Ελληνικό ώρα μηδέν

.

Δεν χρειαζόμαστε απλά επενδύσεις, αλλά αειφόρες επενδύσεις. Τέτοιες δηλαδή που δεν θα θυσιάζουν το μέλλον των παιδιών μας στο παρόν και στο βωμό του χρέους – αλλά θα είναι κοινωνικά και διαχρονικά δίκαιες, σε σχέση με τις εισοδηματικές τάξεις και με όλες τις γενιές των Ελλήνων. Φυσικά δε, πρέπει να βιαστούμε για να το επιτύχουμε, αφού επιδεινώνονται οι παγκόσμιες οικονομικές συνθήκες και δεν πρέπει να βρουν ξανά εντελώς ανοχύρωτη την πατρίδα μας. Εκτός αυτού, εν μέσω των πάσης φύσεως εξελίξεων, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ξεχαστούν σημαντικά θέματα – όπως είναι η μη βιωσιμότητα του δημοσίου μας χρέους, η αντίστοιχη μη βιωσιμότητα του ιδιωτικού, το έγκλημα του ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟΥ που πρέπει να καταργηθεί, η σκόπιμη απαξίωση της ΔΕΗ, η συμφωνία με τα Σκόπια που οφείλει να ακυρωθεί, η ενεργητική διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, η ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας κοκ.

.

“Έως αυτή τη στιγμή έχουν απορροφηθεί/δαπανηθεί στο πλαίσιο της προγραμματικής περιόδου 2014-2020 από το ΕΣΠΑ σχεδόν 5 δις € από τα 22 δις € του προγράμματος (εκτός του προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης) – κάτι που σημαίνει ότι, το ποσοστό απορρόφησης ανέρχεται μόλις στο 22%. Στόχος μας οφείλει να είναι η δαπάνη για επενδύσεις ΕΣΠΑ 5 δις € ετησίως έως το 2023 – ενώ με τη δυνατότητα μόχλευσης τους, σε συνδυασμό με το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), μπορούμε να επιτύχουμε μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης που θα στηρίζονται σε εγχώριες επενδύσεις και όχι σε ξένες με το ξεπούλημα της δημόσιας/ιδιωτικής περιουσίας.

Μεγάλο ρόλο σε αυτές θα έχει μία «Αναπτυξιακή Τράπεζα» που θα λειτουργεί με τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές – ενώ πρέπει ταυτόχρονα να δημιουργηθούν νέα χρηματοδοτικά εργαλεία που θα παρέχουν ρευστότητα στις επιχειρήσεις. Επίσης, να υιοθετηθεί σχέδιο νόμου για μία τράπεζα παροχής μικρό-πιστώσεων, αφού είμαστε η μοναδική χώρα στην ΕΕ που απαγορεύεται ο θεσμός – ενώ εάν οι Έλληνες ανακτήσουν την εμπιστοσύνη τους στην ελληνική οικονομία και στις τράπεζες, θα επιστρέψουν τα περίπου 130 δις € που διέφυγαν στο εξωτερικό, πυροδοτώντας ακόμη μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης”.

Ανάλυση

Με κριτήριο τα παραπάνω, χρήματα υπάρχουν. Προοπτικές ανάπτυξης επίσης, πολύ μεγάλες, για μία χώρα που ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου (γράφημα) έχει μειωθεί πάνω από 150 δις € σωρευτικά μετά το 2008 – ενώ το ΑΕΠ της δεν έχει συρρικνωθεί μόνο κατά 25% ή περί τα 60 δις €, αλλά ακόμη περισσότερο, αφού ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης των υπολοίπων κρατών της ΕΕ ήταν της τάξης του 10%, οπότε η απόσταση της Ελλάδας με αυτές έχει υπερβεί το 35%!

Προοπτικές ανάπτυξης όμως μπορεί να έχουμε, όπως πολλές χώρες του τρίτου κόσμου, αλλά δυνατότητες όχι – με κριτήριο τα τεράστια δίδυμα χρέη μας (δημόσιο και ιδιωτικό), τις χρεοκοπημένες τράπεζες, τα συρρικνωμένα εισοδήματα των Ελλήνων κοκ. Εκτός αυτού δεν θέλουμε απλά ανάπτυξη, αλλά μία βιώσιμη ανάπτυξη που θα στηρίζεται στις εγχώριες επενδύσεις – θυμίζοντας πως τα τελευταία 30 χρόνια οι ξένες επενδύσεις ήταν μόλις στο 1-1,5% του ΑΕΠ (γράφημα) έναντι άνω του 20% των εγχωρίων, ενώ πρόσφατα ξεπέρασαν το 2008, αλλά μόνο λόγω του ξεπουλήματος των δημοσίων εταιριών (FRAPORT κλπ.).

Ανάπτυξη όμως, πόσο μάλλον βιώσιμη, όταν είμαστε υποχρεωμένοι από το καθεστώς των μνημονίων να έχουμε δημοσιονομικά πλεονάσματα και όχι μόνο πρωτογενή (όταν όλες οι άλλες χώρες της Ευρωζώνης δημοσιονομικά ελλείμματα κάτω του 3% κατά τη συμφωνία του Μάαστριχτ, αδυνατώντας παρόλα αυτά να ξεφύγουν από την ύφεση χωρίς τη βοήθεια της ΕΚΤ που ούτε αυτή έχουμε εμείς), ξεπουλώντας παράλληλα τα ασημικά της χώρας, είναι όνειρο θερινής νύχτας – όσο αισιόδοξος και αν επιθυμεί να είναι κανείς.

Περαιτέρω, δεν χρειαζόμαστε απλά επενδύσεις, αλλά αειφόρες επενδύσεις. Τέτοιες δηλαδή που δεν θα θυσιάζουν το μέλλον των παιδιών μας στο παρόν και στο βωμό του χρέους – αλλά θα είναι κοινωνικά και διαχρονικά δίκαιες, σε σχέση με τις εισοδηματικές τάξεις και με όλες τις γενιές των Ελλήνων.

Φυσικά δε, πρέπει να βιαστούμε για να το επιτύχουμε, αφού επιδεινώνονται οι παγκόσμιες οικονομικές συνθήκες και δεν πρέπει να βρουν ξανά εντελώς ανοχύρωτη την πατρίδα μας – η οικονομία της οποίας συνεχίζει να καταρρέει με κριτήριο την εκτόξευση του εμπορικού μας ελλείμματος στο -16,5% το πεντάμηνο του 2019 (πηγή), την επιστροφή του αποπληθωρισμού τον Ιούνιο στο -0,3% που αυξάνει ανάλογα το κόστος δανεισμού, την αδυναμία ακόμη και των κατακόρυφα μειωμένων μισθών να στηρίξουν την ανταγωνιστικότητα μας κοκ.

Εκτός αυτού, εν μέσω των πάσης φύσεως εξελίξεων, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ξεχαστούν σημαντικά θέματα – όπως είναι η μη βιωσιμότητα του δημοσίου μας χρέους, η αντίστοιχη μη βιωσιμότητα του ιδιωτικού, το έγκλημα του ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟΥ που πρέπει να καταργηθεί, η σκόπιμη απαξίωση της ΔΕΗ, η συμφωνία με τα Σκόπια που οφείλει να ακυρωθεί, η ενεργητική διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, η ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας κοκ.

Συνεχίζοντας, όλοι είμαστε υπέρ της επένδυσης στο Ελληνικό, αρκεί να τηρηθούν οι νόμιμες προϋποθέσεις – όπως είναι οι περιβαλλοντικοί, οι τεχνικοί και οι κοινωνικοί κανόνες, όπου οι τελευταίοι δεν εξασφαλίζονται με την κατασκευή ενός καζίνο. Δεν μας ικανοποιεί βέβαια το ότι, το Ελληνικό έχει μεταφερθεί στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ, αλλά ας το θεωρήσουμε δευτερεύον θέμα, αφού αυτό που προέχει είναι η διεξαγωγή επενδύσεων – αρκεί να μην υποτιμάται η νοημοσύνη μας και να μην γινόμαστε αντικείμενο βαθιάς εκμετάλλευσης από τους επενδυτές.

Στα πλαίσια αυτά, θεωρούμε απαραίτητη την ενημέρωση των Ελλήνων σε σχέση με μία αναφορά που εξετάσθηκε από το Ευρωκοινοβούλιο το 2016 – σύμφωνα με την οποία τα εξής:

Αναφορά στο Ευρωκοινοβούλιο 

Η αναφορά μας αφορά στην εκποίηση δημόσιας παράκτιας έκτασης 620,6 εκταρίων και παραλίας 3,5 χλμ (εφεξής Ελληνικό) που βρίσκεται στο λεκανοπέδιο της Αθήνας συμπεριλαμβανομένου και του πρώην Αεροδρομίου Ελληνικού.

Το 1995 ο Ν.2338 προέβλεπε ότι μετά την λειτουργία του νέου αεροδρομίου στα Σπάτα, ο χώρος του αερολιμένα του Ελληνικού προορίζεται κυρίως για την δημιουργία Μητροπολιτικής Ζώνης Πρασίνου. Με βάση τα παραπάνω και με άξονα την επιτακτική ανάγκη του λεκανοπεδίου της Αθήνας σε πράσινο (2,5 τμ πρασίνου/κάτοικο αντί 12 τμ/κάτοικο που απαιτούνται), όλες οι μελέτες για την αξιοποίηση του ακινήτου αυτού προσανατολίστηκαν στην δημιουργία κυρίως μητροπολιτικού πάρκου.

Το 2010 με την είσοδο της χώρας μας σε καθεστώς οικονομικής επιτήρησης, το Ελληνικό εντάχθηκε στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης με όρους επαχθείς, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη, η σημασία του για μια περιβαλλοντική ανάταση του Λεκανοπεδίου.

Πριν λίγες μέρες η σύμβαση κυρώθηκε από τη Βουλή, όμως δεν έχει τεθεί ακόμα σε ισχύ, καθώς περιέχει 11 αναβλητικές αιρέσεις υπέρ του αναδόχου.

Το τίμημα πώλησής του είναι μόλις 574 εκ € σε παρούσα αξία ενώ το ΤΕΕ το εκτίμησε σε 3 δις € και οι δύο εμπειρογνώμονες που όρισε ο Εισαγγελέας διαφθοράς σε 1,5 και 2,3 δις € αντίστοιχα. Ενώ οι κρατικές ενισχύσεις προς τον αγοραστή είναι τόσο μεγάλες ώστε, δεν θα προκύψει οικονομικό όφελος για το κράτος, αλλά μάλλον ζημία η οποία θα επιβαρύνει τον Ελληνικό λαό με ακόμη σκληρότερα μέτρα.

Υπάρχουν σημαντικές παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Συγκεκριμένα: Η παραβίαση του άρθρου 107 και επόμενων της ΣΛΕΕ καθώς και η παραβίαση των αρχών της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης και του ανταγωνισμού οι οποίες διέπουν την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία.

Η έκταση του Ελληνικού παραχωρήθηκε στον ανάδοχο στα πλαίσια ενός διαγωνισμού όπου παραβιάστηκαν κατάφωρα οι αρχές της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης και του  ανταγωνισμού, οι οποίες διέπουν την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία. Το ΤΑΙΠΕΔ εν κρυπτώ τροποποίησε ουσιωδώς τους όρους της σύμβασης που περιλαμβάνονται στη προκήρυξη. Με τις μεταβολές των όρων τροποποιείται το αντικείμενο της πώλησης κατά τρόπο ώστε εκείνο που τελικώς κατακυρώνεται στον πλειοδότη αγοραστή διαφέρει ουσιαστικά σε σχέση με το αρχικό της προκήρυξης. Η μεταβολή αυτή έγινε σε χρόνο κατά τον οποίο δεν ήταν πλέον δυνατές προσφορές από άλλους ενδιαφερομένους, αντίθετα με τη νομολογία του ΔΕΚ.

Α. Επίσης, οι τροποποιήσεις των όρων της σύμβασης που θα περιγράψουμε παρακάτω εγείρουν ζητήματα κρατικών ενισχύσεων υπέρ του επιλεγέντος επενδυτή, επειδή παρέχει πλεονέκτημα στον τελευταίο με την ευνοϊκή μεταχείρησή του, ικανή να νοθεύσει τον ανταγωνισμό. Ακόμη εγείρουν θέμα παραβίασης των αρχών της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης και του ανταγωνισμού καθώς καμία από τις παρακάτω προβλέψεις δεν περιλαμβάνεται στην αρχική προκήρυξη και τροποποιήθηκαν σε χρόνο κατά τον οποίο δεν ήταν πλέον δυνατή η υποβολή προσφοράς από άλλους ενδιαφερομένους.

1. Η παραχώρηση στον αγοραστή του δικαιώματος επιφανείας για 99 έτη και του 30 % εξ αδιαιρέτου της πλήρους κυριότητας των εκτάσεων και εγκαταστάσεων του Ελληνικού.
2. Η παραχώρηση στον αγοραστή του 100% των μετοχών της Εταιρείας ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε. καθ υπέρβασιν της προκήρυξης, η οποία προβλέπει την παραχώρηση του 70% των μετοχών, ενώ το 30% παραμένει στο Δημόσιο
3. Οι φοροαπαλλαγές βάσει της υπαγωγής της επένδυσης για το έργο στις διατάξεις του ν 2687/ 1953, ο οποίος μεταξύ άλλων τις προβλέπει.
4. Θεσμοθέτηση νομοθετικής πράξης με την οποία θα συστήνεται φορέας επιφορτισμένος με τις εξουσίες που είναι αναγκαίες για τη διαχείριση και λειτουργία όλων των κοινοχρήστων χώρων, υποδομών, έργων και εξοπλισμού εντός των ακινήτων.
5. Περιέχει φωτογραφική διάταξη με την οποία παρέχεται στον αγοραστή άδεια Καζίνο μέσω ενός δήθεν δημόσιο διαγωνισμό.
6. Σύμφωνα με το άρθρο 8 (στ) προβλέπεται αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες του δημοσίου που θα στεγαστούν. Το αντίτιμο που θα πληρώσει το Δημόσιο για τα 300.000 τμ για χρήσεις κοινής ωφέλειας θα είναι τεράστιο (τροποποιητική Σύμβαση κεφ IV, παρ3(γ)).
7. Το Δημόσιο μπαίνει εγγυητής συνυπογράφοντας τη σύμβαση (βλ Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 7 της 27.2.2014 (ΦΕΚ 45 Α 2014).
8. Παράλογα και χαριστικά δικαιώματα του αγοραστή για αποζημίωση στη περίπτωση που υπάρχει:

• ανακάλυψη αρχαιοτήτων (στο υπέδαφος καθώς και στον θαλάσσιο χώρο),
• ρυπασμένα εδάφη, σχεδόν βέβαιο για μια έκταση που λειτούργησε επί δεκαετίες ως αεροδρόμιο,
• εφαρμογή αυστηρότερης περιβαλλοντικής πολιτικής κ.α.

Β. Ακόμη πολλά σημεία του νομοθετικού πλαισίου της σύμβασης που θα περιγράψουμε παρακάτω συνιστούν κρατικές ενισχύσεις που νοθεύουν τον ανταγωνισμό υπό την έννοια της ευνοϊκής μεταχειρίσης της εταιρείας «Ελληνικό Α.Ε.» σε σχέση με άλλες εταιρείες.

1. Απαλλαγή της εταιρείας Ελληνικό Α.Ε. από οποιοδήποτε φόρο, τέλος ή αμοιβή, φόρου εισοδήματος, φόρου μεταβίβασης, φόρου έναρξης δραστηριότητας, ΕΝΦΙΑ κλπ σχετικό με την ιδιοκτησία του ακινήτου, (παρ. 6, αρθρ.42, ν.3943/2011 ).
2. Η υποχρέωση αναγκαστικής μετεγκατάστασης των υπηρεσιών του Δημοσίου οι οποίες ήδη βρίσκονται στο ακίνητο και η σχετική δαπάνη περίπου σε 1,5 δις σύμφωνα με δημοσίευμα (βλ. και άρθρα 7 και 8 του ν. 4062/2012).
3. Η καταβολή ανταλλάγματος στην ανάδοχο εταιρεία για τις υπηρεσίες του Δημοσίου κ.λπ. που εν τέλει θα στεγαστούν στο ακίνητο (βλ. και άρθρο 8, περ στ του ν. 4062/2012).

Για την αξιολόγηση του τιμήματος δεν έχουν τηρηθεί οι αρχές της οικονομικότητος, της αποδοτικότητας και της διαφάνειας

Η αποτίμηση του ακινήτου έπρεπε να διενεργηθεί πριν από την έναρξη της διαδικασίας εκποίησης, έτσι ώστε τόσο το ΤΑΙΠΕΔ όσο και οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές να είναι σε θέση να εκτιμήσουν την αξία του κατά τη διαμόρφωση των προσφορών τους. Ακόμη και η εκ των υστέρων αποτίμηση δεν έγινε σε σύγκριση με το σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού αξιών των ακινήτων. Ελπίζουμε στην αποκατάσταση της νομιμότητας και στην ακύρωση της επίμαχης σύμβασης.