.
Η Ουγγαρία είναι μία χώρα συγκρίσιμου μεγέθους και οικονομίας με την Ελλάδα – με 9,75 εκ. πληθυσμό, με ΑΕΠ 180,9 δις $ το 2021 σύμφωνα με προβλέψεις του ΔΝΤ και με κατά κεφαλήν ΑΕΠ 18.527 $. Βέβαια το 2008, όταν το δικό μας ΑΕΠ ήταν στα 356 δις $, της Ουγγαρίας ήταν μόλις 158 δις $ – έχοντας βυθιστεί στα 130 δις $ με την κρίση. Ειδικότερα, βίωσε μία μεγάλη κρίση το 2008 – με τη σοσιαλιστική κυβέρνηση της τότε να την οδηγεί στο ΔΝΤ, εφαρμόζοντας την καταστροφική πολιτική του. Οι Πολίτες της όμως, σε αντίθεση με τους Έλληνες, δεν έσκυψαν το κεφάλι στα μνημόνια και αντέδρασαν το 2010, εκλέγοντας μία πατριωτική φιλελεύθερη κυβέρνηση – η οποία σταμάτησε τις συζητήσεις με το ΔΝΤ και βίωσε μία δεύτερη κρίση, καταφέρνοντας όμως να το εξοφλήσει τρία χρόνια αργότερα, να το εκδιώξει από την πρωτεύουσα της και να πετύχει ένα οικονομικό θαύμα.
.
Κοινοβουλευτικό έργο
Επιγραμματικά μόνο για τη σύμβαση με την Αρμενία στον τομέα της γεωργίας, αφού ασφαλώς ψηφίσαμε υπέρ, πρόκειται για μία φιλική χώρα που αξίζει τη συνεργασία και τη στήριξη μας.
Η Αρμενία υπομένει επίσης τη δύσκολη γειτονία με την Τουρκία, ενώ βίωσε πρόσφατα τον πόλεμο με το Αζερμπαϊτζάν και τη συνεχιζόμενη εχθρικότητα του – θυμίζοντας πως από το Αζερμπαϊτζάν προέρχεται το φυσικό αέριο του αγωγού ΤΑΡ που χρηματοδότησε με ΕΣΠΑ η ΕΕ.
Δυστυχώς όμως, η ΕΕ δεν σχεδιάζει κάτι ανάλογο με τον East Med ή, τουλάχιστον, δεν το διεκδικεί η χώρα μας – ενώ το θέμα του East Med θα μας απασχολήσει αρκετά στο μέλλον.
Αποτελεί ένα διπλό πλήγμα στην εθνική ενεργειακή μας στρατηγική, σε συνδυασμό με το σταμάτημα των ερευνών στην Κρήτη – όπου πρόκειται κυριολεκτικά για μία ενεργειακή πανωλεθρία, ειδικά σε συνδυασμό με τα αποθέματα μας σε λιγνίτη αξίας 300 δις € που απαξιώθηκαν χωρίς λόγο.
Πρόκειται για μία τεράστια αποτυχία της κυβέρνησης – όπως άλλωστε στην Υγεία, στην Οικονομία και ειδικά στην Ακρίβεια.
Θεωρούμε πάντως πως η αγορά της Αρμενίας ίσως αποτελεί ευκαιρία για την πάλαι ποτέ κραταιά βιομηχανία μας, για την κλωστοϋφαντουργία, η οποία συνδέεται με τον πρωτογενή τομέα και πρέπει να δραστηριοποιηθεί ξανά – ειδικά σε μία εποχή που τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας ευνοούν την επιστροφή της παραγωγής στην Ευρώπη.
Στην τουριστική σύμβαση με τη Μογγολία τώρα, είπαμε πως πρόκειται για μία περίκλειστη χώρα, με 3,3 εκ. πληθυσμό, με 14,3 δις $ ΑΕΠ και με 4.185 $ κατά κεφαλήν – ενώ θεωρείται πως η παραοικονομία είναι πάνω από το 30% της οικονομίας της.
Επίσης πως είχε το 2019 μόλις 637 χιλιάδες τουρίστες, κυρίως από την Κίνα, τη Ρωσία και τη Ν. Κορέα – με λίγους Ευρωπαίους και Αμερικανούς.
Το τουριστικό της εισόδημα το 2019 ήταν 605 εκ. $ ή το 4,5% του ΑΕΠ της, με μέση δαπάνη ανά τουρίστα τα 905 $ – ενώ η σύμβαση μαζί της είναι γενικόλογη και μοιάζει με αυτήν της Ουγγαρίας.
Διαφορετικό είναι το άρθρο 5 που αναφέρεται στην προώθηση των επενδύσεων στις δυο χώρες – επίσης το 7 που αναφέρεται στο σεβασμό των κανόνων της ΕΕ, όπου η Μογγολία φαίνεται πως δεν έχει δεσμεύσεις.
Συμπερασματικά λοιπόν, πρόκειται για μία ανούσια σύμβαση, χωρίς ορατό όφελος – αν και δεν υπάρχει κάποιος λόγος να καταψηφισθεί, αλλά ούτε και να υπερψηφισθεί.
Σε σχέση τώρα με την Ουγγαρία, αναφέραμε πως είναι μία χώρα συγκρίσιμου μεγέθους και οικονομίας με την Ελλάδα – με 9,75 εκ. πληθυσμό, με ΑΕΠ 180,9 δις $ το 2021 σύμφωνα με προβλέψεις του ΔΝΤ και με κατά κεφαλήν ΑΕΠ 18.527 $.
Βέβαια το 2008, όταν το δικό μας ΑΕΠ ήταν στα 356 δις $, της Ουγγαρίας ήταν μόλις 158 δις $, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά – έχοντας βυθιστεί στα 130 δις $ με την κρίση.
Ειδικότερα, βίωσε μία μεγάλη κρίση το 2008 – με τη σοσιαλιστική κυβέρνηση της τότε να την οδηγεί στο ΔΝΤ, εφαρμόζοντας την καταστροφική πολιτική του.
Οι Πολίτες της όμως, σε αντίθεση με τους Έλληνες, δεν έσκυψαν το κεφάλι στα μνημόνια και αντέδρασαν το 2010, εκλέγοντας μία πατριωτική φιλελεύθερη κυβέρνηση – η οποία σταμάτησε τις συζητήσεις με το ΔΝΤ και βίωσε μία δεύτερη κρίση, καταφέρνοντας όμως να το εξοφλήσει τρία χρόνια αργότερα, να το εκδιώξει από την πρωτεύουσα της και να πετύχει ένα οικονομικό θαύμα.
Αποτελεί λοιπόν ένα καλό παράδειγμα για την προδοσία των μνημονίων – ειδικά για αυτούς που ακόμη ισχυρίζονται πως δεν είχε άλλη λύση η Ελλάδα, παρά την απίστευτη καταστροφή που έχουμε υποστεί.
Συνεχίσαμε σημειώνοντας πως η ουγγρική τράπεζα ΟΤΡ έχει ενδιαφερθεί να καλύψει το χώρο στα Βαλκάνια που έχουν δυστυχώς εγκαταλείψει οι ελληνικές, ως αποτέλεσμα των μνημονίων και των εκβιαστικών πολιτικών της Τρόικα – εξαγοράζοντας την θυγατρική της Alpha Bank στην Αλβανία και ενδιαφερόμενη για τις θυγατρικές της Εθνικής στη Ρουμανία και στη Σερβία.
Γεωπολιτικά, τονίσαμε πως υπάρχει προσέγγιση της Ουγγαρίας με την Τουρκία, ενώ ο πρωθυπουργός της έχει δηλώσει πως ο λαός του είναι απόγονοι του Αττίλα, οπότε πως πρόκειται για έναν τουρκογενή πληθυσμό – ενώ το συμβούλιο των τουρκογενών έχει ανοίξει παράρτημα στη Βουδαπέστη.
Συνεχίσαμε λέγοντας πως ο ιαματικός και ιατρικός τουρισμός είναι πολύ σημαντικός για την Ουγγαρία, αφού το 2017 προσέλκυσε 2,5 εκ. τουρίστες – ενώ είναι φημισμένα τα spa της, εκτιμώντας πως διαθέτει 1.500 ιαματικές πηγές.
Είπαμε πως ο ιαματικός τουρισμός πρέπει να αναπτυχθεί στην Ελλάδα, όπου διαθέτουμε περί τις 750 πηγές, εκ των οποίων λιγότερες από 200 οι επισκέψιμες – ενώ σε λειτουργία μόλις 70, θυμίζοντας πως σύμφωνα με μελέτες θα μπορούσαμε να προσελκύσουμε 3,1 εκ. πρόσθετους επισκέπτες.
Περαιτέρω, ο ιατρικός τουρισμός είναι επίσης πολύ ανεπτυγμένος στην Ουγγαρία – η οποία κατατάσσεται στην 23η θέση παγκοσμίως το 2021/22, με την Ελλάδα στην 34η.
Είναι δε πολύ δημοφιλής προορισμός Βρετανών και Γερμανών, για φθηνές οδοντιατρικές επεμβάσεις – διαθέτοντας 6.000 οδοντίατρους το 2017.
Εδώ πρόκειται για μία πραγματικά μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα, εάν την εκμεταλλευθεί, αφού έχουμε 13.464 οδοντιάτρους με στοιχεία του 2019 της ΕΛΣΤΑΤ, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά – καθώς επίσης τον υψηλότερο αριθμό οδοντιάτρων στην ΕΕ, με 126 ανά 100.000 κατοίκους, όπως επίσης θα καταθέσουμε στα πρακτικά.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον ιατρικό τουρισμό, ο οποίος έχει μεγάλες προοπτικές στην Ελλάδα, ενώ θα μπορούσε να αυξήσει την απασχόληση στο χώρο – οπότε να εξασφαλίσει την επιστροφή των 18.000 περίπου γιατρών που εγκατέλειψαν τη χώρα μας, λόγω των μνημονίων.
Προτεινόμενες δε ιατρικές υπηρεσίες για τον ανάλογο τουρισμό στην Ελλάδα είναι η αισθητική, η τεχνητή γονιμοποίηση, η οδοντιατρική η οφθαλμιατρική και η ορθοπεδική – σημειώνοντας πως στην Ελλάδα έχουμε 66.058 γιατρούς με στοιχεία ξανά του 2019.
Σύμφωνα δε με μελέτη της Διανέοσις, μπορούν να προστεθούν 1,5 δις € και 20.000 θέσεις εργασίας από τον ιατρικό τουρισμό, ενώ 2 δις € και 26.000 θέσεις εργασίας από τον ιαματικό – καθώς επίσης 13,6 δις € από τον τουρισμό ευεξίας, με 171.000 θέσεις εργασίας.
Αυτές είναι οι πραγματικές ευκαιρίες για τη χώρα μας – όπως επίσης ο ποιοτικός τουρισμός με την άνοδο της κατά κεφαλήν δαπάνης που είναι μόλις 535 €, σε συνδυασμό με την προώθηση των ελληνικών προϊόντων από τα ξενοδοχεία μας.
Είναι ντροπή να καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών τους με εισαγωγές – αυξάνοντας έτσι το εμπορικό μας έλλειμμα.
Όσον αφορά τώρα τη σύμβαση, είναι επίσης γενικόλογη. Στο άρθρο 1 αναφέρεται ο σκοπός και το άρθρο 2 επικεντρώνεται στην αύξηση της τουριστικής κίνησης ανάμεσα στις δυο χώρες – καθώς επίσης στη συνεργασία των ταξιδιωτικών οργανισμών.
Το άρθρο 3 εξειδικεύει τους τομείς συνεργασίας που είναι το Marketing και η προβολή, μέσα από τη συμμετοχή σε εκθέσεις, στην εκπαίδευση, στη στατιστική και στη νομοθεσία – ενώ το άρθρο 4 τονίζει την συνεργασία σε ειδικές μορφές τουρισμού: ιατρικού, ιαματικού, ευεξίας και πολιτιστικού.
Το 5 και το 6 αφορούν την προώθηση διεθνών συνεργασιών και το 7 τη σύσταση μικτής επιτροπής για την παρακολούθηση της εφαρμογής της σύμβασης – ενώ δεν προβλέπεται κάτι για τον τρόπο επίλυσης διαφορών.
H σύμβαση τροποποιείται με αμοιβαία συναίνεση στο άρθρο 8, τίθεται σε ισχύ μετά την κύρωση σε εθνικό επίπεδο στο άρθρο 9 με πενταετή διάρκεια και με σιωπηρή ανανέωση, ενώ μπορεί να καταγγελθεί με 6μηνη προειδοποίηση.
Τέλος, τα έξοδα των επισκέψεων καλύπτονται τα κράτη ενώ, σύμφωνα με το ΓΛΚ, θα χρειάζονται 3.360 € ετησίως για ταξίδια σε επιτροπές και άλλα τόσα για συμμετοχή σε συνέδρια – ενώ μπορεί να υπάρξουν επί πλέον έξοδα για εργαστήρια εκπαίδευσης και για τη συμμετοχή σε εκθέσεις που δεν ποσοτικοποιούνται, αλλά θα καλυφθούν από τον ΕΟΤ.
Σε κάθε περίπτωση, όπως και η σύμβαση με τη Μογγολία, δεν μπορεί να είναι κανείς κατά – ενώ δεν φαίνονται ιδιαίτερα οφέλη από την υπερψήφιση της.
