.
Η χώρα, ήδη από τα τέλη Ιανουαρίου, τοποθέτησε στρατιωτικούς γιατρούς σε όλα τα σύνορα της, με αντικείμενο τον έλεγχο των εισερχομένων και τη διανομή ιατρικών υλικών, όπως προστατευτικές μάσκες – όπου μετά τον ιό SARS η διατηρεί αποθέματα ασφαλείας. Από τις 3 Ιανουαρίου δε, δηλαδή τρεις εβδομάδες πριν το πρώτο περιστατικό, ελέγχονταν οι θερμοκρασίες των σωμάτων αυτών που εισέρχονταν αεροπορικώς – ενώ το υπουργείο Υγείας δημιούργησε μία ιστοσελίδα, με όλες τις εξελίξεις της ασθένειας, προειδοποιήσεις, συστάσεις και απόψεις εμπειρογνωμόνων. Με απλά λόγια, δεν άφησε την ενημέρωση στις διαθέσεις των εμπόρων του τρόμου, όπως είναι πολλά ΜΜΕ στην Ελλάδα – τα οποία ακόμη και σήμερα τρομοκρατούν ανεύθυνα τους Πολίτες, τους παραπληροφορούν και τους «ταΐζουν» με ιστορίες που προκαλούν φόβο. Το πλέον εξοργιστικό εδώ είναι η αδιαφορία ή/και η άγνοια της κυβέρνησης που φαίνεται ότι δεν καταλαβαίνει πως αυτά τα εγκληματικά δημοσιεύματα θα κοστίσουν τεράστια ποσά στην Ελλάδα – ενδεχομένως ένα τέταρτο οδυνηρό μνημόνιο, συμπληρωματικό του ήδη υπάρχοντος.
.
Ανάλυση
Πολλοί άνθρωποι, κράτη και κοινωνίες, έχουν ορισμένα ελαττώματα που τους οδηγούν σε επικίνδυνες περιπέτειες – οι οποίες, στην αντίθετη περίπτωση, θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Για παράδειγμα, δεν μαθαίνουν ποτέ από τα λάθη τους και από τις οδυνηρές εμπειρίες του παρελθόντος, δεν λαμβάνουν προληπτικά μέτρα, δεν δημιουργούν ρεζέρβες για απρόβλεπτες καταστάσεις, αναζητούν δικαιολογίες για τα δεινά τους αντί λύσεις, περιμένουν βοήθεια από άλλους αντί να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις και συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους χειρότερους, αντί με τους καλύτερους.
Στα πλαίσια αυτά δεν προξενεί εντύπωση το γεγονός ότι, εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε μάθει τίποτα μετά από δέκα χρόνια κρίσης και βαθιάς ύφεσης – ούτε φαίνεται πως θα μάθουμε ποτέ. Δεν έχουμε πάρει κανένα προληπτικό μέτρο, παρά το ότι γνωρίζαμε την άθλια κατάσταση του συστήματος υγείας μας ως αποτέλεσμα της επιβολής των μνημονίων (=μείωση των δαπανών υγείας όπως και άμυνας), ισχυριζόμαστε ανόητα πως το δημόσιο χρέος μας είναι βιώσιμο, δίνοντας ελάχιστη σημασία στο μοναδικό στην ιστορία κόκκινο ιδιωτικό ή στις χρεοκοπημένες τράπεζες και δεν διαθέτουμε καμία χρηματική ρεζέρβα – ενώ δεν διορθώσαμε το αποτυχημένο οικονομικό μας μοντέλο που στηρίζεται κυρίως στον τουρισμό, αντί στον πρωτογενή τομέα και στη βιομηχανία, παρά το ότι μας οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα.
Εκτός αυτού, αντιμετωπίζουμε τη σημερινή πανδημία απροετοίμαστοι και περιμένουμε να μας βοηθήσει η ΕΕ, η ΕΚΤ, η Γερμανία ή το Euro Group – αυτοί που μας κατέστρεψαν δηλαδή, με την πολιτική που μας επέβαλλαν. Επί πλέον ζητάμε ξανά ελεημοσύνη – ενώ συγκρίνουμε την κατάσταση μας με τις άλλες χρεοκοπημένες χώρες, όπως η Ιταλία ή η Ισπανία.
Τέλος, δεν θέλουμε να καταλάβουμε πως οι αναστολές (=επιμήκυνση των 96 δις € έντοκα για μετά το 2032, αναβολή πληρωμής φορολογικών υποχρεώσεων κλπ.), κρύβουν απλά και τα νέα προβλήματα κάτω από το χαλί, ενώ δεν είναι μέτρα – όπως δεν είναι η αναβολή της εκτέλεσης ενός θανατοποινίτη (=κυλιόμενη χρεοκοπία στην περίπτωση μας) που απλά επιμηκύνει το μαρτύριο του, όταν δεν υπάρχει καμία περίπτωση να το αποφύγει.
Το παράδειγμα της Σιγκαπούρης
Περαιτέρω, έχοντας ήδη αναφερθεί στο παράδειγμα της Ταιβάν που τα κατάφερε πολύ εύκολα με την επιδημία, παρά το ότι συνορεύει με την Κίνα, με πολλά εκατομμύρια επισκέπτες και επισκεπτόμενους (πηγή), επειδή έμαθε από την εμπειρία του παρελθόντος της με τον ιό SARS και με την ασιατική κρίση, θα προσθέσουμε ένα ακόμη παράδειγμα – τη Σιγκαπούρη που αφενός μεν έχει συνειδητοποιήσει τη σημασία της Οικονομίας για την Υγεία, αφετέρου έχει δημιουργήσει προληπτικούς μηχανισμούς που δραστηριοποιούνται έγκαιρα, αμέσως μετά το πρώτο περιστατικό.
Μεταξύ άλλων, οι εισερχόμενοι επιβάτες ελέγχονται για αυξημένη σωματική θερμοκρασία από το ιατρικό προσωπικό στο αεροδρόμιο της (εικόνα) – ενώ δεν διαπιστώθηκε το παραμικρό ίχνος πανικού, επειδή υπάρχει εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της.
Εύλογα, αφού χάρη στα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση της από τις 23 Ιανουαρίου που καταγράφηκε η πρώτη περίπτωση μόλυνσης, ο ιός δεν εξαπλώθηκε γεωμετρικά αλλά γραμμικά – ενώ η γραμμή των ασθενών που ανάρρωσαν, 90 έως τώρα, παρέμεινε παράλληλη με αυτούς που αρρώστησαν (γράφημα, με τη μοβ καμπύλη αυτοί που ανάρρωσαν, με την πορτοκαλί αυτοί που αρρώστησαν), χωρίς κανένα θάνατο. Το γεγονός αυτό σημαίνει πως η πορεία της νόσου έως σήμερα έχει παραμείνει η ίδια – κατά συνέπεια, προβλέψιμη.
Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση της Σιγκαπούρης που δεν έχει ούτε ένα νεκρό από την επιδημία, ενώ κατάφερε να ελέγξει τον ιό χωρίς δραστικές περικοπές στη δημόσια ζωή ή στην εργασία που θα κοστίσει τεράστια ποσά στην Ελλάδα, δήλωσε πως μπορεί να εμφανιστούν νέες επιπλοκές – καθώς επίσης να υπάρξουν ένας δύο θάνατοι (πηγή).
Έχει αξιοποιήσει λοιπόν την εμπειρία της πριν από 15 περίπου χρόνια, όπου υπήρξαν 33 θάνατοι από τον ιό SARS – δημιουργώντας μεταξύ άλλων ένα σύστημα διαχείρισης εντοπισμού επαφών, το οποίο καθιστά δυνατό τον προσδιορισμό των δυνητικά μολυσμένων ατόμων, μέσα σε ελάχιστες ώρες.
Εκτός αυτού, για να εμποδίζει την εξάπλωση των ιών, έχει δημιουργήσει ένα σύστημα καραντίνας – από την αυτοαπομόνωση μέσα στο σπίτι ως προληπτικό μέτρο ή σε χώρους απομόνωσης μέσα στα νοσοκομεία, έως τα προκαθορισμένα κτιριακά συγκροτήματα μακριά από το κέντρο της πόλης-κράτους. Η τήρηση των νόμων δε είναι πολύ αυστηρή, ενώ οι παραβιάσεις τους τιμωρούνται παραδειγματικά – όπως στην περίπτωση των τεσσάρων αλλοδαπών με άδειες εργασίας που, λόγω των παραβιάσεων του συστήματος καραντίνας της χώρας, απελάθηκαν αμέσως.
Η σημασία της άμεσης δράσης
Συνεχίζοντας, το σημαντικότερο μέτρο καταπολέμησης επιδημιών, όπως όλων των άλλων κρίσεων (πυρκαγιές, χρηματιστηριακά κραχ κλπ.), είναι η άμεση και ριζική αντίδραση, σύμφωνα με τον υπουργό εσωτερικών της Σιγκαπούρης – ο οποίος δήλωσε ότι, «Θέλουμε να συνεργασθούν όλοι σε αυτή τη φάση. Οι Πολίτες πρέπει να γνωρίζουν πως δεν θα διστάσουμε να πάρουμε σκληρά μέτρα» (πηγή). Εν προκειμένω φαίνεται καθαρά πως η Δημοκρατία, χωρίς την απαιτούμενη ατομική και συλλογική υπευθυνότητα, δεν λειτουργεί σωστά – κάτι που οφείλουμε να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν στην Ελλάδα.
Έτσι, ήδη από τα τέλη Ιανουαρίου τοποθετήθηκαν στρατιωτικοί γιατροί σε όλα τα σύνορα της χώρας, με αντικείμενο τον έλεγχο των εισερχομένων και τη διανομή ιατρικών υλικών, όπως προστατευτικές μάσκες – όπου μετά τον ιό SARS η Σιγκαπούρη διατηρεί αποθέματα ασφαλείας. Από τις 3 Ιανουαρίου δε, δηλαδή τρεις εβδομάδες πριν το πρώτο περιστατικό, ελέγχονταν οι θερμοκρασίες των σωμάτων αυτών που εισέρχονταν στη χώρα αεροπορικώς – ενώ το υπουργείο Υγείας δημιούργησε μία ιστοσελίδα, με όλες τις εξελίξεις της ασθένειας, προειδοποιήσεις, συστάσεις και απόψεις εμπειρογνωμόνων (πηγή).
Με απλά λόγια, δεν άφησε την ενημέρωση στις διαθέσεις των εμπόρων του τρόμου, όπως είναι πολλά ΜΜΕ στην Ελλάδα – τα οποία ακόμη και σήμερα (για παράδειγμα, η ιστοσελίδα του Θέματος σήμερα το πρωί ήταν πλημμυρισμένη με «ειδήσεις» για τον ιό) τρομοκρατούν ανεύθυνα τους Πολίτες, τους παραπληροφορούν και τους «ταΐζουν» με ιστορίες που προκαλούν φόβο, όπου η Ιταλία είναι στην πρώτη γραμμή.
Το πλέον εξοργιστικό εδώ είναι η αδιαφορία ή/και η άγνοια της κυβέρνησης που φαίνεται ότι δεν καταλαβαίνει πως αυτά τα εγκληματικά δημοσιεύματα θα κοστίσουν τεράστια ποσά στην Ελλάδα – ενδεχομένως ένα τέταρτο μνημόνιο, συμπληρωματικό του ήδη υπάρχοντος. Ένα κόμμα πάντως που δεν έχει στο πρόγραμμα του προληπτικά μέτρα Υγείας, αλλά φέρνει συνεχώς άσχετα νομοσχέδια προς ψήφιση με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, συμβάλλει τα μέγιστα στην καταστροφή της χώρας – χωρίς καμία διάθεση στείρας κριτικής.
Η σπουδαιότητα της σωστής ενημέρωσης
Ειδικά όσον αφορά την πολιτική πληροφόρησης, μία ματιά σε άλλες χώρες γειτονικές της Σιγκαπούρης, είναι αποκαλυπτική – όπως στην πολυπληθή Ινδονησία που, παρά το ότι δεν διαθέτει ένα αποτελεσματικό σύστημα Υγείας, ο πρόεδρος της δήλωσε πρόσφατα πως δεν είναι ο ιός το πρόβλημα, αλλά ο φόβος! Σε πλήρη αντίθεση, η κυβέρνηση της Σιγκαπούρης δεν έκανε ποτέ έναν τόσο ανεύθυνο συσχετισμό του κινδύνου – γνωρίζοντας πως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποδειχθεί εκδικητικό από την ασθένεια.
Εν προκειμένω, ο ιός αντιμετωπίσθηκε από το ξεκίνημα του ως μία σοβαρή υπαρξιακή απειλή για την κοινωνία και την οικονομία – με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν αμέσως ομάδες κρίσης, ενώ η κυβέρνηση έδρασε αποφασιστικά και με διαφάνεια, οπότε δεν προκλήθηκε πανικός. Με τα δικά της ΜΜΕ δε, με το δικό της μηχανισμό πληροφόρησης δηλαδή (πηγή), δημοσίευε τις ίδιες ακριβώς πρακτικές οδηγίες αντιμετώπισης της επιδημίας για πολλές εβδομάδες – με σταθερό στόχο την αποτροπή του ιού.
Βασικό πλεονέκτημα της βέβαια είναι η αξιοπιστία της, όσον αφορά τη σωστή διαχείριση των κρίσεων – οπότε εύλογα οι Πολίτες εφαρμόζουν πιστά τις οδηγίες της και δεν πανικοβάλλονται. Προφανώς στην Ελλάδα, με κριτήριο τις ανεύθυνες δηλώσεις των κυβερνήσεων, όπως στο θέμα της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους, δεν υπάρχει καμία αξιοπιστία – οπότε ας είμαστε προετοιμασμένου για τα χειρότερα, τόσο όσον αφορά την επιδημία, όσο και την Οικονομία.
Ένα επόμενο πλεονέκτημα της Σιγκαπούρης είναι η συνοχή της κοινωνίας της – με την έννοια πως οι Πολίτες θεωρούν ότι βρίσκονται όλοι στην ίδια βάρκα, ανησυχώντας εξίσου μήπως γίνουν επικίνδυνοι φορείς ή θύματα. Όσον αφορά τους πολιτικούς, έχουν καταφέρει να επιδείξουν αλληλεγγύη με τον πληθυσμό – γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ πολιτικών και Πολιτών πρακτικά, αφού ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και όλοι οι βουλευτές ανακοίνωσαν πως θα παραιτηθούν από τις μηνιαίες αποδοχές τους, λόγω της κρίσης. Μπορεί βέβαια κάτι τέτοιο να είναι μόνο συμβολικό, αλλά λειτουργεί θετικά σε εθνικό επίπεδο – ως προς την κοινωνική συνοχή.
Οι εργαζόμενοι τώρα στον τομέα της κοινωνικής περίθαλψης που έρχονται σε επαφή με ασθενείς, αντιμετωπίζονται ως «ήρωες στο μέτωπο του πολέμου» – ενώ αμείβονται με ειδικά επιδόματα. Από την άλλη πλευρά, έχουν προβλεφθεί από την κυβέρνηση περικοπές μισθών σε κρατικές εταιρίες – όπως στη Singapore Airlines και στα μεγάλα δημόσια επενδυτικά κεφάλαια. Στηρίζονται επί πλέον από το δημόσιο κλάδοι που επηρεάζονται άμεσα από την προβλεπόμενη παγκόσμια κρίση, όπως οι εξαγωγές και ο τουρισμός – ενώ παρέχονται δωρεάν ιατρικές συμβουλές και το νοσοκομειακό κόστος διατηρείται χαμηλό.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, η αίσθηση πως οι ανώτεροι ενδιαφέρονται πραγματικά για τους εισοδηματικά αδύναμους, ενισχύεται από την άμεση χρηματική στήριξη των φτωχών νοικοκυριών – κάτι που μπορεί μεν να μη θανατώνει τον ιό, αλλά αυξάνει το συναίσθημα αλληλεγγύης, με θετικά αποτελέσματα για την οικονομική ανάπτυξη.
Ανάλογες ενέργειες στην Ελλάδα, όπου θα έπρεπε να προηγείται η ριζική μείωση του ΦΠΑ (ανάλυση) ειδικά στα είδη πρώτης ανάγκης που καταναλώνουν κυρίως τα φτωχά νοικοκυριά όταν τους το επιτρέπει η αγοραστική τους δύναμη, δεν υπάρχουν – οπότε η ελληνική περιπέτεια μάλλον θα έχει καταστροφικές συνέπειες. (με πληροφορίες από την ΝΖΖ)
Βασίλης Βιλιάρδος
Αντιπρόεδρος και Βουλευτής Επικρατείας της Ελληνικής Λύσης
