.
Με κριτήριο τις ενέργειες της κυβέρνησης, φαίνεται καθαρά πως η Ελλάδα οδηγείται σε ένα τέταρτο επίσημο μνημόνιο – μη έχοντας όμως κανένα από τα πλεονεκτήματα του παρελθόντος, με εξαθλιωμένο τον πληθυσμό της, καθώς επίσης εντός μίας πρωτόγνωρης υγειονομικής και οικονομικής κρίσης τεραστίων διαστάσεων. Είναι δυνατόν όμως οι Έλληνες να αποδεχθούν ένα ακόμη μνημόνιο από το κόμμα που συμμετείχε στο πρώτο και στο δεύτερο, γνωρίζοντας τα καταστροφικά αποτελέσματα των προηγουμένων και στην κατάσταση που βρίσκονται; Κατά τη γνώμη μας ίσως, αρκεί η κυβέρνηση να παίξει πονηρά «το χαρτί του γεωπολιτικού κινδύνου» – τους τουρκικής επιθετικότητας δηλαδή, με την οποία εύλογα τρομοκρατούνται οι Έλληνες, επιλέγοντας το μη χείρον βέλτιστο. Εν προκειμένω θα βοηθούσε σίγουρα η Γερμανία, με την επιρροή που έχει στη χρεοκοπημένη Τουρκία – φυσικά με δυσανάλογα ανταλλάγματα, κυρίως όσον αφορά το μεταναστευτικό. Το ενδεχόμενο αυτό φάνηκε από τον εκβιασμό της Ελλάδας να αποσύρει τη νομοθεσία της αναστολής ασύλου μέσα σε έναν μόλις μήνα – καθώς επίσης από τη δήλωση της Ευρωπαίας επιτρόπου, σύμφωνα με την οποία «η Ελλάδα θα κάνει αμέσως αυτό που της λέμε». Τόσος εξευτελισμός πάντως δεν αντέχεται.
.
Επικαιρότητα
Μετά τον ΟΟΣΑ (πηγή) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού (πηγή), το Economist επιβεβαίωσε το ότι, η Ελλάδα θα υποστεί τις μεγαλύτερες ζημίες διεθνώς από το κλείδωμα της οικονομίας της λόγω της πανδημίας – προφανώς εξαιτίας της μεγάλης εξάρτησης της από τον Τουρισμό (σχεδόν 21%), όπου δεν προσπάθησε καν να αλλάξει το οικονομικό της μοντέλο που την οδήγησε στη χρεοκοπία τα τελευταία δέκα χρόνια, παρά τις συνεχείς προτροπές μας (πηγή).
Όσον αφορά τις εκτιμήσεις των ξενοδόχων που κατέθεσε ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ στον πρωθυπουργό, υπολογίζουν με απώλειες εσόδων 60-80% ή πάνω από 14 δις € – κατά το προηγούμενο προφανώς του Μεξικού (ανάλυση). Τυχόν επιβεβαίωση αυτού του σεναρίου που εμείς θεωρούμε υπερβολικό, θα ισοδυναμούσε με την καταιγίδα των καταιγίδων για τη χρεοκοπημένη ουσιαστικά Ελλάδα – αφού θα μείωνε το ΑΕΠ της κατά 28 δις € μαζί με τα παράπλευρα έσοδα του τουρισμού στα 160 δις €, εκτοξεύοντας το δημόσιο χρέος της πάνω από το 220% του ΑΕΠ της ακόμη και αν δεν είχε ελλείμματα.
Η μη δημιουργία ελλειμμάτων είναι φυσικά απίθανη, ειδικά αφού τα μέτρα της κυβέρνησης, δυστυχώς στο σύνολο τους σχεδόν «καταναλωτικά», μοιάζουν σαν να ανακάλυψε κάποιο μεγάλο θησαυρό – κάτι που επικρίνουμε από την πρώτη στιγμή, αφού δαπανώνται ποσά για τα οποία δεν έχει εξασφαλισθεί προηγουμένως η χρηματοδότηση τους. Εξ όσων άλλωστε γνωρίζουμε, το μαξιλάρι είναι μόλις 15,7 δις € και δεν μπορούμε να το διαθέσουμε χωρίς τη συμφωνία της Γερμανίας – ενώ τα 20 δις € ταμειακά διαθέσιμα είναι οι αποταμιεύσεις οργανισμών του δημοσίου που δεν θα έπρεπε να σπαταληθούν.
Περαιτέρω, λέγεται πως η έκθεση του ΙΟΒΕ που θα κατατεθεί αυτήν την εβδομάδα, θα προβλέπει ύφεση στο κεντρικό της σενάριο της τάξης του 10% – ενώ ο υπουργός οικονομικών αλλάζει συνεχώς τις προβλέψεις του, όπως και τα μέτρα στα πλαίσια της καταστροφικής πολιτικής του «βλέποντας και κάνοντας», δηλώνοντας πρόσφατα 2,5% μείωση του ΑΕΠ για κάθε μήνα κλειδώματος της Οικονομίας. Καμία αναφορά όμως στο πόσο θα επηρεαστεί από τον τουρισμό, καθώς επίσης από το δεύτερο βασικό πυλώνα της οικονομίας μας – από τη ναυτιλία που συνεισφέρει άμεσα 17,3 δις € στο ΑΕΠ και πλήττεται επίσης.
Από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει καμία στρατηγική εκ μέρους της κυβέρνησης, παρά μόνο για την επόμενη ημέρα – ούτε καν για τη μεθεπόμενη, πόσο μάλλον για την επανεκκίνηση της οικονομίας στη μετά COVID-19 εποχή. Όσον αφορά την Ευρώπη, στο τελευταίο Euro Group κατέρρευσαν όλες οι ψευδαισθήσεις – αφού ακόμη και αν συμμετέχουμε στο πακέτο των 540 δις € της Κομισιόν δικαιούμαστε μόλις 6-8 δις €, ενώ από το 1 τρις € του QE της ΕΚΤ μόλις 15 δις € ή επί πλέον 8 δις € στα 7 δις € που έχουν ήδη «καταναλώσει» οι τράπεζες, δίνοντας ελληνικά ομόλογα ως εγγύηση στην ΕΚΤ για το δανεισμό τους.
Ειδικά για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης δικαιούμαστε το 2% του ΑΕΠ μας από τον ESM, άρα λιγότερα από 4 δις €, καθώς επίσης 1,5 δις € έως 2 δις € από το πρόγραμμα SURE της Κομισιόν για τη στήριξη της απασχόλησης – σταγόνες νερού δηλαδή στην αποξηραμένη ελληνική οικονομία, αδύνατον να τη διατηρήσουν στη ζωή.
Ευτυχώς πάντως ο υπουργός οικονομικών φαίνεται πως εισηγήθηκε στον πρωθυπουργό τη μη προσφυγή στο γερμανικό ΔΝΤ, στον ESΜ, όπως του είχαμε αναφέρει (πηγή) – ή τουλάχιστον να μην κατατεθεί αίτημα πιστοληπτικής γραμμής πριν εξαντληθούν όλες οι άλλες δυνατότητες. Διατύπωσε επίσης τις επιφυλάξεις του, πολύ σωστά, για τα χαμηλότοκα δάνεια του ESM, επειδή θα μπορούσαν αργότερα να συνδεθούν με μνημόνια – εάν διαπιστωθεί πως θα διατεθούν για την τόνωση της οικονομίας, όπως ασφαλώς θα γινόταν.
Άλλα στελέχη της κυβέρνησης βέβαια που στο παρελθόν τασσόταν υπέρ της Τρόικα, των μνημονίων, του PSI κλπ., θεωρούν πως η προσφυγή στον ESM, με ένα επόμενο οδυνηρό μνημόνιο, είναι μονόδρομος – προτείνοντας τώρα τη βοήθεια της Ελλάδας από την ΕΚΤ μέσω του προγράμματος ΟΜΤ, με την άντληση ρευστότητας έως 15 δις €. Εν τούτοις, το συγκεκριμένο πρόγραμμα αφορά βραχυπρόθεσμες εκδόσεις ομολόγων λήξης ένα έως τρία έτη που δεν διαθέτει το δημόσιο – οπότε θα έπρεπε να εκδώσει νέα σύντομα, προτού εξαντληθεί η ρευστότητα στις διεθνείς αγορές από την αυξημένη ζήτηση των άλλων κρατών που αναμένεται.
Επίλογος
Κλείνοντας, με κριτήριο τις ενέργειες της κυβέρνησης φαίνεται καθαρά πως η Ελλάδα οδηγείται σε ένα τέταρτο επίσημο μνημόνιο – μη έχοντας όμως κανένα από τα πλεονεκτήματα του παρελθόντος, με εξαθλιωμένο τον πληθυσμό της, καθώς επίσης εντός μίας πρωτόγνωρης υγειονομικής και οικονομικής κρίσης τεραστίων διαστάσεων.
Είναι δυνατόν όμως οι Έλληνες να αποδεχθούν ένα ακόμη μνημόνιο από το κόμμα που συμμετείχε στο πρώτο και στο δεύτερο, γνωρίζοντας τα καταστροφικά αποτελέσματα των προηγουμένων και στην κατάσταση που βρίσκονται; Κατά τη γνώμη μας ίσως, αρκεί η κυβέρνηση να παίξει πονηρά «το χαρτί του γεωπολιτικού κινδύνου» – τους τουρκικής επιθετικότητας δηλαδή, με την οποία εύλογα τρομοκρατούνται οι Έλληνες, επιλέγοντας το μη χείρον βέλτιστο.
Εν προκειμένω θα βοηθούσε σίγουρα η Γερμανία, με την επιρροή που έχει στη χρεοκοπημένη Τουρκία – φυσικά με δυσανάλογα ανταλλάγματα, κυρίως όσον αφορά το μεταναστευτικό. Το ενδεχόμενο αυτό φάνηκε από τον εκβιασμό της Ελλάδας να αποσύρει τη νομοθεσία της αναστολής ασύλου μέσα σε έναν μόλις μήνα – αφού διαφορετικά δεν θα εισέπραττε τα 350 εκ. € από τα 700 εκ. € που της υποσχέθηκε η Κομισιόν. Θυμίζουμε εδώ τη θρασύτατη δήλωση της σουηδής επιτρόπου της ΕΕ στο Spiegel (πρόκειται για τη βασική υπεύθυνη της σουηδικής μεταναστευτικής τραγωδίας, πηγή), σύμφωνα με την οποία τα εξής:
«Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει αναστολή ασύλου. Η Ελλάδα θα κάνει αυτό που της λέμε. Έχουμε επεξεργαστεί με την Ελλάδα ένα σχέδιο δράσης έκτακτης ανάγκης, το οποίο οι ελληνικές αρχές θα πρέπει τώρα να εφαρμόσουν βήμα-βήμα. Προβλέπει να μεταφερθούν οι πιο ευάλωτοι άνθρωποι από τους καταυλισμούς τώρα αμέσως! Οι ηλικιωμένοι, άρρωστοι κοκ. να μεταφερθούν σε κενά ξενοδοχεία στη νησιά ή στην ηπειρωτική Ελλάδα. Αυτό πρέπει να ξεκινήσει τώρα αμέσως! Είναι ευθύνη των ελληνικών αρχών!»
Το θέμα είναι βέβαια εάν ο κ. Μητσοτάκης είναι τόσο ανεύθυνος, ώστε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές εν μέσω της καταιγίδας, πριν γίνουν όλα αυτά γνωστά και πριν υπογράψει το μνημόνιο, για να κατοχυρώσει την παραμονή του στην εξουσία – αν και μέχρι στιγμής δεν έχει δείξει τέτοια ανευθυνότητα, για να είμαστε αντικειμενικοί. Το αμέσως επόμενο είναι εάν θα προλάβει, αφού οι εξελίξεις αναμένονται καταιγιστικές στην οδυνηρή θέση που ευρίσκεται η Ελλάδα – με την Οικονομία της κλειδωμένη και με το μεταναστευτικό να εξοργίζει την πλειοψηφία των Πολιτών.
