Η επιτομή του ραγιαδισμού

.

Για το μεταναστευτικό χάος στη Σουηδία θα καταθέσω ένα άρθρο του BBC από το Νοέμβριο στα – ελπίζοντας να καταλάβουν οι Έλληνες τι θα συμβεί μετά από μερικούς μήνες, εάν η κυβέρνηση συνεχίσει να ασχολείται με σχέδια επί χάρτου, όπως είναι τα νομοσχέδια, όταν αυτό που απαιτείται είναι πράξεις. Η κυβέρνηση πρέπει επίσης να σταματήσει να εξευτελίζει τους Έλληνες διεθνώς, όπως με τα ψέματα σε σχέση με το τουρκικό πλοίο που εισέβαλε παράνομα στα χωρικά μας ύδατα και παρέμεινε για πολλές ώρες, χωρίς καμία ουσιαστική αντίδραση εκ μέρους μας – γεγονός που κατά τη γνώμη μου ισοδυναμεί με τον ορισμό του ραγιαδισμού.

.

Κοινοβουλευτική εργασία

Για προσωπική άποψη από κεκτημένη ταχύτητα, καθώς επίσης για ένα υποθετικό και άκαιρο σενάριο, όσον αφορά τη δήλωση του περί συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο εξομολογήθηκε δημόσια ο αναπληρωτής σύμβουλος ασφαλείας του πρωθυπουργού – γεγονός που μας έκανε να αναρωτηθούμε τι άλλο θα δούμε από αυτήν την κυβέρνηση. Σενάριο περί εκμετάλλευσης στο Αιγαίο! Από την κυβέρνηση που μάλλον τον χρησιμοποίησε ως «λαγό», με στόχο τη χειραγώγηση και την προετοιμασία των Ελλήνων – κάτι που ασφαλώς δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί.

Στο σημερινό νομοσχέδιο τώρα, φαίνεται πως έχει ως κύριο στόχο τη βελτίωση της πυροσβεστικής ικανότητας της χώρας μας, στον απόηχο της δολοφονικής πυρκαγιάς στο Μάτι – ή των καταστροφικών πυρκαγιών στην Εύβοια το περασμένο καλοκαίρι. Όπως όμως όλα τα νομοσχέδια που έχει φέρει η κυβέρνηση, πρόκειται για τη δημιουργία εντυπώσεων παρά για ουσία, αφού δεν έχει αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο στην Ελλάδα – αφού τα μνημόνια παραμένουν, τα πλεονάσματα επίσης, το κόκκινο ιδιωτικό χρέος συνεχίζει την ανοδική του πορεία, τα σπίτια των Ελλήνων θα κατασχεθούν με τη διαδικασία του κατεπείγοντος από τις αρχές Μαΐου όπως τόνισε ο κ. Γεωργιάδης, ακόμη και αυτά του νόμου Κατσέλη (πρακτικά) η Συνθήκη των Πρεσπών όχι μόνο δεν ακυρώθηκε αλλά τηρείται αποκλειστικά από εμάς κοκ.

Αντίθετα, ορισμένες καταστάσεις έχουν αλλάξει προς το χειρότερο, κυρίως όσον αφορά το μεταναστευτικό που στην ουσία πρόκειται για τον εποικισμό της πατρίδας μας, καθώς επίσης τη στάση της Τουρκίας – η οποία, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιεί τους παράνομους μετανάστες ως όπλο για να αποδυναμώσει την άμυνα μας. Εν προκειμένω η κυβέρνηση δεν διδάσκεται καν από τις οδυνηρές εμπειρίες άλλων κρατών, όπως της Σουηδίας, όσον αφορά τη μαζική μετανάστευση – η οποία έχει προκαλέσει μία εκρηκτική άνοδο της εγκληματικότητας, βομβιστικές επιθέσεις σχεδόν καθημερινά, εμπρησμούς αυτοκινήτων που έχουν ήδη ξεκινήσει στην Αθήνα, συγκρούσεις συμμοριών αλλοδαπών που έχουν επίσης ήδη ξεκινήσει στη Θεσσαλονίκη, βιασμούς γυναικών, δολοφονίες κοκ.

Για το μεταναστευτικό χάος στη Σουηδία θα καταθέσω ένα άρθρο του BBC από το Νοέμβριο στα (πρακτικά) – ελπίζοντας να καταλάβουν οι Έλληνες τι θα συμβεί μετά από μερικούς μήνες, εάν η κυβέρνηση συνεχίσει να ασχολείται με σχέδια επί χάρτου, όπως είναι τα νομοσχέδια, όταν αυτό που απαιτείται είναι πράξεις. Η κυβέρνηση πρέπει επίσης να σταματήσει να εξευτελίζει τους Έλληνες διεθνώς, όπως με τα ψέματα σε σχέση με το τουρκικό πλοίο που εισέβαλε παράνομα στα χωρικά μας ύδατα και παρέμεινε για πολλές ώρες, χωρίς καμία ουσιαστική αντίδραση εκ μέρους μας – γεγονός που κατά τη γνώμη μου ισοδυναμεί με τον ορισμό του ραγιαδισμού.

Η μοναδική  λύση πάντως που υπάρχει στο μεταναστευτικό, πιστεύουμε δυστυχώς η τελευταία, είναι η κήρυξη της Ελλάδας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης – κατά τους κανόνες φυσικά του Ο.Η.Ε. και της ΕΕ.

Συνεχίζοντας, το σημερινό νομοσχέδιο που μαζί με τα υποστηρικτικά του έγγραφα υπερβαίνει τις 700 σελίδες, όπου οι βασικές κατευθύνσεις του φαίνονται στο έγγραφο της Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας που θα καταθέσουμε στα (πρακτικά), εμπεριέχει βαρύγδουπες λέξεις όπως «Επιτελική Μορφή», Επιτροπές διαχείρισης κρίσεων, επιτροπές μελετών στα άρθρα 40-42, ταμείων χωρίς χρήματα αλλά με διοικήσεις στο άρθρο 38, πυροσβεστική εκπαίδευση και πολλά άλλα.

Στην ουσία όμως δρομολογεί τη δημιουργία ενός γιγαντιαίου, δυσκίνητου, γραφειοκρατικού, αναποτελεσματικού και πολυδαίδαλου οργανισμού, με πληθώρα οργάνων, καθώς επίσης με αδικαιολόγητες υπερεξουσίες και αρμοδιότητες του Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας αντί του Υπουργού, πρωτόγνωρες στην ιστορία της δημόσιας διοίκησης – με τη διαρθρωτική δομή ενός Υπερυπουργείου εντός του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Για πρώτη φορά δε προβλέπεται να διαθέτει μία Γενική Γραμματεία πίστωση για δαπάνες απορρήτων αναγκών, σύμφωνα με το άρθρο 53 του νομοσχεδίου.

Αντί λοιπόν να προγραμματίζεται μία κάθετη μορφή οργάνωσης, μέσω της οποίας επιτυγχάνεται παγκοσμίως η αποτελεσματική και γρήγορη αντιμετώπιση κρίσεων ή η ολοκλήρωση σχεδίων δράσης, υπό την ηγεσία ενός ανώτατου στρατιωτικού που θα επιλέγεται αξιοκρατικά, χωρίς κομματικά κριτήρια και θα έχει ως πολιτικό προϊστάμενο του τον εκάστοτε Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, η κυβέρνηση δημιουργεί ένα έκτρωμα, όπως το Επιτελικό Κράτος – το οποίο μέχρι στιγμής δεν έχει προσφέρει απολύτως τίποτα στην Ελλάδα.

Περαιτέρω, για να τεκμηριώσουμε πως η καταστροφή στο Μάτι, όπως πολλές άλλες, δεν έγιναν λόγω απουσίας νόμων αλλά εξαιτίας της μη εφαρμογής ή της κακής εφαρμογής τους, θα αναφέρουμε μερικές επισημάνσεις από το πόρισμα του αντιστράτηγου ε.α Ανδριανού Κουρμπάτση που κατατέθηκε στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών Ηλία Ζαγοραίο, για να μη χρησιμοποιήσουμε παλαιότερα, όπως της καταστροφής της Ηλείας την εποχή που κυβερνούσε ξανά η ΝΔ – καταθέτοντας την πρώτη σελίδα ενός σχετικού δημοσιεύματος στα (πρακτικά).

(1) Δεν υπήρξε προειδοποίηση εκκένωσης, όπως προβλεπόταν από το άρθρο 114 του νόμου 4240/2014 με τίτλο «Αναδιοργάνωση της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού Σώματος και της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, αναβάθμιση Υπηρεσιών του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη και ρύθμιση λοιπών θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη και άλλες διατάξεις».

(2) Δεν υπήρχε εναέρια επιτήρηση-πυρόσβεση. Τα αεροπορικά και επίγεια μέσα είχαν διασπαστεί με την φωτιά  στην Κινέττα. Λογικά δεν ήταν αρκετά, ενώ όταν εκλήθησαν 3 Canadair δεν μπορούσαν να ανεφοδιαστούν λόγω κυματισμού.

(3) Όσο αφορά την αποτροπή της κίνησης υπήρχε στο Άρθρο 4, στο εδάφιο 1. της Κ.Υ.Α 12030 που ρυθμίζει τα θέματα συνεργασίας του Πυροσβεστικού Σώματος με τις Ένοπλες Δυνάμεις και με την Ελληνική Αστυνομία το εξής: «Σε περιπτώσεις πυρκαγιών σε εξέλιξη, συμμετέχει με την εφαρμογή μέτρων η τροχαία, για τη διευκόλυνση της κίνησης των πυροσβεστικών οχημάτων και των οχημάτων άλλων φορέων, που εμπλέκονται στην καταστολή. Επίσης εκτρέπει τη ροή κυκλοφορίας των λοιπών οχημάτων μέσω άλλων οδών, προς αποφυγή εγκλωβισμού αυτών στην πυρκαγιά».

Συνεχίζοντας, οφείλουμε να ασχοληθούμε με ένα πολύ βασικό θέμα, όσον αφορά τη δυνατότητα αντιμετώπισης πυρκαγιών – με τη χρηματοδότηση. Εν προκειμένω έχει αναφερθεί πολλές φορές ότι, ο προϋπολογισμός της Πυροσβεστικής και γενικότερα της Πολιτικής Προστασίας έχει μειωθεί υπερβολικά στα χρόνια των μνημονίων, όπως δυστυχώς και ο αμυντικός μας προϋπολογισμός – κάτι που αποδέχθηκαν ανεύθυνα και χωρίς αντιρρήσεις όλες οι έκτοτε κυβερνήσεις. Θυμίζω εδώ πως ακόμη και η Τουρκία το 2001 που χρεοκόπησε είχε εξαιρέσει αυτές τις μειώσεις από τα μνημόνια του ΔΝΤ.

Ειδικότερα, από 500 εκ. € περίπου το 2009, λίγο μετά τις πυρκαγιές της Ηλείας, μειώθηκε στα 379 εκ. € το 2017 – κάτι που επιβεβαιώνεται από δημοσιεύματα, από τα στοιχεία των Απολογισμών 2017 και 2018, καθώς επίσης από τους Προϋπολογισμούς 2019 και 2020 που θα καταθέσουμε στα (πρακτικά). Στα πλαίσια αυτά, εάν δεν αυξηθεί ο προϋπολογισμός, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία βελτίωση όσα νομοσχέδια και αν κατατεθούν – πόσο μάλλον όταν υπάρχουν πια πολλές ελλείψεις, όπου σύμφωνα με δημοσιεύματα που θα καταθέσουμε στα (πρακτικά), το 2019 από τα 3.294 οχήματα το 30-40% ήταν ηλικίας άνω των 20 ετών, ενώ δεν υπάρχουν αρκετά ανταλλακτικά, λάστιχα, στολές κλπ.

Η προμήθεια εξοπλισμού πάντως έχει επί πλέον αναπτυξιακή διάσταση, αφού οι επενδύσεις μπορούν να αυξήσουν το ΑΕΠ, τα έσοδα του δημοσίου και την απασχόληση – ενώ η Ελλάδα διαθέτει ιδιωτικές εταιρείες που είναι σε θέση να κατασκευάσουν υδροφόρες, για παράδειγμα, κάτι που έχει κάνει στο παρελθόν η ΕΛΒΟ, προτού οδηγηθεί από ανίκανες κυβερνήσεις σε καθεστώς εκκαθάρισης. Οι προμήθειες αυτές δε μπορούν να ανατεθούν χωρίς διαγωνισμό, επειδή υπάγονται σε θέματα άμυνας ή ασφάλειας κατά το άρθρο 48 του παρόντος νομοσχεδίου και το άρθρο 17 του νόμου 4412/2016.

Ελλείψεις υπάρχουν επίσης και στα εναέρια μέσα πυρόσβεσης, όπου τα Canadair είναι μεγάλης ηλικίας, με ετοιμοπόλεμα μόλις τα 10 από τα 18 – ενώ λέγεται πως πετούν ακόμη αεροπλάνα που είχαν αγορασθεί επί δικτατορίας. Παράλληλα, χρησιμοποιούνται ελικόπτερα Chinook του στρατού και ενοικιαζόμενα – αν και εδώ υπάρχουν επίσης περικοπές. Όσον αφορά δε την περιβόητη RescEU της ΕΕ, δεν έχει πάνω από 20 πτητικά μέσα, όπου τα 2 προέρχονται από την Ελλάδα, οπότε δεν μπορούν να καλύψουν ολόκληρη την Ευρώπη ειδικά όταν υπάρχουν ταυτόχρονες εστίες. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι, η Γερμανία δεν έχει συνεισφέρει κανένα αεροσκάφος – ενώ απορούμε με τι μέσα θα λειτουργήσει η Υπηρεσία Εναέριων Μέσων Πυροσβεστικού Σώματος που θα ιδρυθεί, σύμφωνα με το άρθρο 86.

Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 77, προβλέπονται 13.257 οργανικές θέσεις πυροσβεστών, από 10.773 που είναι τώρα. Επομένως θα υπάρξει αύξηση που όμως δεν ποσοτικοποιείται από το ΓΛΚ, αλλά μόνο κάποιο κόστος από μισθολογική αναπροσαρμογή – κάτι που δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Οφείλουμε πάντως να σημειώσουμε εδώ πως στην Ελλάδα αντιστοιχούν συνολικά 584 κάτοικοι/πυροσβέστη και 14 πυροσβέστες ανά 100 τετρ. χλμ., όπως θα καταθέσουμε στα (πρακτικά) σε σύγκριση με τα άλλα κράτη  – μία σχετικά χαμηλή αναλογία, κυρίως λόγω του αυξημένου κινδύνου πυρκαγιών και χαμηλού αριθμού εθελοντών πυροσβεστών στη χώρα μας, όταν σε άλλα κράτη της ΕΕ υπάρχουν πολλές δημοτικές ή εταιρικές εθελοντικές ομάδες πυροσβεστών. Ίσως είναι κάτι που πρέπει να μελετηθεί.

Στο νομοσχέδιο τώρα εισάγεται η έννοια της αξιολόγησης – κάτι που υπάρχει από πολλά χρόνια σε άλλες χώρες, αλλά εγκαταλείπεται σταδιακά, επειδή πρόκειται για μία αμφισβητήσιμη πρακτική. Όποιος έχει εργασθεί σε εταιρίες που εφαρμόζουν αξιολογήσεις προσωπικού είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό, γνωρίζει τα προβλήματα τους – ενώ μεγάλες επιχειρήσεις όπως ή ελεγκτική-συμβουλευτική Deloitte ή η General Electric τις εγκαταλείπουν.

Υπάρχουν πολλά άρθρα που το επιβεβαιώνουν, όπως από το BBC  – γεγονός που σημαίνει πως η κυβέρνηση, εμπνεόμενη από τον ιδεολογικό επαρχιωτισμό της, θέλει να εισάγει διαδικασίες που είναι πεπαλαιωμένες ή υπό αμφισβήτηση, όπως στην περίπτωση της διαμεσολάβησης ή των αποτυχημένων νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Εν προκειμένω, στα Πρότυπα Εκθέσεων Αξιολόγησης που περιλαμβάνονται στα Παραρτήματα του νομοσχεδίου, υπάρχουν πολλά αόριστα ή αμφίσημα κριτήρια αξιολόγησης.

1. Συνέχιση της υπηρεσίας, ακόμα και πέραν του προβλεπόμενου ωραρίου εργασίας, όταν οι συνθήκες το απαιτούν, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του πυροσβεστικού έργου
2. Φροντίζει συστηματικά την προσωπική του υγεία και τη σωματική του κατάσταση
3. Συγκέντρωση ικανών δεδομένων με ταυτόχρονη αποτελεσματική κατανόηση του θέματος
4. Βέλτιστη δυνατή αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού
5. Ορθολογική εκτίμηση των δεδομένων, με αποφυγή υπεραπλούστευσης των καταστάσεων κατά τρόπο εμπειρικό
6. Εκδήλωση συμπεριφοράς – διαγωγής, εντός και εκτός υπηρεσίας, τέτοια που δεν αρμόζει στην ιδιότητα του πυροσβεστικού υπαλλήλου.
7. Δράση εντός του νομικού, οργανωτικού και αξιακού πλαισίου του Σώματος
8. Ρεαλιστική αντίληψη, χωρίς εξιδανίκευση, των γνώσεων, προσόντων και ικανοτήτων
9. Προβλήματα υγείας και αρτιμέλειας που εμφανίστηκαν κατά την περίοδο της αξιολόγησης.

Κατά την άποψη μας πρόκειται τουλάχιστον για αστεία κριτήρια – ενώ κανένας υφιστάμενος δεν θα κρίνει τον προϊστάμενο του, ειδικά όταν από αυτόν εξαρτάται η επαγγελματική του εξέλιξη. Πόσο μάλλον όταν, όπως διαπιστώθηκε, ένας από τους υπεύθυνους της πυρκαγιάς στο Μάτι απομακρύνθηκε, αν και όχι αμέσως, για να επανέλθει ως Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης από τη ΝΔ όπως θα καταθέσουμε στα (πρακτικά) ή όταν αλλάζει ο νόμος από τη ΝΔ, αντί το άτομο που προσλήφθηκε χωρίς το απαιτούμενο πτυχίο.

Αυτές οι αξιολογήσεις πάντως δεν ενδείκνυνται, ειδικά όσον αφορά τους ένστολους – ενώ εάν ένας διοικητής δεν έχει γνώση των ικανοτήτων των υφιστάμενων του, έτσι ώστε να μη χρειάζεται όλα αυτά τα γραπτά στοιχεία, τότε ίσως δεν κάνει καλά την δουλειά του. Απορούμε δε σχετικά με το τι έχει σκεφθεί η κυβέρνηση για τους εθελοντές, οι οποίοι είναι σημαντικό μέρος των δασοπυροσβεστικών δυνάμεων. Θα αξιολογηθούν για το αν κάνουν σωστά την δουλειά τους. Αν όχι θα απολυθούν;

Κλείνοντας, υποστηρίζουμε βέβαια τις προσπάθειες βελτίωσης της πυροπροστασίας, αλλά όχι με τέτοια προχειρότητα που θα δημιουργήσει νέα προβλήματα αντί να επιλύσει τα υφιστάμενα – ενώ πρέπει να δρομολογηθεί μία λεπτομερής συζήτηση για την προετοιμασία της χώρας μας όσον αφορά την πυρόσβεση, όσο το δυνατόν συντομότερα, προτού θρηνήσουμε νέα θύματα αφού το καλοκαίρι πλησιάζει.