Αυτός που κυβερνάει το χρήμα, έχει την ανώτατη εξουσία στον πλανήτη – ενώ, όπως είχε πει κάποτε ο A. Rothschild, «Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του»
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
“Οι υπερβολικές πιστώσεις, τις οποίες η Fed διοχέτευσε στην Οικονομία, οδηγήθηκαν στο χρηματιστήριο – προκαλώντας μία φανταστική κερδοσκοπική αύξηση των τιμών των μετοχών (φούσκα).
Με μεγάλη καθυστέρηση, οι υπάλληλοι του «Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος» (Federal Reserve System), προσπάθησαν να «αναρροφήσουν» τις υπερβολικές ποσότητες χρημάτων – με αποτέλεσμα να επιτύχουν τελικά να σταματήσουν την έκρηξη.
Ήταν όμως πολύ αργά: το 1929 οι κερδοσκοπικές ανισορροπίες ήταν τόσο μεγάλες, ώστε οι προσπάθειες να τις καταπολεμήσουν επιτάχυναν την τεράστια πτώση που ακολούθησε, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει η επιχειρηματική εμπιστοσύνη (…). Η παγκόσμια οικονομία βυθίστηκε στη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του ΄30“
(Άρθρο του A. Greenspan από το 1966 (πηγή: Faz), σε ελεύθερη μετάφραση – του κεντρικού τραπεζίτη, ο οποίος προκάλεσε τη φούσκα του διαδικτύου το 2000, καθώς επίσης τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007, κάνοντας τα ίδια ακριβώς «σκόπιμα λάθη», για τα οποία κατηγορούσε τους προκατόχους του).
Άρθρο
Μία έκφραση που ακούγεται πολύ συχνά είναι πως “το χρήμα διοικεί τον πλανήτη” – κάτι που φυσικά δεν ισχύει, αφού υπάρχει μία δύναμη ανώτερη από τον πλούτο. Απλούστατα, αυτός που κυβερνάει το χρήμα είναι η ανώτατη εξουσία, η οποία δεν έχει απολύτως καμία άλλη ανάγκη – ενώ, όπως είχε πει κάποτε ο A. Rothschild, “Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του” (ανάλυση).
Προφανώς ο ιδρυτής της ομώνυμης τραπεζικής δυναστείας γνώριζε ακριβώς τι έλεγε – αφού ήταν ένας από εκείνους τους λίγους «εκλεκτούς», οι οποίοι απόλαυσαν τη συγκεκριμένη εξουσία. Τόσο αυτός δε, όσο και ο γιός του αργότερα, ήταν οι σημαντικότεροι χρηματοδότες των ευρωπαϊκών κρατών το 19ο αιώνα – ενώ, για εκατό χρόνια περίπου, έως τον 20ο αιώνα, ο «οίκος Rothschild», ο οποίος είναι πιθανότατα ο βασικότερος μέτοχος της ιδιωτικής Τράπεζας της Ελλάδος, ήταν η μεγαλύτερη τράπεζα παγκοσμίως.
Αρκετοί θεωρούν βέβαια ότι, κάτι τέτοιο λειτουργεί μόνο σε εποχές, όπου κυβερνούν βασιλείς και φεουδάρχες – πως είναι μία ιστορία από το παρελθόν, η οποία έχει πάψει πλέον να ισχύει. Εν τούτοις, με δεδομένο πως το μεγαλύτερο αποθεματικό νόμισμα του πλανήτη, το πλέον ισχυρό και ρευστοποιήσιμο, το δολάριο, δεν ελέγχεται από το κράτος, η παραπάνω άποψη είναι λανθασμένη.
Ειδικότερα, αφού το απόλυτο μονοπώλιο για την εκτύπωση δολαρίων, την κυριαρχία για την ποσότητα χρήματος που δημιουργείται από το πουθενά στις Η.Π.Α., καθώς επίσης για τον καθορισμό των επιτοκίων, την έχει ένας ιδιωτικός οργανισμός, η Fed, συμπεραίνει κανείς πως τίποτα δεν έχει αλλάξει, σε σχέση με το παρελθόν.
Πόσο μάλλον όταν η ισχυρότερη κεντρική τράπεζα του πλανήτη, επηρεάζει το μεγαλύτερο χρηματιστήριο παγκοσμίως, τη Wall Street – η οποία με τη σειρά της «κινεί τα νήματα» όλων των υπολοίπων. Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται η, ανάλογη των νέων χρημάτων που εκτυπώνει η Fed, αύξηση του δείκτη S&P.
.
.
Περαιτέρω, υπενθυμίζουμε πως η κεντρική τράπεζα των Η.Π.Α., η Fed, ιδρύθηκε από το ισχυρότερο «τραπεζικό καρτέλ» όλων των εποχών – ενώ έχει την απαιτούμενη «δημοκρατική νομιμοποίηση», παρά το ότι είναι ίσως ο πλέον δικτατορικός Θεσμός του πλανήτη.
Το δολάριο δε, το οποίο δέχεται σήμερα τη μεγαλύτερη επίθεση στην ιστορία του (άρθρο), ευρίσκεται στα χέρια του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος (Federal Reserve System) – οι ιδιοκτήτες του οποίου είναι μερικές ιδιωτικές τράπεζες που συνιστούν το νούμερο ένα χρηματοπιστωτικό καρτέλ του πλανήτη.
Με δεδομένο τώρα το ότι, η λειτουργία του τραπεζικού συστήματος στηρίζεται κυρίως στην «εξαπάτηση» των πελατών του (ανάλυση), την οποία αποδέχθηκε για πρώτη φορά, δημόσια και με ειλικρίνεια, η Τράπεζα της Αγγλίας, οι μέθοδοι της Fed δεν μπορεί να διαφέρουν σημαντικά από τις αντίστοιχες της Μαφίας – σε εκλεπτυσμένη φυσικά μορφή.
Συνεχίζοντας, το πόσο μικρή είναι η επιρροή της αμερικανικής κυβέρνησης στη λειτουργία της Fed, αποδεικνύεται από τις δηλώσεις ενός προηγούμενου διοικητή της, του A. Greenspan, σε μία τηλεοπτική του συνέντευξη – σύμφωνα με την οποία, ”Κατ’ αρχήν, η Federal Reserve είναι ένα ανεξάρτητο «πρακτορείο» (Agency). Αυτό σημαίνει ότι, δεν υπάρχει κανένα κυβερνητικό «πρακτορείο», το οποίο να μπορεί να αποδυναμώσει τις ενέργειες μας“.
Η κεντρική τράπεζα των Η.Π.Α. λοιπόν υπηρετεί ορισμένους εκλεκτούς – ενώ στη λίστα των προτεραιοτήτων της δεν είναι υποχρεωτικά στην πρώτη θέση η εξασφάλιση των συμφερόντων της υπερδύναμης και των Αμερικανών Πολιτών. Αυτό συμπεραίνεται ανεπιφύλακτα από την ιστορία της ίδρυσης της – η οποία αποτελεί έναν από τους πιο έξυπνους «ελιγμούς», στην ιστορία της σύγχρονης οικονομίας.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
