.
Σε έναν πλανήτη χωρίς διεθνή συνεργασία και χωρίς μία παγκόσμια ασυλία αγέλης, μία χώρα που θα καταφέρει να εμβολιάσει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της, έχει μία μόνο άμυνα: να εγκαταλείψει τις βασικές αρχές της παγκοσμιοποίησης. Ειδικότερα, να τοποθετεί σε καραντίνα όλους τους διεθνείς ταξιδιώτες/τουρίστες για δύο εβδομάδες, σε προσεκτικά ελεγχόμενους χώρους – ανεξάρτητα από το εάν είναι υπήκοοι της ή αλλοδαποί και ανεξάρτητα από το εάν έχουν εμβολιασθεί ή όχι, έναντι των γνωστών παραλλαγών του ιού. Ταυτόχρονα, να προστατεύει τα σύνορα της από τις παράνομες μεταναστευτικές ροές, καθώς επίσης να επενδύει στη βελτίωση του συστήματος υγείας και των μέσων μαζικής μεταφοράς της – παύοντας να κλειδώνει απρογραμμάτιστα την οικονομία της, γεγονός που καταστρέφει τα πάντα, μαζί με την υγεία. Με δεδομένο δε το ότι, οι κίνδυνοι συνοδεύονται πάντοτε από ευκαιρίες, έχουμε μία μοναδική ευκαιρία στην Ελλάδα να αλλάξουμε το αποτυχημένο παραγωγικό και τουριστικό μας μοντέλο που μόνο ένας τυφλός δεν μπορεί να δει – επενδύοντας σωστά στην παραγωγή και στην εγχώρια οικονομία. Στα πλαίσια αυτά, όταν διαπιστώνουμε πως η κυβέρνηση μίας υπερβολικά υπερχρεωμένης χώρας όπως η Ελλάδα, σπαταλάει τεράστια ποσά στηρίζοντας την κατανάλωση σαν να μην υπάρχει αύριο (24,1 δις € έλλειμμα το 2020 ή σχεδόν 15% του ΑΕΠ!), εναποθέτοντας παράλληλα όλες τις ελπίδες της για ανάπτυξη το 2021 στον τουρισμό, κυριολεκτικά τρομοκρατούμαστε – όχι φυσικά λόγω απαισιοδοξίας ή φόβου, αλλά επειδή είναι ξεκάθαρο πως συνεχίζει να κάνει λανθασμένες προβλέψεις και αποτυχημένα σχέδια, οδηγώντας τη χώρα χωρίς κανένα λόγο σε ένα πρωτοφανές χάος.
.
Ανάλυση
Από τις αρχές του καλοκαιριού του 2020 ήταν απολύτως σαφές πως, ακόμη και με αποτελεσματικά εμβόλια, ο Covid 19 θα συνέχιζε να υπάρχει, έως ότου επιτευχθεί η ασυλία της αγέλης – έως ότου δηλαδή το ποσοστό των ανθρώπων που εξακολουθούν να είναι ευπαθή σε μόλυνση γίνει τόσο μικρό, ώστε η ασθένεια να μην μπορεί πλέον να εξαπλωθεί, σύμφωνα με γνωστό καθηγητή του ΜΙΤ. Επίσης πως δεν αρκεί για μία χώρα να φτάσει ο δικός της πληθυσμός σε αυτό το σημείο, όσο ο ιός εξακολουθεί να κυκλοφορεί σε άλλα μέρη του πλανήτη, στα οποία θα συνεχίσουν να εμφανίζονται τυχαίες μεταλλάξεις – κάποιες δυσμενείς για τον ιό, ενώ κάποιες άλλες πιο μεταδοτικές ή θανατηφόρες.
Εν προκειμένω, το Δεκέμβριο εντοπίσθηκαν τρία εξαιρετικά μολυσματικά στελέχη του ιού SARS–CoV-2 (πηγή), με σημαντικά υψηλό ρυθμό μετάδοσης και πιθανόν με μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας: (α) η βρετανική παραλλαγή B.1.1.7 (πηγή) που εξαπλώνεται ήδη με γρήγορο ρυθμό στις Η.Π.Α. και στην Ευρώπη, (β) η παραλλαγή της Νοτίου Αφρικής Β.1.1351 που ενδεχομένως είναι πιο μεταδοτική, καθώς επίσης (γ) το στέλεχος της Βραζιλίας Ρ.1 που θεωρείται το πιο επικίνδυνο όλων.
Η εμφάνιση τώρα νέων παραλλαγών σημαίνει πως ακόμη και αν η Ελλάδα επιτύχει την ασυλία της αγέλης, κάτι που θα αργήσει με τον τρέχοντα ρυθμό εμβολιασμού, το πρόβλημα δεν θα έχει αντιμετωπισθεί – εκτός εάν σφραγίσει τα σύνορα της, έτσι ώστε να μην εισέρχονται Πολίτες άλλων χωρών. Ούτε οι δικοί της όταν ταξιδεύουν σε άλλα κράτη, αφού θα φέρουν πίσω νέες παραλλαγές – ορισμένες εκ των οποίων θα είναι σε θέση να παρακάμψουν την προστασία που παρέχουν τα υφιστάμενα εμβόλια.
Στα πλαίσια αυτά, όταν ακούει κανείς πως η κυβέρνηση προετοιμάζεται να ανοίξει τις πύλες της στον τουρισμό στα μέσα Μαΐου, εκπλήσσεται από το μέγεθος της ανοησίας – πόσο μάλλον όταν διαπιστώνει πως δεν δαπανώνται πόροι για την κατασκευή νέων ΜΕΘ, για τη βελτίωση του συστήματος Υγείας, καθώς επίσης για τη μείωση του συνωστισμού στα μέσα μαζικής συγκοινωνίας, αλλά απλά και μόνο για τη στήριξη του ΑΕΠ μέσω της κατανάλωσης!
Με δεδομένη δε την παραποίηση των στοιχείων από την ΕΛΣΤΑΤ (ανάλυση), όπου διορθώθηκε το ονομαστικό ΑΕΠ από το 2010 και μετά για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, έτσι ώστε να εμφανισθεί χαμηλότερη η ύφεση του 2020, καταλαβαίνουμε πως η κυβέρνηση απλά εμπαίζει τους Πολίτες – όταν παράλληλα συνεχίζει το κλείδωμα της οικονομίας, όχι λόγω της ασθένειας που τεκμηριωμένα πλέον δεν καταπολεμάται με αυτόν τον τρόπο, αλλά εξαιτίας της έλλειψης ΜΕΘ. Με τον τρόπο αυτό καταστρέφει τόσο την Οικονομία, όσο και την Υγεία (βίντεο) – ενδιαφερόμενη μόνο για τον εαυτό της και για τη νομή της εξουσίας.
Ο εθνικισμός των εμβολίων
Περαιτέρω, η μετάλλαξη Ρ.1 είναι ιδιαίτερα ανησυχητική – έχοντας εμφανισθεί για πρώτη φορά στο Manaus της Βραζιλίας που τον περασμένο Οκτώβριο κατέγραψε ποσοστό μόλυνσης σχεδόν 80% (πηγή) – πάνω από το όριο δηλαδή του 70% που οι επιστήμονες εκτιμούν ως επαρκές, για την επίτευξη της ασυλίας της αγέλης έναντι του Covid. Εν τούτοις, επειδή οι περισσότερες λοιμώξεις επιτρέπουν πιο πολλές μεταλλάξεις, ίσως δεν είναι αρκετή η υπέρβαση του ορίου ασυλίας – κάτι που αποδεικνύεται από το ότι, το δεύτερο κύμα λοιμώξεων που έπληξε την πόλη, δεν εμποδίσθηκε από τυχόν ανοσία. Δηλαδή, η ανοσία έναντι του αρχικού ιού, δεν είχε ως αποτέλεσμα την ανοσία έναντι της νέας παραλλαγής.
Επομένως, θεωρείται απαραίτητο να είναι σε θέση οι επιστήμονες να επαναπρογραμματίζουν τα εμβόλια, έτσι ώστε να είναι αποτελεσματικά έναντι των νέων παραλλαγών, όταν εμφανισθούν (πηγή) – κάτι που είναι εφικτό μόνο με τα εμβόλια mRNA της Moderna και της Pfizer/Biontech που όμως δεν είναι επαρκώς δοκιμασμένα. Η ευελιξία αυτή δεν είναι βέβαια καθησυχαστική, αφού όταν η νέα παραλλαγή του ιού εισέλθει σε μία χώρα, η ιστορία ξεκινάει από την αρχή, αλλά από μία χειρότερη αφετηρία – με νέα κλειδώματα, με ουρές για εμβολιασμούς από κουρασμένους πλέον ανθρώπους, σε κοινωνίες με πλήθος ψυχολογικών και οικονομικών προβλημάτων κοκ.
Το συγκεκριμένο σενάριο «whack-a-mole», όπως αποκαλείται, η προσπάθεια δηλαδή να σταματήσει κανείς κάτι που εμφανίζεται διαρκώς με έναν φαινομενικά τυχαίο τρόπο στο σημείο που εμφανίζεται, μπορεί τότε μόνο να αποφευχθεί, όταν ολόκληρος ο υπόλοιπος κόσμος εμβολιασθεί γρήγορα – σταματώντας την εξάπλωση του ιού και επομένως τις ευκαιρίες του να αποκτήσει νέες μεταλλάξεις. Εν τούτοις ο παγκόσμιος εμβολιασμός φαίνεται εν πρώτοις αδύνατος, επειδή δεν διατίθενται αρκετές δόσεις, κυρίως στον αναπτυσσόμενο κόσμο – είτε για λόγους κερδοφορίας των φαρμακευτικών πολυεθνικών, είτε επειδή δεν είναι εφικτό.
Εν προκειμένω, ακόμη και αν παρασχεθούν οι δύο δισεκατομμύρια δόσεις που ζητήθηκαν από το πρόγραμμα COVAX του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί ένας εκτεταμένος εμβολιασμός σε απομακρυσμένες περιοχές της Αφρικής, της Ασίας και της Μέσης Ανατολής – λόγω έλλειψης βασικών υποδομών υγείας και δικτύων μεταφορών. Ενδεχομένως, η λύση θα ήταν το νέο εμβόλιο μίας βολής της Johnson & Johnson, επειδή δεν χρειάζεται μία εφοδιαστική αλυσίδα ψύξης που απαιτείται από τα εμβόλια mRNA – σε συνδυασμό με το ρωσικό και με το κινεζικό εμβόλιο που έχουν ανάλογα χαρακτηριστικά.
Εδώ υπεισέρχεται όμως «ο εθνικισμός των εμβολίων» και η έλλειψη διεθνούς συνεργασίας – ο παγκόσμιος συντονισμός όσον αφορά τη χορήγηση εμβολίων που είναι ζωτικής σημασίας για τον τερματισμό της πανδημίας, όπως άλλωστε συνέβη με τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 που καταπολεμήθηκε με τη συνεργασία όλων μαζί των κεντρικών τραπεζών. Για παράδειγμα, θα έπρεπε τα πιο αποτελεσματικά εμβόλια να χορηγούνται σε εκείνες τις περιοχές που ο ιός εξαπλώνεται πιο γρήγορα – καθώς επίσης να υπάρχουν αξιόπιστα δεδομένα, κάτι που λείπει από τα κινεζικά εμβόλια (πηγή).
Εν τούτοις, παρά την κρισιμότητα της κατάστασης, οι δυτικές κυβερνήσεις μαζί με τα επιχειρηματικά λόμπι ασχολούνται με άλλα πράγματα – όπου το χειρότερο όλων είναι το προτεινόμενο διαβατήριο εμβολιασμού (πηγή) που εξετάζεται τόσο από τις Η.Π.Α., όσο και από την ΕΕ (πηγή), δυστυχώς με πρωτοβουλία του Έλληνα πρωθυπουργού. Με το διαβατήριο αυτό, θα επιτρέπεται σε όλους όσους έχουν εμβολιασθεί να ταξιδεύουν διεθνώς ή/και να έχουν πρόσβαση σε πολυσύχναστους εσωτερικούς χώρους – μία ανοησία άνευ προηγουμένου, όπως έχουμε αναλύσει στο παρελθόν (ανάλυση).
Μεταξύ άλλων, ένα διαβατήριο ή ψηφιακή ταυτότητα εμβολιασμού, με στόχο κυρίως το άνοιγμα των διεθνών ταξιδιών και του τουρισμού, είναι μία απολύτως λανθασμένη ιδέα σε έναν πλανήτη που ο ιός εξακολουθεί να εξαπλώνεται και να μεταλλάσσεται – ενώ τα διαβατήρια αυτά δεν παρέχουν καμία προστασία έναντι των νέων και πολύ πιο θανατηφόρων παραλλαγών, όπως είναι ο Ρ.1. της Βραζιλίας. Επομένως, ένας τουρίστας με διαβατήριο εμβολιασμού θα μπορούσε να μεταφέρει μία νέα παραλλαγή στη χώρα του ή στα κράτη που επισκέπτεται – προκαλώντας μία νέα πανδημία, ακόμη και αν στη συγκεκριμένη είχε επιτευχθεί η ασυλία της αγέλης.
Επίλογος
Συμπερασματικά λοιπόν, σε έναν πλανήτη χωρίς διεθνή συνεργασία και χωρίς μία παγκόσμια ασυλία αγέλης, μία χώρα που θα καταφέρει να εμβολιάσει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της, έχει μία μόνο άμυνα: να εγκαταλείψει τις βασικές αρχές της παγκοσμιοποίησης. Ειδικότερα, να τοποθετεί σε καραντίνα όλους τους διεθνείς ταξιδιώτες/τουρίστες για δύο εβδομάδες, σε προσεκτικά ελεγχόμενους χώρους – ανεξάρτητα από το εάν είναι υπήκοοι της ή αλλοδαποί και ανεξάρτητα από το εάν έχουν εμβολιασθεί ή όχι, έναντι των γνωστών παραλλαγών του ιού.
Ταυτόχρονα, να προστατεύει τα σύνορα της από τις παράνομες μεταναστευτικές ροές, καθώς επίσης να επενδύει στη βελτίωση του συστήματος υγείας και των μέσων μαζικής μεταφοράς της – παύοντας να κλειδώνει απρογραμμάτιστα την οικονομία της, γεγονός που καταστρέφει τα πάντα, μαζί με την υγεία. Με δεδομένο δε το ότι, οι κίνδυνοι συνοδεύονται πάντοτε από ευκαιρίες, έχουμε μία μοναδική ευκαιρία στην Ελλάδα να αλλάξουμε το αποτυχημένο παραγωγικό και τουριστικό μας μοντέλο που μόνο ένας τυφλός δεν μπορεί να δει – επενδύοντας σωστά στην παραγωγή και στην εγχώρια οικονομία.
Στα πλαίσια αυτά, όταν διαπιστώνουμε πως η κυβέρνηση μίας υπερβολικά υπερχρεωμένης χώρας όπως η Ελλάδα, σπαταλάει τεράστια ποσά στηρίζοντας την κατανάλωση σαν να μην υπάρχει αύριο (24,1 δις € έλλειμμα το 2020 ή σχεδόν 15% του ΑΕΠ!), εναποθέτοντας παράλληλα όλες τις ελπίδες της για ανάπτυξη το 2021 στον τουρισμό, κυριολεκτικά τρομοκρατούμαστε – όχι φυσικά λόγω απαισιοδοξίας ή φόβου, αλλά επειδή είναι ξεκάθαρο πως συνεχίζει να κάνει λανθασμένες προβλέψεις και αποτυχημένα σχέδια, οδηγώντας τη χώρα χωρίς κανένα λόγο σε ένα πρωτοφανές χάος.
(Ακολουθείστε μας στο Twitter πατώντας εδώ για να ενημερώνεστε αμέσως για τις αναλύσεις μας)
