.
Επιγραμματικά το οικονομικό πρόγραμμα του κινήματος, σημειώνοντας πως ο στόχος του δεν είναι απλά η είσοδος στη Βουλή, αλλά η διακυβέρνηση της Ελλάδας – η οποία μπορεί να τα καταφέρει παρά τις αντίξοες συνθήκες και να έχει το μέλλον που της αξίζει.
.
Οικονομικό Πρόγραμμα
Η Ελληνική Λύση είναι ένα πατριωτικό, φιλελεύθερο κόμμα – «Εθνοφιλελεύθερο» κατά μία άλλη ορολογία και υπέρ του οικονομικού πατριωτισμού, χωρίς καμία απολύτως ακραία θέση. Ως επικεφαλής της ομάδας των οικονομολόγων της, έχω εκπονήσει ένα οικονομικό πρόγραμμα, θεωρώντας πως αυτό που λείπει κυρίως από την Ελλάδα, όχι μόνο για να ξεφύγει από την κρίση αλλά για να μεγαλουργήσει, είναι ένα δικό της σχέδιο – το οποίο η Ελληνική Λύση έχει και είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα της (πηγή). Βελτιώνεται δε συνεχώς, εν πρώτοις με άρθρα προς δημόσια διαβούλευση, ανάλογα με τα νέα δεδομένα που προκύπτουν. Επιγραμματικά, το πρόγραμμα προβλέπει τα εξής:
(1) Ετήσια δημοσίευση στο διαδίκτυο ενός κρατικού Ισολογισμού, έτσι ώστε οι Πολίτες να γνωρίζουν όχι μόνο τι χρωστάει το δημόσιο, αλλά και τι έχει στην ιδιοκτησία του, αξιολογημένα με τις εκάστοτε τιμές που διαμορφώνονται – από οικόπεδα και ακίνητα, έως σχολεία, δρόμους και κρατικές εταιρείες. Εν προκειμένω είμαστε υπέρ του να μην επιβαρύνουν τα ελλείμματα οι δημόσιες επενδύσεις, αφού αυξάνουν το ενεργητικό του κράτους και δημιουργούν πλούτο. Παράλληλα, έχουμε στόχο την εισαγωγή του διπλογραφικού λογιστικού συστήματος στο δημόσιο, το οποίο είναι απαράδεκτο να λειτουργεί ως μία μικρή ατομική επιχείρηση με «έσοδα – έξοδα».
(2) Επιδίωξη διαγραφής ενός μεγάλου μέρους του μη βιώσιμου δημοσίου χρέους, έτσι ώστε να γίνει εφικτή μία αντίστοιχη του επίσης μη βιώσιμου κόκκινου ιδιωτικού – οπότε να ανακτηθεί η πιστοληπτική ικανότητα και των δύο τομέων. Ως «διαπραγματευτικό χαρτί» θα χρησιμοποιηθούν αγωγές αποζημίωσης εναντίον των ευρωπαϊκών θεσμών και της ΕΚΤ, για τις ζημίες που μας προκάλεσαν με τα μνημόνια – έτσι όπως προβλέπεται από το άρθρο 340 του Μάαστριχτ. Ταυτόχρονα θα δρομολογηθεί η διεκδίκηση των πολεμικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου από τη Γερμανία.
(3) Δρομολόγηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων στο δημόσιο, έτσι ώστε να γίνει αποτελεσματικό, (α) με την υιοθέτηση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και (β) με την επαναφορά του θεσμού τω Γενικών Διευθυντών (ανώτατοι δημόσιοι υπάλληλοι καριέρας), έτσι όπως συνέβαινε πριν το 1964, όπου η Ελλάδα είχε έναν πολύ σοβαρό κρατικό μηχανισμό.
(4) Υιοθέτηση ενός δίκαιου και ανταγωνιστικού με τις γύρω χώρες φορολογικού συστήματος, παράλληλα με την ενίσχυση του ελεγκτικού μηχανισμού – έτσι ώστε (α) να βελτιωθεί η φορολογική συνείδηση των Πολιτών και (β) να μειωθεί η φοροδιαφυγή. Ταυτόχρονα, καταπολέμηση της γραφειοκρατίας με τη δρομολόγηση ενός φιλικού προς τις επιχειρήσεις επιχειρηματικού πλαισίου, με στόχο να επενδύουν οι Έλληνες – αφού μία χώρα δεν πρέπει να εξαρτάται από τις εισροές ξένων κεφαλαίων. Παράλληλα μείωση του ΕΝΦΙΑ και ορθολογισμός του, όπου είναι απαράδεκτο να πληρώνουν αυτοί που τα ακίνητα τους δεν είναι νοικιασμένα ή να μην υπάρχουν ορισμένες απαλλαγές.
(5) Παραγωγή πλούτου, με κέντρο βάρους των Πρωτογενή τομέα, μαζί με τη μεταποίηση του, καθώς επίσης τον Τουρισμό – όπου οι δύο αυτοί τομείς πρέπει να λειτουργήσουν ως «Boutique», με ποιοτικά προϊόντα, εκμεταλλευόμενοι τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας μας. Ο πρωτογενής τομέας, όπου η Ελλάδα από αυτάρκης έως το 1980 εξαρτάται σήμερα κατά 40% από τις εισαγωγές, χρειάζεται κεντρικό σχεδιασμό για να λειτουργήσει, καθώς επίσης νεωτερισμούς (δημοπρατήρια, συνεταιριστικές συμμαχίες, σύγχρονες μεθόδους καλλιέργειας, δίκτυα διανομής κλπ.). Τρίτος πυλώνας η Ναυτιλία, με τη δημιουργία των σωστών υποδομών για να προσελκυσθεί αρχικά η διαχείριση πλοίων – τομέας που μπορεί να προσφέρει ΑΕΠ πάνω από 25 δις € και 500.000 θέσεις εργασίας. Οι τρεις αυτοί πυλώνες θα στηρίξουν την επαναβιομηχανοποίηση της χώρας – έτσι ώστε να ανακτήσει σε κάποιο βαθμό την αυτάρκεια της και να δημιουργηθούν ασφαλείς θέσεις εργασίας.
(6) Επί πλέον παραγωγή πλούτου (α) από την αμυντική βιομηχανία/ασφάλεια, με την επαναδραστηριοποίηση μονάδων που έχουν κλείσει (β) από τη λειτουργία ιδιωτικών Πανεπιστημίων που είναι σε θέση να παράγουν ΑΕΠ της τάξης των 9 δις €, έσοδα του δημοσίου ίσα με έναν ετήσιο ΕΝΦΙΑ και 100.000 θέσεις εργασίας (πηγή) και (γ) από την ιδιωτική Υγεία.
(7) Προετοιμασία ενός νόμιμου για την Ευρωζώνη παράλληλου φορολογικού νομίσματος για κάθε ενδεχόμενο, αλλά όχι κυκλοφορία του. Αντίθετα, άμεση δρομολόγηση ενός ιδιωτικού συμπληρωματικού νομίσματος, όπως αυτά που κυκλοφορούν στην Ελβετία ή στη Γερμανία και προσπάθεια σύνδεσης του με τα κρυπτογραφημένα – έτσι ώστε να αυξηθεί η ρευστότητα στη χώρα.
(8) Επίλυση του προβλήματος των κόκκινων δανείων πρώτης κατοικίας (περί τα 12 δις €), μέσω ενός κρατικού οργανισμού – ο οποίος θα τα εξαγοράσει στο 48% της αξίας τους για να μη μειωθούν τα κεφάλαια των τραπεζών και θα τα διαχειρισθεί όπως προτείνεται στο πρόγραμμα της Ελληνικής Λύσης – παράλληλα με την ίδρυση μίας κρατικής επενδυτικής τράπεζας του τύπου της ΕΤΒΑ του παρελθόντος ή της γερμανικής KfW.
(9) Σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, έως ότου ανακτήσουν οι κρατικές επιχειρήσεις την πραγματική τους αξία, με την ταυτόχρονη προώθηση μέτρων εξυγίανσης τους – όπου η Ελληνική Λύση πιστεύει πως οι κοινωφελείς και οι στρατηγικές εταιρείες πρέπει να ανήκουν στο δημόσιο, ενώ όλες οι υπόλοιπες στον ιδιωτικό τομέα. Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στη ΔΕΗ που απαξιώνεται συστηματικά και σκόπιμα, με στόχο το ξεπούλημα της – όταν θα μπορούσε να λειτουργεί με 1,5 δις € ετήσια κέρδη όπως η πορτογαλική.
(10) Όλα τα παραπάνω θα αυξήσουν την εμπιστοσύνη των Ελλήνων στο κράτος τους, οπότε θα επιστρέψουν οι καταθέσεις πάνω από 120 δις € που έχουν διαφύγει στο εξωτερικό, με θετικές συνέπειες για το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας – με αποτέλεσμα να αυξηθεί η ζήτηση, να διενεργηθούν επενδύσεις, καθώς επίσης να ανακτηθεί η αξία των δημοσίων και ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων, όπου έχει χαθεί πάνω από 1 τρις €. Τέλος να επιστρέψουν τα 500.000 παιδιά μας που έφυγαν στο εξωτερικό, κόστους εκπαίδευσης περί τα 100 δις € και παραγωγής ετησίου ΑΕΠ 25 δις €.
Η Ελληνική Λύση έχει επίσης ένα κυβερνητικό πρόγραμμα για όλους τους άλλους τομείς, από τον Κοινοβουλευτισμό, την αλλαγή του Συντάγματος με στόχο την Άμεση Δημοκρατία (όπου οι Πολίτες ψηφίζουν οι ίδιοι τους νόμους που τους αφορούν, οπότε τους στηρίζουν ανάλογα), τη Δικαιοσύνη, την Εξωτερική πολιτική (μεταξύ άλλων σωστή λειτουργία των πρεσβειών, όσον αφορά τους εμπορικούς ακολούθους που πρέπει να προάγουν τις ελληνικές εξαγωγές), την Εκκλησία (πιστεύουμε πως ο στόχος του διαχωρισμού Εκκλησίας-Κράτους είναι η υφαρπαγή της εκκλησιαστικής περιουσίας από τους δανειστές, ενώ υποθάλπει τη διάλυση μας ως Έθνος μαζί με το Σκοπιανό), την Άμυνα, το Μεταναστευτικό, τους Ομογενείς, τα ΑμεΑ, την Υγεία και την Παιδεία, έως τις Υποδομές, την Ενέργεια, τις Ανανεώσιμες πηγές, το Περιβάλλον και την Καινοτομία. Λειτουργούν δε ομάδες ευθύνης τομέων, επειδή ο σκοπός του κινήματος δεν είναι απλά η είσοδος στη Βουλή, αλλά η διακυβέρνηση της Ελλάδας – η οποία μπορεί να τα καταφέρει παρά τις αντίξοες συνθήκες και να έχει το μέλλον που της αξίζει.
Ειδικά όσον αφορά την Εξωτερική «συμμαχική πολιτική», πιστεύουμε πως μόνο ένα ισχυρό κράτος μπορεί να διαμορφώσει σωστές συμμαχίες – όπου προτεραιότητα έχουν τα δικά του συμφέροντα και εκείνες οι χώρες, με τις οποίες συμβαδίζουν. Κάτι ανάλογο συμβαίνει επίσης με τα ενεργειακά μας αποθέματα, τα οποία εάν δεν μπορεί να προστατεύσει μία χώρα στρατιωτικά, τότε είναι κατάρα παρά ευχή. Χωρίς μία ισχυρή οικονομία πάντως, τίποτα δεν είναι εφικτό – οπότε αυτό αποτελεί την πρώτη μέριμνα της Ελληνικής Λύσης για την Ελλάδα.
Υστερόγραφο: Το πρόγραμμα της Ελληνικής Λύσης είναι λεπτομερέστατο, 300 σελίδων και ευρίσκεται εδώ (πηγή)
