.
Οι υπουργοί οικονομικών στην Ελλάδα ενεργούν ως λογιστές και εισπράκτορες φόρων – όχι ως οικονομολόγοι. Το ίδιο ισχύει για τις κυβερνήσεις γενικότερα που δεν κυβερνούν τη χώρα – αλλά συμπεριφέρονται ως διαχειριστές. Εν προκειμένω, ενώ βρήκαν χρήματα και τρόπους για να διαφημίσουν το «μένουμε σπίτι» με επιτυχία, γιατί δεν βρίσκουν χρήματα και δεν διαφημίζουν ανάλογα το «αγοράζουμε ελληνικά προϊόντα από ελληνικές επιχειρήσεις;». Χρειάζεται θέληση ή απλά σωστή αντίληψη, αποτελεσματικότητα και αγάπη προς την Ελλάδα;
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Το νομοσχέδιο αποτελεί ένα είδος συρραφής διαφόρων τροπολογιών – κανένα όραμα και καμία πρόταση για πραγματική ανάπτυξη! Απογοητευτικό σε μία εποχή που κινδυνεύει η τροφική επάρκεια της πατρίδας μας, λόγω του κορονοΐού – ενώ θα χαθούν σημαντικά έσοδα από τον τουρισμό που θα έπρεπε να αντικατασταθούν από κάποιον άλλο τομέα.
H κυβέρνηση είχε υποσχεθεί προεκλογικά πως θα επιτύχει 15 – 20 δις € από πρωτογενή τομέα και τη μεταποίησή του – μία κενή υπόσχεση, όπως όλες αυτές που ανέκαθεν χρησίμευαν για να πείσουν ψηφοφόρους, χωρίς να γίνεται καμία προσπάθεια εκπλήρωσης τους.
Γνωρίζουμε βέβαια πως ο Υπουργός δεν έχει καμία σχέση με τον πρωτογενή τομέα, αφού είναι νομικός – θεωρούσαμε όμως πως διαθέτει κατάλληλους συμβούλους, για να καταφέρει την αποστολή που του ανατέθηκε. Μεγάλο λάθος μας – ενώ θα καταθέσουμε στα (πρακτικά) το μέρος του φυλλαδίου της ΝΔ που τεκμηριώνει αυτά που αναφέραμε.
Για εμάς πάντως ο πρωτογενής τομέας είναι πολύ σημαντικός, κρίσιμης σημασίας – οπότε θεωρούμε σωστό να επαναλάβουμε τις προτάσεις που καταθέσαμε, για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
(1) Επιδότηση των αγροτών για την αγορά σπόρων και άλλων πρώτων υλών, έτσι ώστε να διατηρηθεί τουλάχιστον η υφιστάμενη παραγωγή τους – ύψους 560 εκ. €.
(2) Επιδότηση για επενδύσεις σε θερμοκήπια και διχτυοκήπια που έχει απόλυτη ανάγκη η Ελλάδα, για να μην εξαρτάται η αγροτική παραγωγή από τις καιρικές συνθήκες, ύψους 500 εκ. €.
(3) Διάθεση ενός ακόμη ποσού της τάξης του 1 δις € που είναι απαραίτητο, για να εκμεταλλευθούν οι αγρότες όλα τα ΕΣΠΑ – ενώ η κυβέρνηση δρομολόγησε μόλις 150 εκ. € για τον πρωτογενή τομέα, όταν για τη γνωστή απάτη των voucher σχεδόν 200 εκ. €. Είναι δυνατόν να μιλάμε έτσι για ανάπτυξη στην Ελλάδα και για αλλαγή του αποτυχημένου οικονομικού μας μοντέλου;
(4) Συνδρομή της Πολιτείας στην εύρεση εργαζομένων κατά τη συγκομιδή, ενδεχομένως από τους ανέργους του τουριστικού κλάδου ή από άλλους εγγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ – χωρίς να χάνουν τα επιδόματα τους, λόγω της εποχιακής εργασίας.
Εν προκειμένω, η κυβέρνηση δήλωσε πως θα υιοθετήσει τη συγκεκριμένη πρόταση, χωρίς την απώλεια του επιδόματος του ΟΑΕΔ – κάτι που δεν γνωρίζουμε εάν συνέβη, ελπίζοντας να μας απαντήσει ο υπουργός.
(5) Ίδρυση ενός κεντρικού οργανισμού διευκόλυνσης και διάθεσης των προϊόντων των αγροτών – ο οποίος θα ενημερώνεται καθημερινά, όσον αφορά τις ποσότητες παραγωγής, με εξειδικευμένο λογισμικό.
Θα θέλαμε να προσθέσουμε εδώ μερικές ακόμη προτάσεις μας, αφού η πρόθεση μας από την αρχή ήταν η εποικοδομητική αντιπολίτευση – με στόχο το συμφέρον της Ελλάδας που τα τελευταία δέκα χρόνια, λόγω της απίστευτης κακοδιαχείρισης των κυβερνήσεων της, είναι βυθισμένη σε μία κρίση που δεν φαίνεται να έχει τέλος. Εν προκειμένω τα εξής:
(1) Επιβολή δασμών σε ομοειδή προϊόντα τρίτων χωρών, όπως της Τουρκίας, πείθοντας την ΕΕ να μας το επιτρέψει – κάτι που θα αύξανε το ΑΕΠ μας κατά 3 δις € περίπου, ενώ θα μείωνε το εμπορικό μας έλλειμμα που αποτελεί το μεγάλο μας πρόβλημα.
Θα θέλαμε να τονίσουμε εδώ πως το εμπορικό έλλειμμα δεν είναι θέμα μόνο των εξαγωγών και της ανταγωνιστικότητας αλλά, κυρίως, των εισαγωγών.
Η μείωση των εισαγωγών δε που αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα μας, ενώ δεν απαιτεί καθόλου εξυπνάδα, προϋποθέτει την αγορά ελληνικών προϊόντων από τους Έλληνες – μέσω της οποίας διενεργούνται εγχώριες επενδύσεις, αυξάνεται το ΑΕΠ μας και τα έσοδα του δημοσίου.
Δυστυχώς όμως, οι υπουργοί οικονομικών στην Ελλάδα ενεργούν ως λογιστές και εισπράκτορες φόρων – όχι ως οικονομολόγοι. Το ίδιο ισχύει για τις κυβερνήσεις γενικότερα που δεν κυβερνούν τη χώρα – αλλά συμπεριφέρονται ως διαχειριστές.
Εν προκειμένω, ενώ βρήκαν χρήματα και τρόπους για να διαφημίσουν το «μένουμε σπίτι» με επιτυχία, γιατί δεν βρίσκουν χρήματα και δεν διαφημίζουν ανάλογα το «αγοράζουμε ελληνικά προϊόντα από ελληνικές επιχειρήσεις;». Χρειάζεται θέληση ή απλά σωστή αντίληψη, αποτελεσματικότητα και αγάπη προς την Ελλάδα;
(2) Κίνητρα στις τουριστικές επιχειρήσεις για την κάλυψη των αναγκών τους με ελληνικά προϊόντα – με αποτέλεσμα την αύξηση του ΑΕΠ μας πάνω από 10 δις €, των δημοσίων εσόδων κατά 3 δις € περίπου ή κατά έναν ετήσιο ΕΜΦΙΑ, καθώς επίσης την ακόμη μεγαλύτερη μείωση του εμπορικού μας ελλείμματος.
(3) Έλεγχο στις πωλήσεις αντιγράφων ελληνικών προϊόντων στο εξωτερικό – οπότε την αύξηση των εξαγωγών μας, τη μείωση του εμπορικού μας ελλείμματος και την άνοδο του ΑΕΠ.
(4) Κίνητρα για την ανάπτυξη ιχθυοκαλλιεργειών σε βραχονησίδες στο Αιγαίο, μέσω των οποίων θα προστατευόταν ο θαλάσσιος χώρος μας και η ΑΟΖ μας – ενώ θα αυξανόταν το ΑΕΠ μας κατά 4 περίπου δις € .
(5) Κίνητρα σε παραμεθόριες περιοχές, όπως στον Έβρο και στα νησιά μας – όπως είναι η μείωση του ΦΠΑ και η απλοποίηση των διαδικασιών.
Εάν δεν έχουν κίνητρα οι Έλληνες στις παραμεθόριες περιοχές, αντιμέτωποι με δεκάδες προβλήματα, όπως είναι η τουρκική επιθετικότητα και η παράνομη μετανάστευση, γιατί να μείνουν εκεί; Κοινή λογική και πολιτική βούληση χρειάζεται, καθόλου εξυπνάδα.
(6) Αύξηση των εγχώριων αγροεφοδίων – όπου αυτή τη στιγμή έως και το 90% διαφεύγει στο εξωτερικό.
Τέλος, θα θέλαμε να προσθέσουμε πως πρέπει να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε τη γεωργία και γενικότερα τον πρωτογενή μας τομέα με την παραδοσιακή του μορφή – αφού πραγματοποιείται σήμερα κυριολεκτικά μία επανάσταση σε τεχνολογικό επίπεδο.
Με την εφαρμογή της προηγμένης τεχνολογίας της γεωργίας ακριβείας (precision farming), με τη χρήση υπολογιστικών μεθόδων για τη διαχείριση καλλιεργειών, με την παρακολούθηση μέσω δορυφόρων και drone, με αυτόνομα συστήματα κλπ. όπως θα καταθέσουμε στα (πρακτικά).
Το γεγονός αυτό απαιτεί ουσιαστικά τη δραστηριοποίηση πρόσθετων κατηγοριών επιστημόνων στη γεωργία, τους οποίους οι κυβερνήσεις μας διώχνουν στο εξωτερικό – όπως μαθηματικούς, μηχανικούς πληροφορικής, μηχανολόγους, ηλεκτρολόγους, οικονομολόγους, ειδικούς πωλήσεων, γεωπόνους, βιολόγους, χημικούς κλπ.
Ο συγκεκριμένος τομέας λέγεται agriculture Tech, ενώ εκτιμάται πως στις ΗΠΑ έχουν επενδυθεί 6,7 δις $ μεταξύ των ετών 2013 και 2018 – με προβλέψεις 2 δις $ για το 2019, όπως θα καταθέσουμε στα (πρακτικά). Ενώ το μέλλον λοιπόν έφτασε ήδη στο παρόν, εμείς παραμένουμε κολλημένοι στο παρελθόν – με μία αρτηριοσκληρωτική οικονομία, η οποία πνέει τα λοίσθια.
Ανάλογες καινοτομίες εφαρμόζονται στην Ολλανδία, καθώς επίσης στο Ισραήλ – ενώ είναι μία μεγάλη ευκαιρία για να γίνουν πράξη οι επιδιώξεις της ΚΑΠ της ΕΕ, για επενδύσεις στην ποιότητα και στην τεχνολογία. Είναι επίσης ευκαιρία, για να αναπτυχθούν συνέργειες με άλλα επιστημονικά πεδία – έτσι ώστε να αυξηθεί η απασχολησιμότητα των πτυχιούχων μας για να παραμείνουν στην Ελλάδα, καθώς επίσης για να στηριχθεί η οικονομία στην επαρχία.
Ενδεχομένως βέβαια θα πρέπει να διεκδικήσουμε πρόσβαση σε κεφάλαια Venture Capital της ΕΕ, της ΕΤΕπ ή άλλα – καθώς επίσης σε ελληνικό επίπεδο.
Όλα αυτά και αρκετά άλλα προς την ίδια κατεύθυνση, συναποτελούν το όραμα που δυστυχώς δεν βλέπουμε να έχει η ελληνική κυβέρνηση, όπως άλλωστε όλες οι προηγούμενες – με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η ανάπτυξη στην Ελλάδα, καθώς επίσης να παραμένουμε προσδεμένοι στο ίδιο οικονομικό μοντέλο που μας χρεοκόπησε και θα μας χρεοκοπήσει ξανά.
Στους δύο επικίνδυνους προκυκλικούς και εντάσεως κεφαλαίου πυλώνες της οικονομίας μας, στον τουρισμό και στη ναυτιλία – οι οποίοι είναι οι πρώτοι που καταρρέουν παταγωδώς σε περιόδους κρίσεων. Φαίνεται λοιπόν πως δεν έχουμε διδαχθεί τίποτα από τις οδυνηρές εμπειρίες μας – γεγονός που θεωρείται ως το βασικό χαρακτηριστικό των ανόητων.
Λυπόμαστε που το λέμε τόσο καθαρά, αλλά εμείς ήλθαμε στη Βουλή για να λέμε την αλήθεια – αφού μόνο η αλήθεια μπορεί να κινητοποιήσει τους εξαιρετικά ικανούς Πολίτες μας, οι οποίοι πληρώνουν συνεχώς και πανάκριβα το λογαριασμό των ανεπαρκών και χωρίς εθνικό όραμα κυβερνήσεων τους.
