Χρησιμοποιεί ως όπλο την υποτίμηση του νομίσματος, αρκεί να μην προκληθεί υπερπληθωρισμός – κάτι πολύ δύσκολο, ενώ θα οδηγούσε στην καταστροφή του κοινωνικού της ιστού και στην ανατροπή του κ. Putin ή σε πολέμους
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
“Το μαύρο ρωσικό χιούμορ: Θυμάμαι πως όταν ήμουν μικρός, το ένα δολάριο κόστιζε έξι ρούβλια. Σήμερα μεγάλωσε, όπως και εγώ, φτάνοντας στα 80. Ελπίζω λοιπόν να πεθάνει σύντομα”.
.
Άρθρο
Η κατακόρυφη πτώση των τιμών του πετρελαίου έχει πολλές διαφορετικές συνέπειες – για τις εκάστοτε χώρες, για τις κεντρικές τράπεζες, για τις επιχειρήσεις εξόρυξης, καθώς επίσης για τους Πολίτες.
Για παράδειγμα, προκαλεί πολύ μεγάλα προβλήματα σε όλα εκείνα τα κράτη που τα έσοδα από την πώληση πετρελαίου τροφοδοτούν τους προϋπολογισμούς τους – όπου απαιτείται μία ορισμένη τιμή, για να μην δημιουργούνται ελλείμματα. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, η τιμή που χρειάζονται για την κάλυψη των δημοσίων δαπανών τους ορισμένες χώρες, είναι αυτή που φαίνεται στο γράφημα που ακολουθεί.
.
.
Όσον αφορά τώρα τις κεντρικές τράπεζες της Δύσης, η πτώση των τιμών εντείνει τις αποπληθωριστικές πιέσεις, όπως διαπιστώθηκε από τη μείωση των τιμών στις Η.Π.Α. (-0,5%), οπότε θα υποχρεωθούν να αναδιαμορφώσουν τη νομισματική τους πολιτική – γεγονός που σημαίνει πως η Fed έκανε λάθος κλιμακώνοντας τα επιτόκια, ενώ η ΕΚΤ θα αυξήσει πιθανότητα τα πακέτα ποσοτικής διευκόλυνσης (QE), τροφοδοτώντας έναν νέο κύκλο ανόδου στα χρηματιστήρια.
Εν τούτοις, επειδή η Ευρώπη δεν είναι παραγωγός ενέργειας, όπως επίσης η Ιαπωνία και σε κάποιο βαθμό η Κίνα, η μείωση των τιμών θα αυξήσει την αγοραστική δύναμη των Πολιτών της, οπότε θα καταπολεμηθεί η ύφεση – στην οποία βυθίζεται συνεχώς. Η προβλεπόμενη αύξηση δε της ποσότητας χρήματος έχει σχέση με τον αποπληθωρισμό που προκαλούν οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου – καθιστώντας προβληματική την εξυπηρέτηση των δανείων των υπερχρεωμένων κρατών
Απλούστατα με δεδομένο το ότι, τα έσοδα πολλών κρατών επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τη φορολογία του πετρελαίου, η οποία μειώνεται σε απόλυτα μεγέθη όταν πέφτουν οι τιμές πώλησης, κατανοεί κανείς τη δυσκολία τους, όσον αφορά την εξυπηρέτηση των χρεών τους – καθώς επίσης την αποφυγή καινούργιων ελλειμμάτων στους προϋπολογισμούς τους.
Για τις χώρες παραγωγής πετρελαίου, η πτώση των τιμών σημαίνει σημαντικά χαμηλότερα έσοδα – οπότε πολύ μεγάλα προβλήματα για όλες εκείνες που δεν διαθέτουν άλλου είδους ισχυρές βιομηχανίες, όπως η Σαουδική Αραβία, η Ρωσία κοκ. Τέλος, όσον αφορά τις επιχειρήσεις, αυτό που είναι σημαντικό είναι κυρίως το κόστος εξόρυξης – το οποίο είναι πολύ υψηλότερο στη Νορβηγία ή στον Καναδά, ενώ αρκετά χαμηλό στη Ρωσία και στη Σαουδική Αραβία.
Ένα επόμενο σοβαρό θέμα για τα κράτη είναι τα συναλλαγματικά αποθέματα που διαθέτουν – όπου όσο πιο υψηλά, τόσο πιο ασφαλή είναι απέναντι σε τέτοιου είδους διακυμάνσεις. Για τις επιχειρήσεις δε είναι επίσης σημαντικές οι ισοτιμίες των συναλλαγμάτων των χωρών τους – αφού τα έξοδα τους είναι σε εγχώριο νόμισμα, ενώ εισπράττουν δολάρια. Εάν βέβαια είναι υπερδανεισμένες σε δολάρια, όπως συμβαίνει με ορισμένες ρωσικές (Rosneft), τότε η κατάσταση αλλάζει – γεγονός που σημαίνει πως δύσκολα είναι σε θέση κανείς να προβλέψει οτιδήποτε.
.
Η αιτία της πτώσης των τιμών
Περαιτέρω, θα μπορούσε κανείς να αναφέρει πολλές θεωρίες συνομωσίας, οι οποίες προσπαθούν να αιτιολογήσουν την πτώση των τιμών του πετρελαίου. Είναι καλύτερα όμως να υιοθετήσει την έκθεση της διεθνούς εταιρείας ενέργειας (ΙΕΑ), σύμφωνα με την οποία η ζήτηση πετρελαίου στο τρίτο τρίμηνο του 2015 αυξήθηκε κατά 2,1 εκ. βαρέλια την ημέρα, ενώ στο τέταρτο κατά 1 εκ. βαρέλια – πάντοτε σε σχέση με το 2014 (πηγή).
Εν τούτοις, η προσφορά αυξήθηκε κατά 2,6 εκ. βαρέλια το 2015 (μέσος όρος), οπότε υπερκάλυψε σημαντικά τη ζήτηση – γεγονός που σημαίνει ότι, ήταν οικονομικά εύλογη η πτώση των τιμών. Πόσο μάλλον όταν από την πλευρά της ζήτησης δεν αναμένονται μεγάλες αλλαγές – ενώ η προσφορά θα αυξηθεί κατά 0,5 εκ. βαρέλια ημερησίως μετά την είσοδο του Ιράν στις αγορές (κατά 1 εκ. μακροπρόθεσμα).
