.
Η συνέχεια του δράματος
Περαιτέρω, ο Η. Schacht είχε αντιπροτείνει 1,37 δις για την πληρωμή των πολεμικών αποζημιώσεων, υπό την προϋπόθεση όμως πως θα επιστρεφόταν στη Γερμανία οι αποικίες που της είχαν αφαιρεθεί από τη συνθήκη ειρήνης των Βερσαλλιών – όπου η σοσιαλιστική κυβέρνηση της χώρας του τον υποχρέωσε να υποχωρήσει. Το ίδιο έτος, το 1929, συμμετείχε στην ίδρυση της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, της κεντρικής τράπεζας των κεντριών τραπεζών – της BIS δηλαδή που έχει έδρα στην Ελβετία και από την οποία θα διακανονιζόταν η πληρωμή των γερμανικών αποζημιώσεων.
Επειδή τώρα η συνθήκες αποπληρωμής των πολεμικών επανορθώσεων επιδεινώθηκαν στη σύσκεψη της Χάγης, ενώ η κυβέρνηση δεν μείωνε τις δημόσιες δαπάνες έτσι ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει το Young Plan, παραιτήθηκε το 1930 από τη θέση του κεντρικού τραπεζίτη.
Από το 1918 πάντως ανήκε στους ιδρυτές του κεντροαριστερού φιλελεύθερου κόμματος – από το οποίο αποχώρησε το 1926. Στη συνέχεια γινόταν όλο και πιο συντηρητικός, κυρίως επειδή ήταν εναντίον της πολιτικής αύξησης των δημοσίων δαπανών των κομμάτων της Δημοκρατίας της Βαϊμάρη (Σοσιαλιστές SPD, Δημοκρατικοί DDP) – τα οποία τελικά προκάλεσαν τη «χρεοκοπία» της χώρας και την άνοδο του Χίτλερ (η σημερινή κατάσταση της Ελλάδας παρομοιάζεται από πολλούς με τη Δημοκρατία της Βαϊμάρη). Το 1931 συναντήθηκε με τους Goering, Goebbels και Hitler, έχοντας εντυπωσιαστεί από τον τελευταίο – με αποτέλεσμα να στηρίζει μετά το 1932 την πολιτική του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος (NSDAP), χωρίς όμως να γίνει μέλος του.
Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, ο Η. Schacht διορίσθηκε ξανά διοικητής της κεντρικής τράπεζας (1933) – ενώ από τη θέση του αυτή συνέβαλλε στην ευρηματική δημιουργία των συναλλαγματικών MEFO, μέσω των οποίων χρηματοδοτήθηκε ο στρατιωτικός εξοπλισμός (ανάλυση). Το ίδιο έτος, μαζί με τον Goering και με τον υπουργό αμύνης Blomberg, συμφώνησαν το χρηματοπιστωτικό πλαίσιο του εξοπλισμού – στα 35 δις αυτοκρατορικά μάρκα, σε ένα χρονικό διάστημα οκτώ ετών (τέσσερα χρόνια για την αμυντική στρατιωτική δύναμη και τέσσερα για την επιθετική). Στο γράφημα φαίνονται ορισμένες μακροοικονομικές εξελίξεις στη Γερμανία (ΑΕΠ, πληθωρισμός), από το 1926 έως το 1939, σε σύγκριση με την Ολλανδία.
Τελικά έγινε μέλος του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος το 1937, πληρώνοντας την ετήσια συνδρομή των 1.000 μάρκων – ενώ από τον Ιούνιο του 1934 ήταν υπουργός οικονομικών, εξουσιοδοτημένος επίσης για την πολεμική οικονομία. Αντιμετώπισε τη μεγάλη έλλειψη συναλλάγματος μέσω της δραστικής μείωσης των εισαγωγών, καθώς επίσης με την προώθηση διμερών εμπορικών συμφωνιών, συμπεριλαμβανομένου του διακανονισμού τους – όπως σήμερα στο παράδειγμα της Ρωσίας με την Κίνα, όπου οι μεταξύ τους συναλλαγές γίνονται στα δικά τους νομίσματα και όχι σε δολάρια.
Στη συνέχεια παραιτήθηκε από τη θέση του ως υπουργός οικονομικών το 1937, λόγω των επεμβάσεων του Goering στη δουλειά του, καθώς επίσης της μη συμφωνίας του με το Χίτλερ – κυρίως όσον αφορά την αυτάρκεια της Γερμανίας, τις ενεργειακές της δυνατότητες κοκ., έχοντας την άποψη πως η πολιτική της αυτάρκειας προκαλούσε μεγάλη σπατάλη πόρων.
Επίλογος
Με επιθυμία του Χίτλερ ο Η. Schacht παρέμεινε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου έως το 1943, όπου ο Χίτλερ τον απέλυσε – ενώ το 1939 απολύθηκε από τη θέση του προέδρου στην κεντρική τράπεζα, επειδή ασκούσε έντονη κριτική στη χρηματοπιστωτική και εξοπλιστική πολιτική του Χίτλερ.
Τέλος, το 1944 συνελήφθη από την Γκεστάπο, μετά την απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ (20.07.1944), με την κατηγορία ότι είχε επαφές με τους δράστες – παραμένοντας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης έως την κατάρρευση του τρίτου Ράιχ, όπου απελευθερώθηκε τον Απρίλιο του 1945.
.
Υστερόγραφο: Σχετικά με το θέμα της Μακεδονίας, θεωρούμε σωστό να προσθέσουμε τις διαπιστώσεις και τα ερωτηματικά που θέτει ο δημοσιογράφος κ. Σαββίδης – τα οποία είναι εξαιρετικά σημαντικά κατά την άποψη μας.
(1) Οι Αμερικανοί δήλωσαν, έστω εμμέσως μέσω των Think Tank ότι, άφησαν μια μαύρη τρύπα στα Βαλκάνια την οποία θα καλύψουν. Υπάρχει πρόταση να επανέλθουν και στρατιωτικά στη βάση του Bond steel στο Κοσσυφοπέδιο.
(2) Ο λόγος της επαναδραστηριοποίησής τους είναι η ενεργός παρουσία της Ρωσίας και της Κίνας στα Βαλκάνια.
(3) Η Ρωσία, εμμέσως, δραστηριοποιείται και στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχει πληθώρα υποδομών και θεσμών που ελέγχει μέσω γνωστού επιχειρηματία. Θα μπορούσαν όλα αυτά να συμβούν χωρίς την ανοχή της Ουάσιγκτον;
(4) Οι ΗΠΑ απουσιάζουν από τη Θεσσαλονίκη και την Κεντρική Μακεδονία. Θα δραστηριοποιηθούν στη Θράκη και συγκεκριμένα στον Έβρο και οικονομικά και στρατιωτικά. Ανοικτά της Αλεξανδρούπολης θα αγκυροβολήσει πλοίο, στο οποίο θα μεταφέρεται το σχιστολιθικό αέριο των ΗΠΑ υπό μορφή LNG και θα διανέμεται στην ευρύτερη περιοχή. Η εγκατάσταση αμερικανικής μονάδας ελικοπτέρων έχει ανακοινωθεί.
(5) Υπάρχει κάποιος γεωπολιτικός αναλυτής που αποκλείει αμερικανό-ρωσική διαπραγμάτευση που θα περιλαμβάνει την ευρύτερη περιοχή από τη Μέση Ανατολή μέχρι τα Βαλκάνια;
(6) Μέσα σε αυτή τη διαπραγμάτευση, είναι λεπτομέρεια το θέμα της ονομασίας και του μέλλοντος των Σκοπίων; (φωτογραφία: Ο φιλάνθρωπος κ. G. Soros με τον πρωθυπουργό των Σκοπίων στο Νταβός)
(7) Πριν μερικά χρόνια οι Αμερικανοί, όταν εγκατέλειπαν την περιοχή ήθελαν να κλείσουν και το Προξενείο τους στη Θεσσαλονίκη. Τώρα που σκέφτονται να επανέλθουν εγκατέλειψαν την ιδέα; Θα το αναβαθμίσουν;
(8) Με την αποχώρησή τους από την περιοχή σταμάτησαν και τη συμμετοχή στη ΔΕΘ. Φέτος είναι η τιμώμενη χώρα στη Διεθνή Έκθεση. Τι σημαίνει αυτό; Επιστροφή ή, απλώς, ενδιαφέρον για μια και μόνο χρονιά;
Τα ζητήματα αυτά είναι σημαντικά για την περιοχή. Και για τη Θεσσαλονίκη και για την Ελλάδα. Μια νέα μικρή Γιάλτα βρίσκεται σε εξέλιξη. Προς τα πού προορίζουν την Ελλάδα; Και τη Θεσσαλονίκη;
