Μετά τη ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων, κορυφώνεται ο πόλεμος για τον έλεγχο της κατά 51% τράπεζας του ΤΣΜΕΔΕ, ο οποίος διεξάγεται από τους διεθνείς κερδοσκόπους με τον ίδιο τρόπο – αρχικά με την πλήρη απαξίωση του θηράματος
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
Διαβάζοντας τις συνεχείς ειδήσεις που αφορούν την Τράπεζα Αττικής, η πλειοψηφία των μετοχών της οποίας ανήκει στο ασφαλιστικό ταμείο των μηχανικών, ενώ είναι η μοναδική που «απέφυγε» τη συμμετοχή του ΤΧΣ, δεν μπορεί παρά να σκεφθεί κανείς πως η λεηλασία των Ελλήνων συνεχίζεται.
Ειδικά εάν μελετήσει παράλληλα τις επίσημες ανακοινώσεις ορισμένων μηχανικών, σύμφωνα με τις οποίες το ασφαλιστικό ταμείο τους (ΤΣΜΕΔΕ) έχασε το ποσόν των 2,41 δις € από τα συνολικά αποθεματικά του ύψους περί τα 4 δις €, λόγω της διαγραφής χρέους μετά το PSI.
Οι μηχανικοί επισημαίνουν πως “ο τότε κεντρικός τραπεζίτης της Ελλάδας «ομολογεί» στο βιβλίο του (Το χρονικό της μεγάλης κρίσης) ότι, η Τράπεζα της Ελλάδας, η οποία είχε αναλάβει τη διαχείριση των αποθεματικών του ταμείου τους, αφενός μεν γνώριζε ότι θα υπάρξει διαγραφή, χωρίς όμως να προστατεύσει τα χρήματα που του εμπιστεύθηκε το ασφαλιστικό ταμείο, αφετέρου πως η διαγραφή των αποθεματικών των ταμείων, οργανισμών, πανεπιστημίων κοκ.. δεν θα οδηγούσε σε μείωση του δημοσίου χρέους, επειδή επρόκειτο για ενδοκυβερνητικό χρέος, οπότε δεν προσέφερε τίποτα στο δημόσιο συμφέρον“.
Εδώ βέβαια αναρωτιέται κανείς πώς ακριβώς ορίζεται η έννοια «δημόσιο συμφέρον», αφού το κράτος δεν πρόκειται να αποζημιώσει τα ταμεία, ενισχύοντας τα με τα χρήματα που τους διέγραψε. Δημιουργείται δε η απορία, σχετικά με το πότε επενδύθηκαν τα χρήματα του ΤΣΜΕΔΕ σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, έτσι ώστε να μην κατηγορηθεί η τράπεζα της Ελλάδας άδικα για δόλια διαχείριση (όπως συμβαίνει για παράδειγμα στις Η.Π.Α., όπου μεγάλες επενδυτικές εταιρείες ενοχοποιούν τις τράπεζες που διαχειρίζονταν τα χρήματα τους, άρθρο).
Κάτι ανάλογο θα ισχύει και για τα υπόλοιπα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς επίσης για τους οργανισμούς του δημοσίου, εάν είχαν εμπιστευθεί επίσης τα χρήματα τους στην ιδιωτική κεντρική τράπεζα της χώρας – εναντίον της οποίας θα μπορούσαν να κατατεθούν ατομικές (εκ μέρους των ασφαλισμένων) και συνολικές (από τις διοικήσεις των ταμείων) αγωγές, εάν φυσικά οι τοποθετήσεις σε ομόλογα του δημοσίου έγιναν λίγο πριν τη διαγραφή τους.
Επειδή όμως δεν έχει γίνει αντιληπτό κάτι τέτοιο, πιθανολογούμε πως δεν θα έχει συμβεί – πως δεν θα έχει ενεργήσει «αντισυμβατικά» δηλαδή η Τράπεζα της Ελλάδος, αφού τόσο οι ασφαλισμένοι, όσο και τα ταμεία τους, θα έχουν ασφαλώς ερευνήσει το πολύ σοβαρό για αυτούς θέμα.
Θα έχουν σίγουρα ερευνήσει επίσης το θέμα της ανταλλαγής ομολόγων, μετά την υπογραφή του PSI – έτσι ώστε αφενός μεν να γνωρίζουν ακριβώς τι ομόλογα παρέλαβαν, αφετέρου να μη βρεθούν στη θέση της γνωστής γερμανικής τράπεζας, η οποία έχασε πάνω από 2,5 δις € από τα ελληνικά ομόλογα, λόγω σφαλμάτων της διοίκησης της (πηγή).
.
Η Τράπεζα Αττικής
Επιστρέφοντας στην Τράπεζα Αττικής, στην οποία το ταμείο μηχανικών συμμετείχε στις μέχρι σήμερα αυξήσεις κεφαλαίου (οπότε είναι η μοναδική που δεν χρειάστηκε την είσοδο του ΤΧΣ για να κεφαλαιοποιηθεί, όπως όλες οι μεγάλες ελληνικές τράπεζες), αναρωτιέται κανείς γιατί το έκανε, με δεδομένη τη νέα αύξηση ύψους 434 εκ. € που λέγεται πως απαιτείται, μετά την έκθεση της Black Rock και την απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδας.
Με απλά λόγια, γιατί αρνήθηκε τα κεφάλαια που θα της προσέφερε το ΤΧΣ, με αποτέλεσμα σήμερα να πρέπει να επενδυθούν πάνω από 400 εκ. €, κατά την ΤτΕ, έτσι ώστε να μην απειληθεί με χρεοκοπία (οπότε να αναζητάει εναγωνίως ξένους επενδυτές, ενώ η μετοχή της Τράπεζας Αττικής έχει κυριολεκτικά καταρρεύσει).
Στις ιδιαιτερότητες αυτές οφείλει να συμπεριλάβει κανείς τις αναφορές στον τύπο, σύμφωνα με τις οποίες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν θα επέτρεπε στο ΤΣΜΕΔΕ να αυξήσει περαιτέρω το ποσοστό του στην Τράπεζα Αττικής, επειδή θα ενσωματωθεί σε έναν ενιαίο κρατικό ασφαλιστικό τομέα – οπότε, τυχόν συμμετοχή του, θα θεωρούταν κρατική ενίσχυση, η οποία απαγορεύεται! Γιατί όμως δεν είχε ενημερωθεί το ταμείο πριν κάνει την προηγούμενη αύξηση κεφαλαίου στην τράπεζα και θυσιάσει νέα χρήματα των μηχανικών, καθώς επίσης των υπολοίπων μικρομετόχων που συμμετείχαν;
Από τα παραπάνω συμπεραίνεται εύλογα πως, παρά το (σκόπιμο ενδεχομένως) ξεπούλημα των μετοχών της Τράπεζας Αττικής, η οποία μέσα σε ελάχιστες ημέρες έχει χάσει περίπου 32 εκ. € χρηματιστηριακή αξία (από τα 110 εκ. € στα 78 εκ. €), με τη λογιστική της αξία σήμερα να είναι μόλις 0,19 (για σύγκριση, της ALPHA BANK είναι 0,93), το ΤΣΜΕΔΕ δεν θα επιτρεπόταν να αγοράσει το σύνολο των μετοχών (δημόσια πρόταση), το οποίο θα του κόστιζε λιγότερο από 40 εκ. € – έτσι ώστε να μπορέσει να αυξήσει τα κεφάλαια της Τράπεζας Αττικής στο ελάχιστο ύψος που απαιτείται από την Τράπεζα της Ελλάδας, αφού προηγουμένως έχει γίνει ιδιοκτήτης του 100% των μετοχών.
Διαθέτοντας δε το 100% της τράπεζας, θα μπορούσε με όλη του την ησυχία να αναζητήσει στρατηγικούς ή άλλους επενδυτές, με μία λογική αξία της μετοχής του, εάν φυσικά τους χρειαζόταν – εναλλακτικά τη συμμετοχή του ΤΧΣ, όπως έκαναν και οι υπόλοιπες ελληνικές τράπεζες.
Οι περισσότεροι ασφαλισμένοι μηχανικοί δεν φαίνεται βέβαια να ενδιαφέρονται ούτε για την οικονομική κατάσταση του ταμείου τους, ούτε για την τράπεζα – θυμίζοντας μας αυτούς που αδιαφορούν για τους δρόμους, τα νοσοκομεία κοκ., λέγοντας πως ανήκουν στο δημόσιο! Χωρίς δηλαδή να αντιλαμβάνονται πως το δημόσιο είναι οι Πολίτες της χώρας, στους οποίους ουσιαστικά ανήκουν όλα της τα περιουσιακά στοιχεία – όπως είναι, για παράδειγμα, οι υποδομές.
Οι μηχανικοί, εάν ενδιαφέρονταν πραγματικά, θα μπορούσαν ίσως να «ιδιωτικοποιήσουν», μερικώς τουλάχιστον, το ταμείο τους, υπό προϋποθέσεις βέβαια και εφόσον κάτι τέτοιο είναι επιτρεπτό από την υφιστάμενη νομοθεσία – πριν «εξαϋλωθεί» μέσα σε κάποιο άλλο, το οποίο ενδεχομένως να είναι υπερχρεωμένο.
Κάτι ανάλογο θα ήταν δυνατόν να συμβεί και με τα ασφαλιστικά ταμεία άλλων επαγγελματιών – έτσι ώστε να μην χαθούν τα χρήματα τους. Όσον αφορά δε την εκάστοτε διοίκηση, τυχόν ανεπάρκεια, διαπλοκή ή ανικανότητα της, δεν είναι σίγουρα λόγος αδιαφορίας – αφού θα μπορούσε ασφαλώς να αλλάξει, εάν το απαιτούσε η γενική συνέλευση, κινητοποιώντας σωστά όλα τα μέλη της.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
