.
Όταν οι πολιτικοί μετατρέπονται σε φθηνούς μικροπωλητές, προσπαθώντας να εκμεταλλευθούν ψηφοθηρικά τους Πολίτες που αγαπούν την πατρίδα τους, που πιστεύουν στην Ορθοδοξία, που υποφέρουν από τα οικονομικά, από τα εθνικά, από τα υγειονομικά και από τα μεταναστευτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα ή από οτιδήποτε άλλο, τότε πραγματικά δεν υπάρχει λύση για τη χώρα μας. Βέβαια, υπάρχει ένας άλλος λόγος: το ότι όλοι εμείς οι άνθρωποι έχουμε μία βασική βιολογική ανάγκη να επικοινωνούμε με άλλους, με διάφορους τρόπους – είτε εμφανιζόμενοι στην τηλεόραση, είτε χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είτε με ομιλίες και διαλέξεις, είτε με άλλους τρόπους. Η «υποβόσκουσα» αιτία είναι πως η επικοινωνία επηρεάζει την απελευθέρωση ντοπαμίνης στη βιολογική οδό της ανταμοιβής που υπάρχει στον οργανισμό μας – προκαλώντας μας μεγάλη ευχαρίστηση. Ως εκ τούτου είναι εθιστική – γεγονός που σημαίνει πως την επιδιώκουμε όλο και πιο συχνά, για να ανταμειφθούμε με τη ντοπαμίνη που μας παρέχει τότε το σώμα μας.
.
Επικαιρότητα
Πρόσφατα ένα καθηγητής γενετικής του πανεπιστημίου της Γενεύης, σε δηλώσεις του στην τηλεόραση για τα νέα, αυστηρότερα μέτρα που ελήφθησαν για την πανδημία, ανέφερε πως πριν σταματήσουν οι οικονομικές δραστηριότητες και κλείσουν επιχειρήσεις, πρέπει να δούμε το θέμα με τη Θεία Κοινωνία – υπογραμμίζοντας πως δεν γίνεται να κλείνουν επιχειρηματίες και παράλληλα στις εκκλησίες να συνεχίζεται η Θεία Μετάληψη με αυτόν τον τρόπο. Ο καθηγητής που πρότεινε να γίνεται η Θεία Κοινωνία με πλαστικό κουτάλι μιας χρήσης ή με το μεταλλικό κουταλάκι του κάθε πιστού, πρόσθεσε τα εξής:
“Έπρεπε να έχει σταματήσει ήδη πριν συζητήσουμε για να κλείσουμε εστιατόρια, οικονομικές δραστηριότητες, διότι πρέπει να αποφασίσουμε, είναι δυνατόν να κλείσουμε ένα σωρό επιχειρηματίες, να έχουμε τόσο μεγάλο πρόβλημα στο ΑΕΠ και να μην υπάρχει ευελιξία από την πλευρά της Εκκλησίας, ας πούμε στην περίπτωση να βάλουν πλαστικό κουταλάκι για την Θεία Μετάληψη; Το θεωρώ απαράδεκτο.
Είμαστε μία τρομερή εξαίρεση. Εάν η Εκκλησία αποφασίσει, όπως έχουν κάνει σε άλλες Εκκλησίες στον κόσμο, να αλλάξει προσωρινά τον τρόπο της Θείας Μετάληψης, με πλαστικό κουταλάκι, με μεταλλικό κουταλάκι να φέρει κάποιος από το σπίτι του, δεν ξέρω ποια θα είναι η ευελιξία που θα δείξει. Η Εκκλησία έχει δείξει πολύ μεγάλη ευελιξία σε παλιότερες εποχές”.
Μια ημέρα μετά, ο αναπληρωτής υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου απάντησε έμπρακτα στον καθηγητή. Συγκεκριμένα, μετέβη στον Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας Νέου Ψυχικού, όπου παρέστη στην Θεία Λειτουργία – ενώ μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο υπουργός της Κυβέρνησης κοινώνησε κανονικά των αχράντων μυστηρίων. Όταν φωτογραφήθηκε τώρα από τους δημοσιογράφους, απάντησε πως η παρουσία του δημοσιοποιήθηκε ερήμην του – χωρίς να το επιδιώξει! Δήλωσε δε πως δεν ενθαρρύνει κανέναν ως προς αυτή τη στάση – με αποτέλεσμα να αναρωτώνται πολλοί, εάν εννοούσε την κοινωνία των αχράντων μυστηρίων.
Ακόμη χειρότερα ο συνάδελφος του στο υφυπουργείο πολιτικής προστασίας, σε ερώτηση δημοσιογράφου για το θέμα, είπε τα παρακάτω «καρφώνοντας» τον: «Όλοι χριστιανοί είμαστε, απλά κάποιοι επιλέξαμε να μην κάνουμε επίδειξη της πίστης μας. Είναι καλό να δίνουμε το καλό παράδειγμα σαν μέλη της κυβέρνησης». Εύλογα δε ακολούθησε το ακόλουθο κείμενο σε εφημερίδα (πηγή):
Περαιτέρω, όταν οι πολιτικοί μετατρέπονται σε φθηνούς μικροπωλητές, προσπαθώντας να εκμεταλλευθούν ψηφοθηρικά τους Πολίτες που αγαπούν την πατρίδα τους, που πιστεύουν στην Ορθοδοξία, που υποφέρουν από τα οικονομικά, από τα εθνικά, από τα υγειονομικά και από τα μεταναστευτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα ή από οτιδήποτε άλλο, τότε πραγματικά δεν υπάρχει λύση για τη χώρα μας.
Βέβαια, υπάρχει ένας άλλος, ενδεχομένως σημαντικότερος λόγος: το ότι όλοι εμείς οι άνθρωποι έχουμε μία βασική βιολογική ανάγκη να επικοινωνούμε με άλλους, με διάφορους τρόπους – είτε εμφανιζόμενοι στην τηλεόραση, είτε χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είτε με ομιλίες και διαλέξεις, είτε με άλλους τρόπους. Η «υποβόσκουσα» αιτία είναι πως η επικοινωνία επηρεάζει την απελευθέρωση ντοπαμίνης στη βιολογική οδό της ανταμοιβής που υπάρχει στον οργανισμό μας – προκαλώντας μας μεγάλη ευχαρίστηση.
Ως εκ τούτου είναι εθιστική – γεγονός που σημαίνει πως την επιδιώκουμε όλο και πιο συχνά, για να ανταμειφθούμε με τη ντοπαμίνη που μας παρέχει τότε το σώμα μας (αρκετές δραστικές ουσίες όπως η κοκαΐνη και η μεθαμφεταμίνη δρουν στους ίδιους υποδοχείς με τη ντοπαμίνη, πηγή).
Στην ουσία, η επικοινωνία συνδέεται με τη βιολογική ανάγκη μας να έχουμε την έγκριση της κοινωνίας, το θαυμασμό των συνανθρώπων μας καλύτερα για αυτά που κάνουμε, για όσα σχεδιάζουμε ή πιστεύουμε κοκ. – αφού αυτή είναι η πηγή απελευθέρωσης της ντοπαμίνης. Εν τούτοις, δεν έχουμε σχεδιαστεί για να παίρνουμε τόσο συχνά την έγκριση της κοινωνίας – ενώ η ψεύτικη, εύθραυστη δημοσιότητα που επιδιώκεται όλο και πιο συχνά για να εντείνουμε την επικοινωνία μας με τους άλλους, αφήνει αμέσως μετά ένα μεγάλο, οδυνηρό κενό.
Αυτό το κενό προσπαθούμε στη συνέχεια να καλύψουμε, αυξάνοντας τις «δόσεις» δημοσιότητας – γεγονός που σημαίνει πως λειτουργεί όπως τα ναρκωτικά (όπως αναφέραμε η ντοπαμίνη έχει τους ίδιους υποδοχείς), οδηγώντας μας σε έναν φαύλο κύκλο που δεν έχει σταματημό. Ο δύστυχος λοιπόν υφυπουργός βιώνει ουσιαστικά αυτό το μαρτύριο – αφού η θέση του δεν του επιτρέπει να έχει τόσο δημοσιότητα, όση ο συνάδελφος του στο υπουργείο πολιτικής προστασίας (προσέξτε τα σήματα στον ώμο του, στη μάσκα και στη μπλούζα στην εικόνα του άρθρου – μία απίστευτη γελοιογραφία), το οποίο είναι το βασικότερο σήμερα για την κυβέρνηση.
Γιατί είναι το βασικότερο; Επειδή πίσω από την απίστευτη τρομοκρατία που ασκείται στους Έλληνες μέσω της πανδημίας, των φυσικών φαινομένων κοκ., η κυβέρνηση κρύβει την ανικανότητα της να επιλύσει τα πραγματικά προβλήματα της χώρας – οδηγώντας την έτσι από το κακό στο χειρότερο, σε έναν κατήφορο που συνεχώς επιταχύνεται (ανάλυση).
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, υπάρχουν αρκετοί πολιτικοί που είναι πρόθυμοι να κάνουν (και κάνουν) τα πάντα για να μη στερηθούν την ευχαρίστηση της ντοπαμίνης που τους παρέχει η δημοσιότητα. Παράδειγμα ο πρώην υφυπουργός υγείας της προηγούμενης κυβέρνησης, ο οποίος μία μόνο φορά λειτούργησε ως πραγματικός επιστήμονας: κατά τη διάρκεια της κατάθεσης του για το σκάνδαλο της Novartis, όπου ανέλυσε με έναν εξαιρετικό και σοβαρό τρόπο το τι ακριβώς συνέβη και ποιοι χρηματίσθηκαν. Γιατί; Επειδή δεν καταγραφόταν η συζήτηση στην επιτροπή και δεν υπήρχαν κάμαρες που θα τον έκαναν να συμπεριφερθεί ως συνήθως – θεατρικά δηλαδή, με τη γνωστή «μάγκικη» στάση του, για να εξασφαλίσει τα φώτα της δημοσιότητας.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο συμπαθέστατος υπουργός που από ενωρίς το πρωί έως το βράδυ, αντί να κάνει τη δουλειά του, εμφανίζεται σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια – κάτι που δεν έχει ανάγκη ψηφοθηρικά, αφού είναι ήδη πολύ δημοφιλής, αλλά βιολογικά, έχοντας εθιστεί από τη ντοπαμίνη της δημοσιότητας στον υπερθετικό βαθμό. Προφανώς πρόκειται για ένα μεγάλο μαρτύριο – το οποίο δεν πρέπει να εύχεται κανείς ούτε στο χειρότερο εχθρό του.
