.
Η Τουρκία θα κλιμακώσει τις προκλήσεις της, κυρίως λόγω των θηριωδών οικονομικών της προβλημάτων – τα οποία κορυφώθηκαν με την κρίση του 2018, παράλληλα με την πολιτική αστάθεια που μαστίζει τη χώρα από τότε που ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες εναντίον του καθεστώτος της. Από την άλλη πλευρά, κατ’ αναλογία με την Τουρκία αλλά σε πολύ μεγαλύτερο επίπεδο, οι Η.Π.Α. δεν είχαν άλλη επιλογή, εκτός από τη σύγκρουση με το Ιράν – την οποία ήδη πυροδότησαν, με τη δολοφονία του υποστράτηγου της χώρας. Διαφορετικά θα έπρεπε να επιτεθούν στη Ρωσία ή/και στην Κίνα – κάτι που φυσικά θα αποφύγουν όσο μπορούν, προτιμώντας την αποστολή μηνυμάτων μέσω του Ιράν. Εάν τώρα το Ιράν κλιμακώσει, κάτι μάλλον δύσκολο, τότε η κατάσταση θα γίνει πολύ σοβαρή.
.
Επικαιρότητα
Ξεκινώντας από τον ενδεχόμενο περιφερειακό πόλεμο, εάν τελικά σταλούν στρατεύματα στη Λιβύη από την Τουρκία, δεν πρόκειται να μείνει αμέτοχη η Αίγυπτος – ούτε η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Την ίδια στιγμή δύο τουρκικά γεωτρύπανα, με την προστασία πολεμικών πλοίων, συνεχίζουν τις γεωτρήσεις τους στην κυπριακή ΑΟΖ, στο τεμάχιο 7 και στον κόλπο της Καρπασίας – προκαλώντας την Κύπρο και την Ελλάδα.
Από την άλλη πλευρά είναι πολύ πιθανή η αποστολή τουρκικού ερευνητικού σκάφους στην ελληνική ΑΟΖ, πιθανότατα στην περιοχή του Καστελόριζου και όχι στην Κρήτη, ελπίζοντας πως η Ελλάδα έχει πάρει τα μέτρα της – αν και πολλά στελέχη της κυβέρνησης έχουν αρχίσει δυστυχώς να μιλούν προ πολλού για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, η οποία θα οδηγούσε σε συγκυριαρχία και στη συνέχεια σε υποτέλεια, όπως ο υπουργός γεωργίας (πηγή). Ασφαλώς θα επρόκειτο για μία ακόμη προδοτική κίνηση, μετά το Σκοπιανό – σημειώνοντας πως η Τουρκία συνήθως προκαλεί ένα θερμό επεισόδιο για να υποχρεώσει τον αντίπαλο της να διαπραγματευθεί.
Κατά την άποψη μας πάντως η Τουρκία θα κλιμακώσει τις προκλήσεις της, κυρίως λόγω των θηριωδών οικονομικών της προβλημάτων – τα οποία κορυφώθηκαν με την κρίση του 2018, παράλληλα με την πολιτική αστάθεια που μαστίζει τη χώρα από τότε που ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες εναντίον του καθεστώτος της (2013). Εκείνη την εποχή τα μικτά συναλλαγματικά αποθέματα της κεντρικής της τράπεζας ανέρχονταν στα 135 δις $ – εκ των οποίων μόλις το 20% ανήκαν στους Πολίτες της. Το προηγούμενο Σάββατο όμως η κεντρική της τράπεζα ανακοίνωσε πως το σύνολο τους ήταν 108 δις $ – μετά την αύξηση τους κατά 2,9 δις $ ως αποτέλεσμα της ανόδου των υποχρεωτικών αποθεματικών στις καταθέσεις.
Εν τούτοις, τα μισά από αυτά τα αποθεματικά τώρα προέρχονται από τις καταθέσεις των Πολιτών της σε ξένο νόμισμα – όπου, εάν προσθέσουμε τα 22 δις $ των swaps που κατέχει η κεντρική της τράπεζα, τότε θα διαπιστώσουμε πως το 70% πλέον προέρχονται από μη κρατικούς πόρους. Ουσιαστικά λοιπόν «χάθηκαν» 75 δις $ μέσα στα τελευταία έξι χρόνια – ποσόν που η κυβέρνηση έχει δανεισθεί από τους Πολίτες της, για να ενισχύσει τα δικά της οικονομικά. Κάποια στιγμή βέβαια οι Τούρκοι θα καταλάβουν πως τα προβλήματα της χώρας τους «λύθηκαν» με τα δικά τους χρήματα – όπου όμως, εάν τα ζητήσουν πίσω, η χώρα τους θα χρεοκοπήσει ακαριαία.
Επομένως, ο Τούρκος πρόεδρος δεν έχει άλλη επιλογή, από το να συνεχίσει τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις για να μη γίνει αντιληπτή από τους Πολίτες η ληστεία του – γεγονός που σημαίνει με τη σειρά του πως τα τύμπανα του πολέμου δεν θα σταματήσουν, είτε προτείνει η Ελλάδα συνεκμετάλλευση, είτε όχι.
Όσον αφορά τώρα τον ενδεχόμενο Μεγάλο Πόλεμο, έχουμε αναλύσει ήδη τους λόγους, για τους οποίους οι Η.Π.Α. ευρίσκονται κυριολεκτικά με την πλάτη στον τοίχο, ενώ αποκλείεται να εγκαταλείψουν τη Μέση Ανατολή – παρά το ότι έχει κυριαρχήσει πλέον η Ρωσία. Μεταξύ άλλων αναφέραμε πως διακινδυνεύουν την κατάρρευση του δολαρίου, της οικονομίας τους, έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο στο εσωτερικό τους, μεγάλες κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις (πηγή) – οπότε φυσικά δεν πρόκειται να αφήσουν στη Ρωσία την κυριαρχία της Μ. Ανατολής, ούτε της Τουρκίας και της Μεσογείου.
Ως εκ τούτου, κατ’ αναλογία με την Τουρκία αλλά σε πολύ μεγαλύτερο επίπεδο, δεν είχαν άλλη επιλογή, εκτός από τη σύγκρουση με το Ιράν – την οποία ήδη πυροδότησαν, με τη δολοφονία του υποστράτηγου της χώρας, ενώ έχουν προηγηθεί οι αμερικανικές κυρώσεις και το Ιράν λιμοκτονεί (πηγή). Διαφορετικά θα έπρεπε να επιτεθούν στη Ρωσία ή/και στην Κίνα – κάτι που φυσικά θα αποφύγουν όσο μπορούν, προτιμώντας την αποστολή μηνυμάτων μέσω του Ιράν. Εάν τώρα το Ιράν κλιμακώσει, κάτι μάλλον δύσκολο, τότε η κατάσταση θα γίνει πολύ σοβαρή.
