.
Η μονομερής επιστροφή στη δραχμή
Είναι πλέον φανερό πως το ποσοστό των Ελλήνων που τάσσεται υπέρ της μονομερούς επιστροφής της χώρας στο εθνικό της νόμισμα αυξάνεται καθημερινά – ενώ ενδεχομένως θα γίνει πλειοψηφικό εντός του έτους. Λογικά βέβαια, αφού μετά από την ύφεση βιβλικών διαστάσεων, στην οποία έχει καταδικαστεί η χώρα, κανένας δεν πιστεύει πως θα αλλάξει κάτι, παραμένοντας εντός της νομισματικής ένωσης – ενώ η έξοδος από την Ευρωζώνη συνδέεται αυθαίρετα με τη μη πληρωμή του χρέους.
Αυθαίρετα επειδή τα χρέη των τραπεζών απέναντι στην ΕΚΤ θα παρέμεναν χρέη σε ευρώ (περί τα 90 δις €) οπότε θα χρεοκοπούσαν, τα χρέη επιχειρήσεων και νοικοκυριών στο εξωτερικό επίσης, οι ιδιοκτήτες των ομολόγων του δημοσίου έχουν απαιτήσεις σε ευρώ αγγλικού δικαίου απέναντι στη χώρα, οι υποχρεώσεις της Ελλάδας απέναντι στους λοιπούς δανειστές της είναι σε μη μετατρέψιμα σε δραχμές ευρώ, εγγυημένα με τη δημόσια περιουσία κοκ.
Ως εκ τούτου, θα ήταν μεν σε θέση να προβεί η Ελλάδα σε μονομερή στάση πληρωμών, ενδεχομένως επικαλούμενη τις αποφάσεις του ΟΗΕ περί αδυναμίας εξυπηρέτησης του χρέους, αλλά τα χρέη της θα παρέμεναν ως έχουν (γράφημα) – ενώ η μη πληρωμή τους θα είχε σοβαρές συνέπειες. Εκτός αυτού, δεν θα μπορούσε να δανεισθεί πλέον από τις αγορές για τη διεξαγωγή επενδύσεων, οι ξένοι επενδυτές θα την απέφευγαν στην αρχή, η λιτότητα θα συνέχιζε, το ΑΕΠ της θα μειωνόταν ραγδαία τουλάχιστον τον πρώτο χρόνο κοκ.
Ένας επόμενος παράγοντας τώρα της αλλαγής στάσης απέναντι στο ευρώ είναι το ότι, οι οφειλέτες στη χώρα έχουν ξεπεράσει τους δανειστές – με την έννοια ότι, όλοι όσοι έχουν χρήματα (καταθέσεις, επιταγές τρίτων, απαιτήσεις κλπ.), οπότε θα ζημιώνονταν από την υιοθέτηση της δραχμής λόγω της πτώσης της ισοτιμίας της κοκ., είναι λιγότεροι πια από αυτούς που χρωστούν και οι οποίοι θα ωφελούνταν από την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα για τους ίδιους λόγους.
Εκτός αυτού, ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς που έχουν χρήματα, τα έχουν μεταφέρει στο εξωτερικό – οπότε θα ήταν επίσης ωφελημένοι από το εθνικό νόμισμα, συνεχίζοντας να διαθέτουν οι ίδιοι ευρώ.
Παράλληλα, κατά την άποψη μας η σημερινή κυβέρνηση αντιμετωπίζει θετικά αυτήν την αλλαγή, θεωρώντας πως θα την βοηθήσει να παραμείνει στην εξουσία – ενώ θα της δοθεί η δυνατότητα να εφαρμόσει μία αριστερή πολιτική, τυπώνοντας δραχμές κατά το δοκούν, χωρίς να άγεται και να φέρεται από τους δανειστές της χώρας. Φυσικά αρκετά από τα στελέχη της έχουν ήδη μεταφέρει τα χρήματα τους στο εξωτερικό – οπότε δεν θα κινδύνευαν από τυχόν αποτυχία του πειράματος.
Συμπερασματικά λοιπόν δεν είναι απίθανη η μονομερής επιστροφή στη δραχμή, ενώ η πτώση των καταθέσεων που ξεκίνησε ξανά (γράφημα) ενισχύει τις υποθέσεις μας – κάτι που δεν θεωρούμε φυσικά ως τη συντέλεια του κόσμου αφού, ότι και να συμβεί, η οικονομία μας θα επανέλθει ξανά στην ανάπτυξη.
.
Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη των τραπεζικών καταθέσεων (μεγάλη πτώση τους τον Ιανουάριο).
.
Βέβαια θα μεσολαβήσει ένα εφιαλτικό χρονικό διάστημα, ενώ το βιοτικό επίπεδο της πλειοψηφίας θα μειωθεί σημαντικά. Εν τούτοις, κάποια στιγμή θα υπάρξουν οφέλη, όπως η αναβίωση του εγχώριου παραγωγικού ιστού – αν και δεν μπορεί να συμβεί από σήμερα αύριο, μεταξύ άλλων λόγω του χρόνου που απαιτείται για να ανακτηθεί η «τεχνογνωσία» των εργαζομένων.
Επίλογος
Εάν μας ρωτούσε κάποιος τι πιστεύουμε πως θα συμβεί, χωρίς φυσικά να είμαστε μάντεις θα απαντούσαμε πως το πιθανότερο είναι η μονομερής, εκούσια έξοδος μας από την Ευρωζώνη – την οποία επιθυμούν πια και οι δανειστές μας. Το επόμενο λάθος δηλαδή (άρθρο), στη χειρότερη δυνατή στιγμή, όσον αφορά μία τέτοια επιλογή – αφού έχουμε υπογράψει το PSI και δεν μπορούμε να μετατρέψουμε τα χρέη μας σε δραχμές, αφού έχουμε υποθηκεύσει τη δημόσια περιουσία μας με το τρίτο μνημόνιο, αφού έχουμε κάνει το ίδιο με την ιδιωτική (σκάνδαλο των τραπεζών), αφού καταστρέψαμε το ασφαλιστικό μας σύστημα, αφού έχει εξαθλιωθεί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού κοκ.
Ακόμη χειρότερα, πιστεύουμε ελπίζοντας να διαψευσθούμε πως η επιλογή αυτή δεν θα στηριχθεί από όλους τους Έλληνες, ως θα όφειλαν, ότι γρήγορα θα απογοητευθούν αυτοί που θα την στηρίξουν επειδή θα περιμένουν θαύματα και όχι σκληρή δουλειά, καθώς επίσης πως αμέσως μετά, όταν θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις πρώτες μεγάλες δυσκολίες, θα εξεγερθούν εναντίον της όποιας κυβέρνησης τους – οπότε θα βυθιζόταν η Ελλάδα στο χάος. «Γαία πυρί μιχθήτω» λοιπόν; Θα ήταν ανεύθυνο να το πει κανείς, αλλά δυστυχώς μέσα στα πλαίσια της λογικής – όσο και αν μας στενοχωρεί κάτι τέτοιο.
