.
Σχετικά με αυτά που ισχυρίσθηκε ο κ. Χατζηδάκης για τη ΛΑΡΚΟ, ο οποίος έχει αναλάβει κατ’ αποκοπή την εκκαθάριση της Ελλάδας, μήπως θα έπρεπε να ερευνήσει τι έχει συμβεί με τα απόβλητα της Αλουμίνιον της Ελλάδας, όπου αναφέραμε το θέμα της κόκκινης λάσπης, καθώς επίσης την ELDORADO που δεν πληρώνει φόρους στην Ελλάδα, αλλά στην Ολλανδία; Όσον αφορά τον πρωθυπουργό, λογικά συμπαθεί και υποτάσσεται στους Γερμανούς – αφού είχε γερμανίδα γκουβερνάντα.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Εισαγωγικά, ακούγοντας χθες το υπουργό οικονομικών, θα τον συμβουλεύαμε να σταματήσει να κυβερνάει στηριζόμενος και επικαλούμενος συνεχώς την αποτυχημένη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για να δικαιολογεί τις λανθασμένες ενέργειες του – αφού έτσι δεν βοηθάει καθόλου την Ελλάδα. Το ίδιο ισχύει και για τον κ. Κουμουτσάκο, ο οποίος λειτουργεί ανάλογα.
Νομίζουμε δε πως είναι αστείο να επαναλαμβάνει ο κ. Σταϊκούρας συνεχώς τη μείωση της προκαταβολής φόρου στο 95% από το 100% – η οποία θα έπρεπε να μειωθεί αμέσως τουλάχιστον στο 50%, προτού κλείσουν οι υπόλοιπες ελληνικές επιχειρήσεις και παραμείνουν μόνο οι ξένες που πληρώνουν όσους φόρους θέλουν.
Όσον αφορά τη ΛΑΡΚΟ, έχουμε εν πρώτοις την άποψη πως εάν μία δική του εταιρεία είχε έναν ανίκανο διευθυντή, η λύση που θα επέλεγε δεν θα ήταν το ξεπούλημα της. Σε σχέση με τα δικαστήρια δε της ΕΕ που ασφαλώς δεν ήταν τυχαία, αφού ξεκίνησαν το 2013 που η Ελλάδα ήταν στα μνημόνια, δικαστήριο σημαίνει εκδίκαση με επιτυχία ή με αποτυχία – οπότε η απόφαση τους ήταν απλά μία αποτυχία της Ελλάδας.
Επειδή τώρα ανέφερε πως η Τράπεζα Πειραιώς κατήγγειλε δύο δάνεια της ΛΑΡΚΟ, θα του λέγαμε πως κατήγγειλε επίσης δάνεια της ΝΔ ύψους 160 εκ. € και βρήκε προφανώς λύση – οπότε δεν θα μπορούσε να βρει μία ανάλογη για τη ΛΑΡΚΟ; Ήταν πάντως αστεία η αναφορά του στα 35 εκ. € που είπε πως πλήρωσαν οι φορολογούμενοι – όταν έχουν πληρώσει σχεδόν 80 δις € για τις τράπεζες, χάνοντας ταυτόχρονα την ιδιοκτησία τους.
Όσον αφορά την ανάπτυξη που επικαλείται, πώς είναι δυνατόν να προκύψει χωρίς τη στήριξη της εγχώριας ζήτησης που είναι αδύνατη, όταν η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ που υποχώρησε ο κατώτατος μισθός από το 2010 και μάλιστα κατά 12%, όταν ακόμη και στη Ρουμανία αυξήθηκε κατά 12,5% και στη Βουλγαρία κατά 9,8%; Δεν γνωρίζει πως η ανάπτυξη το 2019 στηρίχθηκε κυρίως στην άνοδο της ζήτησης που προκάλεσαν οι εκλογές, μαζί με τον τουρισμό;
Ανάπτυξη βέβαια θα έχουμε, εάν συνεχίσει να ξεπουλάει η Ελλάδα τα πάντα σε εξευτελιστικές τιμές και μάλιστα με επί πλέον παχυλή προίκα όπως τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, λόγω ανικανότητας – κατ’ αντιστοιχία με το Μαυροβούνιο που κατάφερε να ξεφύγει από την ύφεση ξεπουλώντας ότι έχει και δεν έχει, επιτυγχάνοντας ρυθμό ανάπτυξης 4,5% το 2017 και 5,1% το 2018.
Σχετικά τώρα με αυτά που ισχυρίσθηκε ο κ. Χατζηδάκης για τη ΛΑΡΚΟ, ο οποίος έχει αναλάβει κατ’ αποκοπή την εκκαθάριση της Ελλάδας, μήπως θα έπρεπε να ερευνήσει τι έχει συμβεί με τα απόβλητα της Αλουμίνιον της Ελλάδας, όπου αναφέραμε το θέμα της κόκκινης λάσπης, καθώς επίσης την ELDORADO που δεν πληρώνει φόρους στην Ελλάδα, αλλά στην Ολλανδία;
Στο νομοσχέδιο τώρα, στα άρθρα του οποίου αναφέρθηκε ο εισηγητής μας και δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβανόμαστε, θα συμπληρώσουμε τα εξής:
Καλύπτει τους όρους παροχής άδειας εισόδου για σπουδές και για εθελοντική εργασία πολιτών τρίτων χωρών. Οι παρατηρήσεις μας έχουν σχέση με την αμφίβολη αναγκαιότητά του, καθώς επίσης με τους κινδύνους που εγκυμονεί, εάν δεν υιοθετηθούν κάποια αριθμητικά όρια στην εφαρμογή του. Αφορούν δε τα εξής:
(1) Την εργασία για έρευνα
(2) Την εθελοντική εργασία (ΜΚΟ)
(3) Την εργασία σε Au Pair που αν και προβλέπεται στην Ευρωπαϊκή Οδηγία, δεν συμπεριλήφθηκε στον νόμο
Θα ξεκινήσουμε με μερικές γενικές παρατηρήσεις, όσον αφορά τους αλλοδαπούς στην Ελλάδα – στην οποία ένας σημαντικός αριθμός δεν είναι καταγεγραμμένοι. Εν προκειμένω θα παραθέσουμε έναν διαχρονικό Πίνακα της ΓΣΕΕ – στον οποίο φαίνεται πως από μόλις 92.568 μετανάστες το 1971 η Ελλάδα είχε το 2011 επίσημα 911.929, πριν ακόμη δηλαδή ξεκινήσει η μαζική μετανάστευση.
Συνεχίζοντας με το θέμα της φοίτησης, οφείλουμε να τονίσουμε πως η Ελλάδα έχει τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας σε νέους πτυχιούχους – αφού μόνο το 52% απασχολείται όταν ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 80%! Λογικά λοιπόν φεύγουν και θα συνεχίσουν να φεύγουν τα παιδιά μας, δυστυχώς! Χαμένες σπουδές, χαμένα νιάτα, χαμένη γενιά! Ως εκ τούτου, η προσέλκυση φοιτητών τρίτων χωρών ή ακαδημαϊκών δεν φαίνεται να είναι ότι καλύτερο – εκτός εάν πρόκειται για τομείς που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία.
Στο ίδιο θέμα, δεν αναφέρεται το κόστος φοίτησης από το ΓΛΚ. Γιατί αλήθεια; Το κόστος θα καλύπτεται από το φοιτητή; Σύμφωνα με τη EUROSTAT πάντως το κόστος ανά φοιτητή στην Ελλάδα είναι 1972 € συν το κόστος διαβίωσης (πρακτικά). Εκτός αυτού θα υπάρχουν επί πλέον τα έξοδα παρακολούθησης από τις μεταναστευτικές αρχές, καθώς επίσης συμμόρφωσης.
Όσον αφορά τώρα την έρευνα και ανάπτυξη, σύμφωνα με μελέτη της ΕΚΤ, συνολικά στην Ελλάδα απασχολούνταν 51.092 άτομα το 2018 – ενώ σε ποσοστά το ερευνητικό προσωπικό στη χώρα μας ανέρχεται στο 1,37% του συνόλου της απασχόλησης, έναντι 1,39% μέσου όρου της ΕΕ , ενώ στην Γερμανία είναι 1,68% και στην ηγέτιδα Δανία 2,31%. Σε δαπάνες έρευνας η Ελλάδα υπολείπεται κατά πολύ της ΕΕ, αφού είναι μόλις 1% – με σημαντικές όμως επιδόσεις.
Συμπερασματικά λοιπόν δεν παρουσιάζονται ελλείψεις στην Έρευνα στην Ελλάδα σε συνολικά επίπεδο – οι οποίες θα δικαιολογούσαν την προσέλκυση από τρίτες χώρες. Πόσο μάλλον όταν, όπως αναφέραμε, πολλοί Έλληνες πτυχιούχοι φεύγουν στον εξωτερικό – οπότε το ζητούμενο θα ήταν η αύξηση των δαπανών για έρευνα και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Σε κάθε περίπτωση, εάν δεν υιοθετηθούν κριτήρια ικανοτήτων και περιορισμένος αριθμός ξένων φοιτητών, μπορεί να οδηγηθούμε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις – ενδεχομένως στην καταστρατήγηση του θεσμού για άλλους λόγους.
Περαιτέρω, στο θέμα της εθελοντικής εργασίας, στην Ελλάδα δεν έχουν καταγραφεί οι ΜΚΟ – ενώ είμαστε επιφυλακτικοί σχετικά με το τι θα συμβεί με τη νέα τροπολογία της κυβέρνησης.
Αυτό που μας προβληματίζει σε αυτές τις οργανώσεις, εκτός από το θέμα της απασχόλησης λόγω της υψηλής ανεργίας στην Ελλάδα, είναι το ποιόν τους, καθώς επίσης η επίβλεψη τους – όπου εάν δεν υπάρχει επίβλεψη, δεν υπάρχει φορολογία κλπ., προκαλείται αθέμιτος ανταγωνισμός στις υπόλοιπες ελληνικές επιχειρήσεις.
Οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ πως στις ΗΠΑ, από τις οποίες έχει προέλθει αυτή η μόδα, υπάρχουν σήμερα 12,3 εκ. εργαζόμενοι σε ΜΚΟ που αντιστοιχούν στο 10% της συνολικής απασχόλησης – ενώ έχουν αρκετά σημαντικά έσοδα, αλλά και έξοδα μισθοδοσίας, κάτι που επηρεάζει αρκετά τις τοπικές κοινωνίες καθώς επίσης τα δημοσιονομικά έσοδα.
Προσφέρουν δε υπηρεσίες όπως εκπαίδευση, έκτακτη βοήθεια, προστασία περιβάλλοντος κλπ. Αποτελούν σημαντικό τομέα, όσον αφορά την απασχόληση – τον τρίτο σημαντικότερο μετά τη βιομηχανία και το εμπόριο (γράφημα).
Επομένως απαιτείται μεγάλη προσοχή, όσον αφορά την αντιμετώπιση του, επειδή μπορεί να επηρεάσει τις συνθήκες εργασίας για τον ευρύτερο πληθυσμό – αφού πολλοί από αυτούς δεν έχουν επαφή με τις επίσημες υπηρεσίες και τους κανονισμούς του κράτους ή τα συνδικάτα. Στην Ελλάδα αναφέρεται πάντως πως υπήρχαν 422 ΜΚΟ με 4.013 μισθωτούς και 19.869 εθελοντές το 2013 – πριν την μεγάλη έξαρση των μεταναστευτικών ροών (πηγή).
Η ΓΣΕΕ δε έχει εκπονήσει μία μελέτη για το αγνοημένο θέμα των εργασιακών σχέσεων στις ΜΚΟ και την αλληλεπίδραση τους με τον επιχειρηματικό τομέα – με τον τίτλο «Τα ελληνικά συνδικάτα μπροστά στην πρόκληση των σύγχρονων μεταναστευτικών ροών» το Δεκέμβριο του 2019, όπου διαπιστώνεται μια ευρεία ύπαρξη γκρίζας εργασία σε πολλές ΜΚΟ.
Επομένως ένα νομοσχέδιο όπως το σημερινό, το οποίο προάγει την κοινωφελή εργασία σε άτομα από τρίτες χώρες και ειδικά σε σχέση με το μεταναστευτικό, πρέπει να αντιμετωπισθεί με πολύ προσοχή – πόσο μάλλον όταν αρκετές φορές τέτοιου είδους εργαζόμενοι έχουν συλληφθεί για διακίνηση, για παράνομες ενέργειες ή για υποκίνηση σε τέτοιες.
Συνεχίζοντας, διαπιστώσαμε με έκπληξη πως δεν συμπεριελήφθητε ο τομέας AU PAIR, αν και υπήρχε στην οδηγία της ΕΕ (2016/801). Τεκμηριώνεται λοιπόν ξανά πως το περιεχόμενο των οδηγιών δεν είναι αναγκαστικό ούτε στην Ελλάδα, ούτε σε άλλα μέλη – αλλά αναφέρεται ως τέτοιο κατά το δοκούν. Στην αιτιολογική έκθεση δε αναφέρεται το εξής:
“Κατά την ενσωμάτωση της υπόψη Οδηγίας και με βάση τις διαβουλεύσεις με τα συναρμόδια Υπουργεία, δεν εκρίθη σκόπιμη η ενσωμάτωση των διατάξεων για την κατηγορία των εσωτερικών άμισθων βοηθών, δεδομένου ότι δεν παρατηρείται στη χώρα μας η ανάγκη για πρόσκληση και φιλοξενία πολιτών τρίτων χωρών σε θέση “au pair” σε οικογένειες, με σκοπό τη γλωσσική και πολιτιστική εμπειρία αυτών εις αντάλλαγμα ελαφρών οικιακών εργασιών και φροντίδας τέκνων. Για τον λόγο αυτόν δεν υφίστανται εξάλλου εθνικοί κανόνες για τη συγκεκριμένη κατηγορία προσώπων. Λαμβάνοντας υπόψη το εύρος της παράτυπης οικιακής απασχόλησης των ήδη ευρισκόμενων στη χώρα, πολιτών τρίτων χωρών, ενδεχόμενη συμπερίληψη των «au pairs» θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις κατάχρησης της μεταναστευτικής νομοθεσίας και περαιτέρω στρεβλώσεων στην εθνική αγορά εργασίας.”
Εν προκειμένω, εάν κανείς αλλάξει το «au pairs» με τους μετανάστες-φοιτητές, θα καταλάβει πως η κυβέρνηση χρησιμοποιεί δύο μέτρα και δύο σταθμά – όσον αφορά το ένα θέμα και το άλλο.
Παρά το ότι τώρα δεν επιτρέπεται ο θεσμός και δεν συμπεριλαμβάνεται στο νομοσχέδιο, υπάρχει ζήτηση – ενώ πολλές πλούσιες Ελληνικές οικογένειες έχουν γκουβερνάντες για την ανατροφή των παιδιών τους, όπως για παράδειγμα η οικογένεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η οποία, ο σημερινός πρωθυπουργός δηλαδή,είχε Γερμανίδα κουβερνάντα (πηγή), οπότε λογικά συμπαθεί και υποτάσσεται στους Γερμανούς. Επομένως, εύλογα αναρωτιόμαστε γιατί δεν καλύπτει τις au pair το σημερινό νομοσχέδιο.
Κλείνοντας, όπως είπε ο πρωθυπουργός και διαπιστώσαμε με τα ίδια μας τα μάτια, μόλις το 9% των μεταναστών είναι πρόσφυγες – ενώ όλοι οι άλλοι Αφγανοί, Πακιστανοί κοκ. παράνομοι μετανάστες.
