.
Το νούμερο ένα πρόβλημα των Ελλήνων σήμερα είναι η ακρίβεια, η οποία έχει την υπογραφή του κ. Μητσοτάκη, όπως έχουμε τεκμηριώσει πολλές φορές – ενώ, παρά τις συνεχείς εξαγγελίες της κυβέρνησης, δεν έχει αλλάξει το αποτυχημένο οικονομικό μας μοντέλο. Εκτός αυτού, συνεχίζεται η ληστεία της κατώτερης και μεσαίας τάξης, με τον ΕΝΦΙΑ ή με τον πληθωρισμό σήμερα που είναι συνώνυμος με τους φόρους – αφού, εάν πράγματι διαμορφωθεί στο 11%, οι πραγματικοί μισθοί και οι συντάξεις θα μειωθούν ανάλογα, ενώ θα χαθούν μόνο το 2022 πάνω από 17 δις € από τις τραπεζικές καταθέσεις. Επί πλέον θα υπάρξει επισιτιστική κρίση, αφού οι τιμές των αγροτικών εφοδίων έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, ενώ οι επενδύσεις στον πρωτογενή μας τομέα μειώθηκαν το 2021 ξανά, κατά 13,8% – στον οποίο από τα 44 δις € των lockdowns, δόθηκαν μόλις 183 εκ. €. Ακόμη χειρότερα, επειδή η κυβέρνηση σπατάλησε 44 δις € με δανεικά για τα αχρείαστα lockdowns που δεν επέβαλαν πλούσιες χώρες, όπως η Ελβετία, η Σουηδία και διάφορες αμερικανικές Πολιτείες, δεν έχει σήμερα τη δυνατότητα να στηρίξει σωστά την οικονομία – ή να αυξήσει τους μισθούς και τις συντάξεις, τουλάχιστον κατά το ποσοστό του πληθωρισμού, ως οφείλει.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Το σημερινό νομοσχέδιο περιλαμβάνει την ενσωμάτωση δύο οδηγιών της ΕΕ – όπου στο πρώτο μέρος έχουμε την ενσωμάτωση της 1151/2019 για την υπηρεσία μίας στάσης, ενώ στο δεύτερο μέρος της 1132/2017, για τα ΓΕΜΗ και την κωδικοποίηση προηγουμένων διατάξεων.
Ξεκινώντας από την πρώτη, η σύσταση εταιρίας με μία στάση έχει ήδη θεσμοθετηθεί με το Ν4072/2012 – χωρίς ασφαλώς να έχει επιτευχθεί κάτι, αφού το πρόβλημα δεν είναι η νομοθεσία, αλλά η οικονομία.
Άλλωστε, όταν υπάρχει αντικείμενο και επιχειρηματικό ενδιαφέρον, οι επενδυτές πιέζουν όσον αφορά τις διαδικασίες – όπως στο παράδειγμα του ξεπουλήματος των αεροδρομίων μας στη FRAPORT, του Ελληνικού, της Eldorado Gold κοκ.
Εκτός αυτού, με τις ίδιες υπηρεσίες ασχολήθηκε ξανά το υπουργείο, στο πλαίσιο των ΙΚΕ – με το άρθρο 24 του Ν4712/2010 που αφορούσε το παραεμπόριο και τη ΔΙΜΕΑ.
Τελικά όμως υπήρξε εκμετάλλευση των ενισχύσεων της πανδημίας – ενώ δεν έχει γίνει ακόμη απογραφή των αναθέσεων.
Όσον αφορά τώρα τα ΓΕΜΗ, η νομοθεσία για την κωδικοποίηση της λειτουργίας τους είχε δρομολογηθεί με τον πρώτο αναπτυξιακό νόμο της ΝΔ – με τον τίτλο «Επενδύω στην Ελλάδα».
Ποιες ήταν αλήθεια οι επενδύσεις τελικά; Τα data centers, η αντιπαροχή στο Ελληνικό που έχει βαλτώσει, τουλάχιστον όσον αφορά το καζίνο και οι επιδοτούμενες ΑΠΕ;
Δεν θα ήταν καλύτερα να αναφέρει ο υπουργός ποιες επιχειρήσεις εγκατάλειψαν την Ελλάδα, αντί μόνο αυτές που ήλθαν, με τα ειδικά προνόμια που τους παρέχει;
Παρά το ότι τώρα το ΓΕΜΗ είναι διαδικαστικό, υπάρχουν διάφορα θέματα στις επιμέρους διατάξεις – στις λεπτομέρειες δηλαδή, όπως για παράδειγμα στις αλλοδαπές εταιρίες και στις ΜΚΟ.
Στα θέματα αυτά αναφερθήκαμε στη συζήτηση επί των άρθρων – αν και δεν είχε ουσιαστικό νόημα, αφού δεν λαμβάνονται ποτέ υπ’ όψιν οι απόψεις της αντιπολίτευσης.
Συνεχίζοντας επιγραμματικά στα περιεχόμενα, στο πρώτο μέρος και στα άρθρα 1 έως 6, ορίζεται το πλαίσιο εποπτείας του Γ.Ε.ΜΗ. και της Υπηρεσίας Μίας Στάσης υπό το Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων, ρυθμίζεται η προστασία των προσωπικών δεδομένων, συστήνεται μητρώο πιστοποιημένων χρηστών Γ.Ε.ΜΗ. και Υ.Μ.Σ. και αναφέρεται ο τρόπος ορισμού τους.
Το δεύτερο μέρος με τα άρθρα 7-56, αφορά το θεσμικό πλαίσιο των ΓΕΜΗ για σύσταση επιχειρήσεων με Υ.Μ.Σ. – επίσης γενικά για όλες τις επιχειρήσεις.
Ειδικότερα σε όλα τα κεφάλαια του σχεδίου νόμου αναφερθήκαμε στις επιτροπές – οπότε δεν θα τα επαναλάβουμε.
Τέλος, παρέχονται αρκετές εξουσιοδοτικές διατάξεις για τις επιμέρους λεπτομέρειες – ενώ το σχέδιο νόμου συμπληρώνεται με μεταβατικές διατάξεις που ρυθμίζουν πολλά θέματα εξωκοινοβουλευτικά.
Με δεδομένη όμως την αοριστία που υπάρχει και τη μη παροχή διευκρινήσεων, είμαστε εύλογα επιφυλακτικοί.
Πρόκειται πάντως γενικά για ένα τεχνικό νομοσχέδιο με πολλά λάθη, ασάφειες και παραλείψεις, χωρίς κοστολόγηση από το ΓΛΚ – οπότε ο λόγος που δεν θα το ψηφίσουμε είναι το ότι, θα πρέπει να αποσυρθεί, να διορθωθεί και να κατατεθεί ξανά.
Επιγραμματικά τώρα, σε μερικά από τα πολλά άρθρα που εντοπίσαμε αοριστίες, τα εξής:
Στο άρθρο 6, υπάρχει πρόβλημα που έχει καταγραφεί και στη διαβούλευση, για τους συνεργάτες των ΥΓΕΜΗ – των επιμελητηρίων που δεν είναι υπάλληλοι, όπως αναφέρεται στην παρ. 1.
Στο άρθρο 8, δεν αναφέρεται ρητά από ποιόν ελέγχονται οι ΜΚΟ – ενώ θα έπρεπε από το υπουργείο. Δηλαδή, να απαιτείται προηγούμενη έγκριση από δημόσια αρχή, όπως στο 2αβ).
Στο άρθρο 9 για τη διαδικασία σύστασης επιχείρησης με ΥΜΣ, δεν διευκρινίζεται εάν προβλέπεται άδεια διαμονής και εργασίας για τους συμμετέχοντες. Καταθέσαμε δε σχετικό σχόλιο από τη διαβούλευση του επιμελητηρίου Κυκλάδων, με το οποία συμφωνούμε.
Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος που δεν έχει άδεια εργασίας και παραμονής, να ιδρύσει μια ΙΚΕ και να εργαστεί ως υδραυλικός ή να πουλάει αναψυκτικά το καλοκαίρι σε κάποιο νησί – ειδικά επειδή με το νόμο αδειοδοτήσεων, κάποια επαγγέλματα γίνονται με μία απλή γνωστοποίηση.
Επομένως, μπορεί να δουλέψει για 1-2 μήνες το καλοκαίρι και να χάσουν εισόδημα οι άλλες επιχειρήσεις – πριν προλάβει να επιβληθεί πρόστιμο.
Αρνητικό είναι επίσης το γεγονός ότι, δεν καθορίζεται ρητά από το νόμο το ύψος των τελών για την σύσταση, αλλά με Υπουργικές Αποφάσεις – κάτι που είναι σημαντικό, μεταξύ άλλων επειδή έτσι δεν μπορεί να ποσοτικοποιηθεί από το ΓΛΚ.
Στο άρθρο 12, είναι θετική η πρόβλεψη για έλεγχο για αντιποίηση ή παραποίηση ταυτότητας στο 3 α). Θα πρέπει να υπάρχει όμως επίσης έλεγχος για εγκληματικές πράξεις. Επί πλέον, ρυθμίσεις για την αποφυγή της αλλαγής ΑΦΜ, με τη δραστηριοποίηση της ίδιας επιχείρησης, με διαφορετικά άτομα.
Υπάρχει εδώ μία σχετική σημείωση από το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθηνών στην διαβούλευση – όπου ζητάει έλεγχο εγγραφών μεταναστών και την οποία καταθέσαμε στα πρακτικά.
Συμφωνούμε με το επιμελητήριο, ενώ είναι γνωστό το πρόβλημα στην αγορά από χρόνια και δεν έχει δοθεί λύση. Γενικότερα, διαπιστώνουμε μία αοριστία στο θέμα – ειδικά εάν καθοριστεί με ΚΥΑ. Πρόκειται για κάτι σημαντικό, όσον αφορά το μεταναστευτικό, καθώς επίσης το παραεμπόριο και τη φοροδιαφυγή.
Σημειώνουμε εδώ ότι μας έκανε εντύπωση μια αναφορά στην αιτιολογική έκθεση στο άρθρο 9 παρ. 2 για τις ΥΜΣ – σύμφωνα με την οποία τα αλλοδαπά νομικά πρόσωπα ΜΠΟΡΟΥΝ να κάνουν αίτηση χορήγησης ΑΦΜ.
Ρωτήσαμε εάν σημαίνει πως μία αλλοδαπή εταιρία/μέτοχος μπορεί να μην καταχωρηθεί, εάν δεν το επιθυμεί, οπότε δεν είναι δυνατόν να ελέγχεται φορολογικά – χωρίς να πάρουμε απάντηση.
Έτσι όμως θα είχε τη δυνατότητα κάποιος απατεώνας, αντί να εγγραφεί στο ΓΕΜΗ στην Ελλάδα, να ιδρύσει μια εταιρία σε χώρα της ΕΕ ή σε φορολογικό παράδεισο και να δραστηριοποιείται μέσω αυτής στην Ελλάδα – χωρίς κάποιον έλεγχο στην Ελλάδα.
Για παράδειγμα, μας κάνει εντύπωση το ότι, η εταιρία συμφερόντων Κοπελούζου Slentel Ltd, με έδρα την Κύπρο, δεν έχει δημοσιεύσει τίποτα στο ΓΕΜΗ, όπως καταθέσαμε στα πρακτικά – ούτε χθες, παρά το ότι ψάξαμε στο ΓΕΜΗ, εκτός εάν μας διέφυγε.
Εν τούτοις, η Slentel είναι μέτοχος στην κοινοπραξία της Fraport που διαχειρίζεται τα 14 αεροδρόμια – ενώ το 2018, αμέσως μετά την κύρωση, πούλησε το 10% σε ένα Ευρωπαϊκό fund με έδρα το Λουξεμβούργο, χωρίς να ανακοινωθεί το τίμημα.
Ρωτήσαμε εδώ εάν υπάρχει κάποια εξήγηση ή εάν απλά τέτοιες περιπτώσεις χαίρουν πολιτικής ασυλίας – χωρίς να πάρουμε απάντηση.
Ανάλογες αοριστίες διαπιστώσαμε στα άρθρα 38 έως 45, για τα υποκαταστήματα εταιριών της ΕΕ και τρίτων κρατών – καθώς επίσης στο 16 για τις ατομικές επιχειρήσεις, όπου δεν φαίνεται εάν συμπεριλαμβάνονται οι ελεύθεροι επαγγελματίες, όπως οι τεχνίτες κλπ.
Στο άρθρο 17 είπαμε πως είναι εύλογη η υποχρέωση δημοσιότητας, αρκεί να τηρείται. Για παράδειγμα εμείς προσπαθήσαμε να βρούμε τις οικονομικές καταστάσεις της ΛΑΡΚΟ μετά το 2016, επειδή προωθείται το ξεπούλημα της και δεν έχουν δημοσιοποιηθεί – ενώ το ίδιο συνέβη με τα 14 αεροδρόμια της Fraport, όπου κανένας δεν γνωρίζει πόσο κερδοφόρα ήταν πριν το ξεπούλημα τους.
Στο θέμα των συνεταιρισμών, τονίσαμε πως θα ήταν καλύτερα να εγγράφονται υποχρεωτικά, έτσι ώστε να υπάρχει παρακολούθηση και από τους άλλους συμμετέχοντες στην αγορά – για λόγους διαφάνειας και αναβάθμισης του οργανωτικού τους επιπέδου.
Το 2020 πάντως υπήρχαν 4.502 αγροτικοί συνεταιρισμοί, από τους οποίους οι 2.088 ήταν αδρανείς – ενώ μόνο οι 819 ήταν ενήμεροι, στο Εθνικό Μητρώο Αγροτικών Συνεταιρισμών και άλλων Συλλογικών Φορέων.
Συνεχίζοντας τώρα, στο άρθρο 49 στην παρ. 1α, προτείνουμε τα νεοσύστατα υπόχρεα πρόσωπα, κυρίως αυτά που αφορούν την αγροτική παραγωγή και τον πρωτογενή μας τομέα, να μην καταβάλουν εισφορές για ένα εύλογο χρονικό διάστημα, έως ότου αναπτυχθούν – επειδή οι σημερινές συνθήκες είναι δύσκολες.
Στην παρ. 1β, το τέλος καταχώρισης στο Γ.Ε.Μ.Η. θα πρέπει να καθορίζεται ανάλογα με το τζίρο. Δηλαδή, να μην είναι ενιαίο για όλους τους υπόχρεους, όπως γράφεται.
Εάν όχι, τουλάχιστον να υπάρχει κάποιο χαμηλό τέλος για μικρές, νεοσύστατες και νεοφυείς εταιρίες – ή να υπάρχει απαλλαγή για τις νέες εταιρίες ανέργων.
Στο άρθρο 50, υπάρχει πολύ μεγάλο περιθώριο σε κάποια πρόστιμα – όπως στο 1η) για παράλειψη δημοσιοποίησης οικονομικών καταστάσεων, από 2.000 έως 100.000 €. Δεν θα πρέπει να υπάρχει διαβάθμιση, ανάλογα με τη σοβαρότητα και να μην είναι τόσο υποκειμενικό;
Στο άρθρο 52, στην 1δ, οι αστικές εταιρείες των άρθρων 741 έως 784 ΑΚ είναι οι ΜΚΟ – οι οποίες ναι μεν θα καταγράφονται, αλλά δεν θα υποχρεώνονται σε καταβολή τελών, παρά το ότι μπορεί να έχουν μεγάλα έσοδα.
Για παράδειγμα, η Thess Intec που διαχειρίζεται το τεχνολογικό πάρκο στην Θεσσαλονίκη, είναι ΜΚΟ – σε οικόπεδο 760 στρεμμάτων που θα γίνουν επενδύσεις άνω του 1 δις. Είναι δυνατόν να συμφωνήσουμε;
Στο άρθρο 56, ποιος είναι ο λόγος που δημιουργείται το ΓΕ.Μ.Μ.Ε.Φ; Φορολογικός; Επιχειρηματικός; Εποπτικός;
Οι δικηγόροι πάντως δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως έμποροι, έτσι ώστε να απαιτείται να εγγραφούν στο ΓΕ.Μ.Μ.Ε.Φ. – πόσο μάλλον όταν η εμπορική ιδιότητα αποτελεί για αυτούς ασυμβίβαστο.
Ολοκληρώνοντας η χώρα μας είναι αντιμέτωπη με πολλά προβλήματα – όπως είναι η μειωμένη παραγωγικότητα της εργασίας λόγω της ανυπαρξίας επενδύσεων, η ενεργειακή της εξάρτηση, οι αρνητικές καθαρές επενδύσεις παγίου κεφαλαίου, το τεράστιο κόστος ενέργειας εξαιτίας κυρίως της βίαιης απολιγνιτοποίησης και της αισχροκέρδειας στο χρηματιστήριο του κ. Χατζηδάκη, το θηριώδες δημόσιο χρέος, το τεράστιο κόκκινο ιδιωτικό, τα δίδυμα ελλείμματα κοκ.
Το νούμερο ένα βέβαια πρόβλημα των Ελλήνων σήμερα είναι η ακρίβεια, η οποία έχει την υπογραφή του κ. Μητσοτάκη, όπως έχουμε τεκμηριώσει πολλές φορές – ενώ, παρά τις συνεχείς εξαγγελίες της κυβέρνησης, δεν έχει αλλάξει το αποτυχημένο οικονομικό μας μοντέλο.
Εκτός αυτού, συνεχίζεται η ληστεία της κατώτερης και μεσαίας τάξης, με τον ΕΝΦΙΑ ή με τον πληθωρισμό σήμερα που είναι συνώνυμος με τους φόρους – αφού, εάν πράγματι διαμορφωθεί στο 11%, οι πραγματικοί μισθοί και οι συντάξεις θα μειωθούν ανάλογα, ενώ θα χαθούν μόνο το 2022 πάνω από 17 δις € από τις τραπεζικές καταθέσεις.
Επί πλέον θα υπάρξει επισιτιστική κρίση, αφού οι τιμές των αγροτικών εφοδίων έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, ενώ οι επενδύσεις στον πρωτογενή μας τομέα μειώθηκαν το 2021 ξανά, κατά 13,8% – στον οποίο από τα 44 δις € των lockdowns, δόθηκαν μόλις 183 εκ. €.
Ακόμη χειρότερα, επειδή η κυβέρνηση σπατάλησε 44 δις € με δανεικά για τα αχρείαστα lockdowns που δεν επέβαλαν πλούσιες χώρες, όπως η Ελβετία, η Σουηδία και διάφορες αμερικανικές Πολιτείες, δεν έχει σήμερα τη δυνατότητα να στηρίξει σωστά την οικονομία – ή να αυξήσει τους μισθούς και τις συντάξεις, τουλάχιστον κατά το ποσοστό του πληθωρισμού, ως οφείλει.
Αντί λοιπόν να ασχολούμαστε με τέτοιου είδους νομοσχέδια, θα έπρεπε να αναζητούνται λύσεις σε όλα τα παραπάνω προβλήματα – τα οποία θα επιδεινωθούν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, όπου βιαστήκαμε χωρίς λόγο να στείλουμε όπλα και να επιβάλουμε κυρώσεις, οπότε θα υποστούμε τα αντίποινα.
Κλείνοντας, θα επαναλάβουμε μερικές από τις προτάσεις μας, οι οποίες είναι οι εξής:
(1) Η μείωση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης, στην ενέργεια και στα αγροτικά εφόδια – έτσι ώστε να μην αισχροκερδεί το δημόσιο μέσω του πληθωρισμού, όπως με τα επί πλέον 280 εκ. € του ΦΠΑ το πρώτο δίμηνο.
(2) Η αναστολή με κάλυψη από τον προϋπολογισμό μέρους των ασφαλιστικών εισφορών για ένα έτος, έτσι ώστε να αυξηθούν τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων – χωρίς να επιβαρυνθούν οι ελάχιστες ΜμΕ επιχειρήσεις που μας έχουν απομείνει.
(3) Η τοποθέτηση ορίων στα ενοίκια, όπως ακριβώς έχει νομοθετηθεί στη Γερμανία – επίσης ο έλεγχος της αγοράς, ειδικά της ενεργειακής, όπως έχει αποφασισθεί στην Ιταλία.
(4) Μία ανάλογη εξαίρεση στην ενέργεια, με αυτήν που πέτυχαν η Ισπανία και η Πορτογαλία – στηρίζοντας επί πλέον την πρόταση που έχουν στείλει.
Δηλαδή, το να τεθεί ανώτατο όριο στις μονάδες φυσικού αερίου του γνωστού καρτέλ, στα 30 €/MWh – όπου η μέση τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας τότε αναμένεται να μειωθεί στα 120 €/MWh, από 343 € τη Δευτέρα το πρωί στην Ελλάδα.
(5) Πλήρη δραστηριοποίηση των λιγνιτικών μας μονάδων και άμεση λειτουργία του υδροηλεκτρικού της Μεσοχώρας.
(6) Ενίσχυση του πρωτογενούς μας τομέα, με χρηματοδοτική στήριξη των αγροτών – όπως με τις επιστρεπτέες των lockdowns ή με την εγγύηση δανείων, έτσι ώστε να καλλιεργηθούν τα χωράφια και να μην αφανιστούν τα κοπάδια.
(7) Άμεση δρομολόγηση μιας συζήτησης για την αναστολή του Συμφώνου Σταθερότητας το 2023 και για την εξαίρεση των αμυντικών δαπανών από το έλλειμμα.
Εάν δεν δρομολογηθούν όλα αυτά γρήγορα, είναι αδύνατον να επιβιώσει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων που ήδη δεν ανταπεξέρχονται με τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό – πόσο μάλλον όταν επιδεινωθεί η εισοδηματική τους κατάσταση, λόγω του πολέμου.
