Αφού η Δύση δρομολόγησε το πολιτικό πραξικόπημα, καταστρέφοντας την οικονομία της Ουκρανίας και προκαλώντας εμφύλιο πόλεμο, τώρα θέλει να τη διασώσει με τη διαγραφή των χρεών της – κάτι σχετικά ανάλογο με τα εγκλήματα της Τρόικας στη Ελλάδα
.
Από παντού διαπιστώνονται τα απίστευτα δεινά της δύστυχης Ουκρανίας, επειδή βρίσκεται σε μία διελκυστίνδα, στην οποία από τη μία πλευρά την τραβάει η Δύση (οι Η.Π.Α. δηλαδή και το προτεκτοράτο της, η Γερμανία, η οποία όμως ηγείται απολυταρχικά της Ευρώπης), ενώ από την άλλη η Ρωσία – που είτε τη συμπαθεί κανείς, είτε όχι, βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, περικυκλωμένη από το ΝΑΤΟ, υφιστάμενη ένα οικονομικό πόλεμο άνευ προηγουμένου και υποχρεωμένη να αμυνθεί.
Δεν θα θέλαμε λοιπόν να βρεθεί σε μία αντίστοιχη κατάσταση και η Ελλάδα, στην ίδια ακριβώς διελκυστίνδα δηλαδή των αντικρουόμενων συμφερόντων – πόσο μάλλον όταν είναι εξίσου χρεοκοπημένη, καθώς επίσης σε μία ανάλογα σημαντική γεωπολιτική θέση.
Από την άλλη πλευρά το πιο σημαντικό πολιτικό περιοδικό της Ευρώπης, το Spiegel, δεν δίστασε να παρουσιάσει τη Γερμανίδα καγκελάριο μαζί με τους ναζί, με φόντο τον Παρθενώνα, παρομοιάζοντας την προφανώς με αυτούς (o τίτλος του εξώφυλλου, γράφει «πως βλέπουν οι Ευρωπαίοι τη Γερμανία, η γερμανική υπερδύναμη») – μία εικόνα που «καυτηρίασε» σωστά ο Έλληνας πρωθυπουργός κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στην καγκελαρία, όπου παραδόξως τον υποδέχτηκε θετικά ακόμη και ο κίτρινος γερμανικός τύπος (ελπίζω όχι ως τον «επί σφαγή αμνό»).
Επιστρέφοντας στο θέμα της Ουκρανίας, από το ξεκίνημα της κρίσης έχει πάρει πολλά δάνεια, τόσο από το ΔΝΤ, όσο και από την Ευρώπη – ακριβώς όπως η Ελλάδα, τα οποία θα πληρωθούν (εάν), πολύ αργότερα. Εν τούτοις, η χρηματοοικονομική της κατάσταση είναι πολύ χειρότερη, σχετικά με το πρόσφατο παρελθόν – γεγονός που θεωρείται ως μία ακόμη παράδοξη ομοιότητα με την Ελλάδα.
Εντός των επομένων τεσσάρων ετών τώρα η χρεοκοπημένη Ουκρανία θα πρέπει να επιστρέψει ληξιπρόθεσμα χρέη, ύψους 15 δις € – εκ των οποίων τα 3 δις € στη Ρωσία, από παλαιότερο δάνειο που της δόθηκε, πληρωτέο το Δεκέμβριο του 2015 (άρθρο). Το ΔΝΤ όμως προσπαθεί να εμποδίσει αυτήν την πληρωμή, πιθανολογώντας πως δεν σκέφτεται το καλό της Ουκρανίας, αλλά με στόχο ένα ακόμη πλήγμα στη ρωσική οικονομία – η οποία δεν βρίσκεται σε καθόλου καλή κατάσταση (άρθρο).
Στα πλαίσια αυτά έχει ετοιμάσει ένα πρόγραμμα ύψους 40 δις $, μεταξύ άλλων για να κλείσει το χρηματοδοτικό κενό που έχει δημιουργηθεί στην οικονομία της χώρας – όπου τα ληξιπρόθεσμα χρέη αποτελούν ένα σημαντικό μέρος του. Στόχος του είναι η αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, έτσι ώστε να καταστεί βιώσιμο.
Μέχρι στιγμής βέβαια δεν θέλει να αποκαλύψει τις λεπτομέρειες, αν και όλοι πιστεύουν πως θα επιδιωχθεί η συμμετοχή της Ρωσίας στη διαγραφή – ενώ θα διακινδυνεύσουν αρκετές ευρωπαϊκές τράπεζες, οι οποίες είναι εκτεθειμένες εκεί (άρθρο), κυρίως οι υπερχρεωμένες αυστριακές.
Εν τούτοις, από τα σχέδια του ΔΝΤ δεν φαίνεται το επιδιωκόμενο ύψος της διαγραφής, επειδή το Ταμείο θέλει να αποφασίσει η ουκρανική κυβέρνηση – αν και υπολογίζεται στο 50% των συνολικών χρεών, ενώ οι δανειστές της χώρας προτείνουν επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής με χαμηλά επιτόκια, κατά το αποτυχημένο προηγούμενο της Ελλάδας.
Με τον πληθωρισμό βέβαια στα ύψη (γράφημα), καθώς επίσης με την αγοραστική αξία του νομίσματος της Ουκρανίας σε ελεύθερη πτώση, ακόμη και μία τέτοια διαγραφή δύσκολα θα την επαναφέρει στην ομαλότητα – ενώ πρόσφατα ο υπουργός οικονομικών της Ρωσίας δήλωσε πως περιμένει την εμπρόθεσμη επιστροφή των δανείων της.
.
.
Περαιτέρω, ο βασικός κάτοχος των ομολόγων της Ουκρανίας, η «Frank Templeton», ζήτησε τις νομικές συμβουλές της «Blackstone», σχετικά με τις διαπραγματεύσεις που θα αφορούν τη διαγραφή – ενώ η υπουργός οικονομικών της χώρας (Jaresko) δήλωσε πως οι εγκεκριμένες πιστώσεις εκ μέρους του ΔΝΤ και της Ευρώπης, δεν φτάνουν για να σταθεί στα πόδια της η Ουκρανία.
Όπως είπε, το «χρηματοδοτικό πακέτο» μπορεί μεν να σταθεροποιήσει το τραπεζικό σύστημα (χρεοκόπησαν πρόσφατα τρεις τράπεζες μαζί, αναγκάζοντας την κεντρική να τις διασώσει), αλλά δεν είναι αρκετό για να επανέλθει ο ρυθμός ανάπτυξης – κάτι για το οποίο αδιαφορεί αντίθετα η ελληνική κυβέρνηση, αρκούμενη στη διαχείριση της μιζέριας, καθώς επίσης στην αναδιανομή της φτώχειας, αντί να φροντίσει να παραχθεί πλούτος.
Συνεχίζοντας, η υπουργός ζήτησε περισσότερες ενισχύσεις για την οικονομία της Ουκρανίας, λέγοντας τα εξής:
“Καμία χώρα δεν πληρώνει σήμερα περισσότερα, για να σώσει τον πλανήτη από μία πυρηνική δύναμη. Εάν οι εταίροι μας, για οποιονδήποτε λόγο, δεν είναι σε θέση να μας στηρίξουν με αμυντικά στρατιωτικά όπλα, τότε θα έπρεπε να μας παρέχουν πολύ μεγαλύτερη χρηματοοικονομική στήριξη“.
Με δεδομένο τώρα το ότι, η Ουκρανία σχεδιάζει να διαθέσει 3,8 δις $ το 2015 για την αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού, ενώ οδηγήθηκε σε αυτήν τη δύσκολη θέση από τη Δύση, είναι εύλογες οι απαιτήσεις της υπουργού οικονομικών – καθώς επίσης οι υποχρεώσεις αυτών που θέλησαν να την διασώσουν, καταστρέφοντας την προηγουμένως, όπως συνέβη με την Τρόικα στην Ελλάδα.
