Μήπως πρόκειται και εδώ αλήθεια για προπαγάνδα; Μήπως απλά χρειάζεται η Ευρώπη, λίγους μήνες πριν από τις ευρωεκλογές, μία δήθεν επιτυχία της άθλιας πολιτικής λιτότητας χωρίς αναπτυξιακά προγράμματα που έχει επιβληθεί από τη Γερμανία; Διαφορετικά πως είναι δυνατόν να εξηγηθεί το προηγούμενο γράφημα, καθώς επίσης το γεγονός ότι, κάθε ημέρα που περνάει εγκαταλείπουν την Ιρλανδία 100 Πολίτες της κατά μέσον όρο;
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν προφανώς απολύτως κατανοητό – με την έννοια πως μετά τη μακρόχρονη χρηματοπιστωτική και ευρωπαϊκή κρίση, μετά από τα τεράστια πακέτα διάσωσης, καθώς επίσης μετά από τα δισεκατομμύρια ρευστότητας που διοχετεύθηκαν από την ΕΚΤ στις υπερχρεωμένες ευρωπαϊκές τράπεζες, χωρίς μέχρι στιγμής επιτυχία, οι «Ευρωδιασώστες» αναζητούν εναγωνίως μία αχτίδα φωτός, μία ελπίδα και μία προοπτική για το μέλλον.
Πολύ περισσότερο, όταν οι Πολίτες των χωρών του Νότου φαίνεται πια να χάνουν την υπομονή τους – αντιμετωπίζοντας μία πιστωτική στενότητα άνευ προηγουμένου, μία τρομακτική ανεργία, χρεοκοπίες εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, συνεχώς αυξανόμενη φτώχεια, μία υπερβολική φορολόγηση και τόσα πολλά άλλα δεινά.
Στα πλαίσια αυτά, η έξοδος από το μηχανισμό στήριξης της μικρής, απόλυτα πειθαρχημένης απέναντι στις χρηματαγορές Ιρλανδίας, οι (ανόητοι) Πολίτες της οποίας ανέλαβαν εκούσια τα χρέη των τραπεζών τους (με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος της χώρας τους να εκτοξευθεί σχεδόν στο 125% του ΑΕΠ από μόλις 30% προηγουμένως), αποτελεί αναμφίβολα ένα «δώρο εξ ουρανού» – ένα απτό δείγμα της (δήθεν) επιτυχίας της πολιτικής λιτότητας, το οποίο αφενός μεν θα ικανοποιήσει τις αγορές, αφετέρου θα ηρεμήσει τους εξουθενωμένους, έτοιμους να εξεγερθούν Πολίτες των ευρωπαϊκών χωρών.
.
ΟΙ ΚΡΥΦΕΣ ΠΛΗΓΕΣ ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ
Παρά τους πανηγυρισμούς όμως, δεν είναι λίγοι αυτοί που αντιμετωπίζουν με δυσπιστία την επιτυχία της Ιρλανδίας – διαπιστώνοντας πως το έλλειμμα του προϋπολογισμού της θα ξεπεράσει το 7% το 2013, με την ανεργία στο 12,5% και με τη μετανάστευση των κατοίκων της στο ζενίθ. Αρκετοί υποδεικνύουν επίσης το τεράστιο συνολικό χρέος της (διάγραμμα που ακολουθεί), το οποίο είναι το υψηλότερο σε ολόκληρο τον πλανήτη – υπερδιπλάσιο από αυτό της Ελλάδας.
.
Κατανομή χρέους ανά χώρα
.
Τονίζονται δε οι επτά σημαντικότεροι παράγοντες, οι οποίοι φαίνεται πως αποκρύπτονται από τα (καθεστωτικά) ΜΜΕ, καθώς επίσης από τους Ευρωπαίους:
.
(α) Η Ιρλανδία εγκατέλειψε μεν το μηχανισμό στήριξης, αλλά είναι ακόμη υπό την αυστηρή επιτήρηση της Τρόικας. Η μοναδική διαφορά της με το παρελθόν είναι το ότι, η Τρόικα δεν θα ελέγχει στο μέλλον ανά τρεις μήνες την εφαρμογή των μέτρων που έχουν συμφωνηθεί, αλλά ανά έξι. Για να το πετύχει αυτό η κυβέρνηση της χώρας, παραιτήθηκε από ένα δάνειο για ώρα ανάγκης (stand-by-credit), με το οποίο θα εξασφαλιζόταν η έξοδος της στις αγορές – παρά το ότι ο υπουργός οικονομικών της συνηγόρησε, μερικές εβδομάδες πριν, υπέρ του δανείου αυτού.
Πιθανολογείται βέβαια πως η Ευρώπη εγγυήθηκε μυστικά, για να μπορέσει να «πουλήσει» καλύτερα την «επιτυχία» της Ιρλανδίας, να βοηθήσει σε περίπτωση ανάγκης μέσω του ESM – κάτι που φυσικά δεν είναι εύκολο να παραπλανήσει τις αγορές.
(β) Όπως είναι γνωστό, ο μεγάλος ασθενής της Ιρλανδίας είναι οι τράπεζες, οι οποίες ευρίσκονται στα όρια της χρεοκοπίας – αφού τα τεράστια προβλήματα τους δεν έχουν επιλυθεί, παρά το ότι ένα σημαντικό μέρος των χρεών τους έχει αναληφθεί από το δημόσιο.
Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται από τις εκθέσεις των εταιρειών αξιολόγησης (S&P, Moody’s), σύμφωνα με τις οποίες υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις στα κεφάλαια των τραπεζών – με αποτέλεσμα να θεωρούνται ως ο κατ’ εξοχήν κίνδυνος για το τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης.
(γ) Η αιτία που η ιρλανδική οικονομία δεν βυθίστηκε στην ύφεση, όπως η Ελλάδα, είναι ο συγκριτικά πολύ ισχυρός εξαγωγικός της τομέας – πίσω από τον οποίο βέβαια ευρίσκονται οι πολυεθνικές αμερικανικές εταιρείες, εκμεταλλευόμενες το χαμηλό συντελεστή φορολόγησης της χώρας, καθώς επίσης το ότι ανήκει στην ΕΕ.
Οι ξένες φαρμακευτικές εταιρείες όμως που εδρεύουν στην Ιρλανδία, αποτελώντας έναν από τους ισχυρότερους εξαγωγικούς κλάδους της (το 25% των συνολικών εξαγωγών του νησιού), θα βρεθούν αντιμέτωπες με προβλήματα το επόμενο έτος – επειδή λήγουν πολλές από τις «πατέντες» τους, οπότε θα μειωθεί σημαντικά τόσο ο τζίρος, όσο και τα κέρδη τους.
(δ) Η έξοδος της Ιρλανδίας από το μηχανισμό δεν σημαίνει τίποτα για τους Πολίτες της – αντίθετα, η κυβέρνηση σχεδιάζει ακόμη μεγαλύτερες περικοπές στην υγεία, καθώς επίσης σε άλλους τομείς, συνολικού ύψους 2,5 δις € για το 2014. Ήδη από τον Ιανουάριο, οι κρατήσεις στους μισθούς για την ασφάλεια υγείας αυξάνονται κατά 15% – ενώ συζητείται η παροχή επιδόματος ασθενείας μετά από έξι ημέρες και όχι τρεις, όπως μέχρι σήμερα.
