.
Όσον αφορά την πρόβλεψη του πρωθυπουργού για ανάπτυξη 5,9% το 2021, έναντι 3,6% προηγουμένως του υπουργού οικονομικών, ασφαλώς έχει σχέση με το ξεπούλημα της χώρας – παρομοιάζοντας το με ένα νοικοκυριό που πουλάει τα έπιπλα του σπιτιού του για να επιβιώσει, χωρίς να σκέφτεται τι θα κάνει όταν τα ξεπουλήσει όλα. Έχει επίσης σχέση με τον πληθωρισμό, αφού αφαιρείται μόνο το επίσημο ποσοστό, το 1,9% σήμερα που απέχει σημαντικά από τον πραγματικό πληθωρισμό – ο οποίος ασφαλώς δεν είναι 1,9% στα βασικά αγαθά, αφού τα τρόφιμα έχουν αυξηθεί τουλάχιστον κατά 30%, η ενέργεια ακόμη περισσότερο κοκ. Πρόκειται για αλχημείες με απλά λόγια. Ειλικρινά λυπόμαστε για τα παιδιά μας – αφού τα φορτώνουμε συνεχώς με χρέη, ενώ ξεπουλάμε ταυτόχρονα αυτά που τους κληροδότησαν τόσες γενιές Ελλήνων, με τον κόπο, με τον ιδρώτα και με το αίμα τους.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Θα ξεκινήσουμε από το ότι, το να έρχονται τέτοια νομοσχέδια στη Βουλή, αλλά να μην ενημερωνόμαστε καν για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μας, ειδικά των στρατηγικής σημασίας κρατικών επιχειρήσεων μας, είναι εντελώς απαράδεκτο.
Για παράδειγμα, δεν ενημερωθήκαμε για την παραχώρηση της Εγνατίας που διασχίζει τη μισή Ελλάδα σε ποιόν άλλο, στον εθνικό μας κατασκευαστή, στην ΤΕΡΝΑ, για το ξεπούλημα της ΔΕΠΑ σε μία εποχή που η ζήτηση για το φυσικό αέριο έχει εκτοξευθεί στα ύψη, για την πώληση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ, του δικτύου λιανικής της ΔΕΗ που καμία ευνομούμενη χώρα δεν εκποιεί, ούτε για καμία άλλη.
Εν προκειμένω, το πολίτευμα ενός κράτους που λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο, δεν λέγεται δημοκρατία, αλλά κοινοβουλευτική δικτατορία, με έναν μονάρχη πρωθυπουργό – ειδικά όταν στις εκλογές ψήφισε μόλις το 58% των Ελλήνων και η κυβέρνηση πήρε 50 έδρες δωρεάν. Μην το ξεχνάτε, 108 βουλευτές σας έδωσαν οι Έλληνες – όχι 158.
Σε σχέση δε με τις θριαμβολογίες λόγω της πρόβλεψης της θυγατρικής της Moody’s για ρυθμό ανάκαμψης 8,2% το 2021, ακόμη και αν επαληθευθεί, όπως φυσικά ευχόμαστε, θα επιστρέψουμε απλά στα επίπεδα του 2019 – έχοντας όμως χάσει 2 χρόνια, έχοντας δανεισθεί 41 δις € επί πλέον που αύξησαν το δημόσιο χρέος στα 387 δις €, έχοντας ζημιωθεί πάνω από 30 δις € λόγω των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού, με μεγάλα ελλείμματα στο εμπορικό ισοζύγιο, καθώς επίσης στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών κοκ.
Προφανώς δεν πρόκειται για επιτυχία, αλλά για μία παταγώδη αποτυχία – πόσο μάλλον όταν ξοδεύεις 1 € για να αγοράσεις 60 σεντ ΑΕΠ και 18 σεντ έσοδα του δημοσίου, όπως το 2021 εάν επαληθευθεί η πρόβλεψη του 8,2%.
Όσον αφορά δε την πρόβλεψη του πρωθυπουργού για ανάπτυξη 5,9% το 2021, έναντι 3,6% προηγουμένως του υπουργού οικονομικών, ασφαλώς έχει σχέση με το ξεπούλημα της χώρας – παρομοιάζοντας το με ένα νοικοκυριό που πουλάει τα έπιπλα του σπιτιού του για να επιβιώσει, χωρίς να σκέφτεται τι θα κάνει όταν τα ξεπουλήσει όλα.
Έχει επίσης σχέση με τον πληθωρισμό, αφού αφαιρείται μόνο το επίσημο ποσοστό, το 1,9% σήμερα που απέχει σημαντικά από τον πραγματικό πληθωρισμό – ο οποίος ασφαλώς δεν είναι 1,9% στα βασικά αγαθά, αφού τα τρόφιμα έχουν αυξηθεί τουλάχιστον κατά 30%, η ενέργεια ακόμη περισσότερο κοκ. Πρόκειται για αλχημείες με απλά λόγια.
Ειλικρινά λυπόμαστε για τα παιδιά μας – αφού τα φορτώνουμε συνεχώς με χρέη, ενώ ξεπουλάμε ταυτόχρονα αυτά που τους κληροδότησαν τόσες γενιές Ελλήνων, με τον κόπο, με τον ιδρώτα και με το αίμα τους.
Στο σημερινό σχέδιο νόμου τώρα, είναι στην ουσία μία απλή κωδικοποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας – η πρώτη που φέρνει στη Βουλή η κυβέρνηση, μετά από δύο ολόκληρα χρόνια.
Προφανώς είναι απαραίτητη, αφού έτσι συγκεκριμενοποιείται το εκάστοτε ρυθμιστικό πλαίσιο – εν προκειμένω, αυτό που αφορά θέματα της νησιωτικής πολιτικής, όπως τα αντιλαμβάνεται βέβαια ο υπουργός.
Ουσιαστικά έχει σχέση με δύο νόμους – με τον 4770 που ψηφίσθηκε τον Ιανουάριο του 2021, καθώς επίσης με τον 4551 του 2018, ο οποίος είχε θεσμοθετηθεί από το ΣΥΡΙΖΑ.
Ειδικότερα, το πρώτο μέρος του που έχει σχέση με το Ν.2770/2021, με τα άρθρα 1 έως 13, αφορά τη θαλάσσια πολιτική στο νησιωτικό μας χώρο.
Τα άρθρα 9 και 10 απλά αλλάζουν σειρά, ενώ το άρθρο 11 είναι το ίδιο, όπως και το 13 – το οποίο στο προηγούμενο είχε τον αριθμό 12, επειδή παρεμβάλλεται ένα νέο 12 για τη σύσταση του Συμβουλίου Νησιωτικής Πολιτικής.
Το δεύτερο μέρος του αφορά το μεταφορικό ισοδύναμο – ενώ το τρίτο, με τα άρθρα 25 και 26, αφορά τις εφαρμοστικές διατάξεις και την έναρξη της ισχύος.
Όπως αναφέραμε τώρα στην επιτροπή, είναι περίεργο να κατατίθεται ένα σχέδιο νόμου, ειδικά σε σχέση με θέματα που έχουν κόστος, όπως το Μεταφορικό Ισοδύναμο, και να μην υπάρχει δημοσιονομικό αντίκρισμα – όπως τουλάχιστον συμπεραίνεται από τη μη αναφορά του ΓΛΚ.
Ειδικά σε σχέση με το κόστος, επαναλάβαμε τα ερωτήματα μας από το προηγούμενο νομοσχέδιο που, είτε δεν απαντήθηκαν καθόλου, είτε οι απαντήσεις δεν ήταν πειστικές – όπως για την αοριστία της αναφοράς πως οι πόροι θα προέλθουν από τα ΕΣΠΑ.
Εν προκειμένω, αφού με βάση τα στοιχεία που προσκομίσαμε αποδείχθηκε πως τα ποσά του ΕΣΠΑ ήταν χαμηλά, ο υπουργός απάντησε τότε πως θα μοχλευτούν από 10 έως 20 φορές – αν είναι δυνατόν!
Εν τούτοις, όταν τον ρωτήσαμε τι μόχλευση επιτεύχθηκε έως τώρα, δεν πήραμε καμία απάντηση – σημειώνοντας πως πολιτική όπως η νησιωτική, χωρίς δημοσιονομικό κόστος, καθώς επίσης με το επιθυμητό αντίστοιχο όφελος για την κοινωνία και για το δημόσιο, δεν υπάρχει.
Αυτό που δήλωσε πάντως ο υπουργός, εάν καταλάβαμε σωστά, είναι πως έχει ενταχθεί η Κρήτη που εξαιρούταν – καθώς επίσης ότι, διασφάλισε 1 δις €, με αποτέλεσμα για πρώτη φορά το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής να έχει αποκτήσει χρηματοδοτικά ένα αυτόνομο δικό του πρόγραμμα. Ισχύει αλήθεια;
Τέλος πως αύξησε το κονδύλι των άγονων γραμμών από τα 90 εκ. € του 2019, στα 130 εκ. € το 2020 και στα 138 εκ. € το 2021 – ενώ έχουν πυκνώσει σε μεγάλο βαθμό τα ακτοπλοϊκά δρομολόγια. Εάν ισχύει, είναι ασφαλώς θετικό.
Στο πρώτο μέρος τώρα, δεν επαναλάβαμε αυτά που έχουμε ήδη πει και που δυστυχώς δεν έχουν ληφθεί υπ’ όψιν – αλλά μόνο το ότι, θα πρέπει να δοθεί πολύ μεγάλη έμφαση στην Εύβοια που έχει πληγεί σε όλους τους τομείς.
Το νησί έχει κυριολεκτικά καταστραφεί, ενώ ασφαλώς δεν αρκεί η συγνώμη του πρωθυπουργού για τα πάνω από 500.000 στρέμματα που κάηκαν μόνο στην Εύβοια – κυρίως λόγω της μη λήψης προληπτικών μέτρων.
Σε κάθε περίπτωση, δεν διαπιστώσαμε ότι αυτά τα 13 άρθρα συνιστούν μια ολοκληρωμένη πολιτική – ενώ δεν είδαμε καμία αναφορά στην αντιμετώπιση του φαινομένου της εγκατάλειψης των μικρών νησιών.
Ειδικά των ακριτικών που έχουν γερασμένο πληθυσμό – συντριπτικά λιγότερο από προηγούμενες δεκαετίες, λόγω της μετανάστευσης και της υπογεννητικότητας.
Από το 1951 έως σήμερα, έχουν αδειάσει στη χώρα 50 κατοικημένα μικρά Νησιά. Παράδειγμα είναι η Ερεικούσσα των ΔΙΑΠΟΝΤΙΩΝ νήσων που είχε, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, 495 κατοίκους – ενώ σήμερα μόλις 60, με 20 μόνο εξ αυτών ελληνικής καταγωγής. Το θέμα του δημογραφικού είναι κρίσιμο, τεράστιο – ενώ δυστυχώς η κυβέρνηση δεν του δίνει καμία σημασία.
Εκτός αυτού, δεν αναφέρεται στο σχέδιο νόμου ρητά και ειδικά η επαγγελματική αλιεία – όπως θα περίμενε λογικά κάποιος από μία Εθνική Στρατηγική, ως αναπόσπαστο κομμάτι της γαλάζιας οικονομίας και της παράκτιας ζώνης της Χώρας μας.
Στο άρθρο 7 δε, προτείναμε να γίνει μια μελέτη του είδους της επιχειρηματικότητας που θα υποστηριχτεί. Δηλαδή, να μην μπορούν τα χρήματα να δίνονται σε Rooms to Let και ξενοδοχεία, συνεχίζοντας την άναρχη ανάπτυξη – αλλά ανά περιφέρεια, με ιδιαίτερη βάση στην πρωτογενή παραγωγή και στους νέους.
Επίσης στην καινοτομία, ακόμη και σε μικρές βιοτεχνικές μονάδες που, τουλάχιστον στον αγροδιατροφικό τομέα, μπορούν και πρέπει να ενισχυθούν. Όπως είπαμε, το ζήτημα είναι κυρίως εθνικό, εκτός από οικονομικό – όσον αφορά την απαιτούμενη αποκέντρωση κλπ.
Εκτός αυτού πρέπει να αλλάξει άμεσα το οικονομικό μας μοντέλο – το οποίο πρέπει να πάψει επιτέλους να στηρίζεται στη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού.
Από την άλλη πλευρά, τι νόημα έχει αλήθεια η δρομολόγηση μίας νησιωτικής πολιτικής, όταν δεν έχουμε ακόμη καθορίσει αλιευτικές ζώνες στο Αιγαίο; Όταν επιτρέπουμε στους Τούρκους να ψαρεύουν στις δικές μας θάλασσες και να μας εξάγουν τα δικά μας ψάρια;
Όταν είμαστε η μοναδική χώρα στον πλανήτη που επέτρεψε την αλιεία στο Ιόνιο, εντός των χωρικών της υδάτων στην Ιταλία οπότε, κατ’ επέκταση, σε όλες τις χώρες της ΕΕ;
Όταν η κυβέρνηση υπεκφεύγει, όσον αφορά την Αιγιαλίτιδα ζώνη των αιγαιοπελαγίτικων νησιών μας;
Η νησιωτική μας χώρα πάντως έχει πολλά προβλήματα – ενώ εμείς πιστεύουμε ότι, η θάλασσα είναι η καρδιά της Ελλάδας. Πως πρόκειται για τη δική μας γαλάζια πατρίδα που εποφθαλμιούν οι βάρβαροι γείτονες μας, μαζί με τους Γερμανούς συμμάχους τους και ότι κανένα νησί μας δεν είναι μακριά.
Συνεχίζοντας στο δεύτερο μέρος, με βάση το άρθρο 16, οι δικαιούχοι του Μεταφορικού Ισοδυνάμου είναι οι μόνιμοι κάτοικοι των νησιών – οι οποίοι, κάνοντας χρήση του Μοναδικού Αριθμού Νησιώτη κατά την έκδοση των εισιτηρίων τους, χρηματοδοτούνται με τη διαφορά του κόστους μεταφοράς.
Αντίστοιχα, οι δικαιούμενες επιχειρήσεις που εδρεύουν στα νησιά, μπορούν να εγγραφούν στη δράση – υποβάλλοντας αιτήματα για τη χρηματοδότηση της μεταφοράς των εμπορευμάτων τους, από και προς τα νησιά.
Εν τούτοις, από το συγκεκριμένο μέτρο, εξαιρούνται ξανά η Κρήτη, η Εύβοια και η Λευκάδα – εάν δεν συμπεριλήφθηκε τελικά η Κρήτη και εδώ, όπως δήλωσε ο υπουργός.
Η Λευκάδα και η Εύβοια προφανώς επειδή έχουν οδική πρόσβαση. Δεν θα έπρεπε όμως να στηριχθεί και με αυτό το μέτρο η πληγείσα Εύβοια, όσον αφορά τα φέρυ, όπως για παράδειγμα Ερέτριας-Ορωπού; Δεν είναι αυτονόητο;
Εκτός αυτού, ρωτήσαμε γιατί προβλέπεται στην παρ. 2 η σύναψη προγραμματικών συμβάσεων, με γενικά και αόριστα αναφερόμενα ερευνητικά κέντρα, Ινστιτούτα ή με όποιον άλλο Φορέα κριθεί αναγκαίο. Εύλογα δεν υποψιάζεται κανείς ευκαιρία διασπάθισης δημοσίου χρήματος;
Στο άρθρο 17 αναφέρεται ότι, «με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής της εκάστοτε κομματικής πλειοψηφίας, κυρώνεται η Εθνική Πολιτική Υλοποίησης του Μεταφορικού Ισοδυνάμου» – δηλαδή εξωκοινοβουλευτικά.
Το γεγονός αυτό τεκμηριώνει την καθεστωτική αλαζονεία και την αυταρχικότητα της κυβέρνησης – η οποία έχει υποβιβάσει το κοινοβούλιο σε χειροκροτητή, όσον αφορά τους δικούς της βουλευτές και σε ΚΕΠ βεβαίωσης κατάθεσης νόμων, σε σχέση με την αντιπολίτευση.
Το άρθρο 18 αφορά το άρθρο 51 του Ν.4676/2020 της ίδιας κυβέρνησης – ενώ έχει σχέση με τους δικαιούχους του Α.ΝΗ.ΚΟ που είναι μόνιμοι κάτοικοι των νησιών. Συμπεριλαμβανομένων προφανώς των αλλοδαπών, των παράνομων μεταναστών που έχουν πάρει μαζικά άσυλο και των μελών των ΜΚΟ.
Εντύπωση πάντως μας έκανε η λογική της πρόβλεψης για τους αστέγους. Όπως αναφέραμε, πιστεύει κάποιος ότι οι άστεγοι μετακινούνται με ακτοπλοϊκά μέσα ή χρησιμοποιούν καύσιμα;
Γιατί δεν λαμβάνεται μέριμνα αξιοπρεπούς στέγασης των αστέγων, έστω στα νησιά που έχουν σίγουρα ελεύθερους χώρους και μικρό αριθμό αστέγων; Δεν είναι ντροπή;
Όσον αφορά τις επιχειρήσεις, είμαστε φυσικά θετικοί αλλά υπό όρους – αναφέροντας πως είναι εύλογο να τοποθετούνται όρια, έτσι ώστε να μην υπάρχει κατάχρηση από τις μεγάλες και εύρωστες επιχειρήσεις.
Πιστεύουμε όμως πως δεν είναι αντιπροσωπευτικός ο τζίρος, ούτε το σύνολο του ενεργητικού – αλλά χρειάζονται επί πλέον κριτήρια.
Για παράδειγμα, δεν είναι λογικό να ενισχυθεί ένα εστιατόριο πολυτελείας ή μια μπουτίκ πολυεθνικής αλυσίδας στη Μύκονο, στην περίπτωση που έχει τζίρο έως 40 εκ. €.
Στο άρθρο 20, δεν συμφωνήσαμε στο ότι, με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, ορίζονται οι δικαιούχοι του Α.ΝΗ.ΚΟ – καθώς επίσης οι ειδικότεροι όροι και οι προϋποθέσεις υπαγωγής τους.
Σχετικά με το άρθρο 21 δε, επισημάναμε τη μεγάλη καθυστέρηση που παρατηρείται στις πληρωμές του Α.ΝΗ.ΚΟ – η οποία στην ουσία ακυρώνει το μέτρο σε μεγάλο βαθμό, όταν αναφερόμαστε σε φτωχούς, σε στρατευμένους κοκ.
Ειδικότερα, ενώ έχουν περάσει πάνω από τρία χρόνια από την ψήφιση του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζουν να υπάρχουν προβλήματα στην εφαρμογή του που θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί έως τον Ιούλιο του 2021.
Οι πληρωμές καθυστερούν γενικότερα, οι διαδικασίες είναι γραφειοκρατικές και πολύπλοκες, αρκετοί δικαιούχοι αγνοούνται, άλλοι όπως οι φοιτητές που διαμένουν στα νησιά για τις σπουδές τους δεν συμπεριλαμβάνονται, δεν έχουν εκδοθεί οι προβλεπόμενες ΚΥΑ κοκ.
Τέλος, όσον αφορά το άρθρο 24, είναι υπερβολικές οι νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις σε Υπουργούς, σε σχέση με τον καθορισμό τόσο σημαντικών θεμάτων – όπως για το μέτρο του Μεταφορικού Ισοδυνάμου και για τη Διαχειριστική Αρχή του έργου.
Κλείνοντας, θα επαναλάβουμε πως αυτή η κυβέρνηση δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο – θα ξεπουλήσει τα πάντα, για να μπορεί να δανείζεται και να σπαταλάει, μεταξύ άλλων για εξαγορά ψήφων και με μοναδικό της στόχο τη νομή της εξουσίας.
Τα ίδια άλλωστε έκανε η ΝΔ το 2004/09 που υπερχρέωσε την πάμπλουτη χώρα μας – έχοντας το θράσος και τη δειλία να αποδράσει μέσω των εκλογών, για να μην αναλάβει τις ευθύνες της.
