.
Η Κίνα και η Ρωσία, με αποθέματα της τάξης των 3 τρις $, αγοράζουν από αρκετό καιρό τώρα χρυσό, στα πλαίσια των επιθέσεων τους εναντίον του δολαρίου και της προσπάθειας τους να ανεξαρτητοποιηθούν από το δυτικό σύστημα του χρέους – όπου έχουν μεταξύ άλλων δημιουργήσει το δικό τους διατραπεζικό σύστημα πληρωμών, για να αποφύγουν τυχόν απομόνωση τους από το αμερικανικό/ευρωπαϊκό Swift, γνωστό ως θανατηφόρο όπλο του μέλλοντος. Όσο αυξάνουν βέβαια τα αποθέματα τους σε χρυσό, τόσο μειώνονται τα αντίστοιχα σε ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου – οπότε τόσο μεγαλύτεροι οι κίνδυνοι για την αμερικανική οικονομία, για το χρέος των Η.Π.Α. και για το δολάριο, το τέλος της ηγεμονίας του οποίου ως κορυφαίο παγκόσμιο αποθεματικό πλησιάζει επικίνδυνα. Θα είναι αλήθεια ειρηνικό ένα τέτοιο τέλος, με τις Η.Π.Α. να αποδέχονται το βύθισμα τους σε μία τεράστια οικονομική κρίση; Το θεωρούμε απίθανο, αν και μέλει να αποδειχθεί στο εγγύς μέλλον. Σε κάθε περίπτωση, τα σύννεφα αυξάνονται στον ήδη σκοτεινό ουρανό του πλανήτη – με την καταιγίδα των καταιγίδων προ των πυλών.
.
Διεθνή
Με δεδομένο το πλημμύρισμα των παγκοσμίων αγορών με τεράστιες ποσότητες νέων χρημάτων από τις κεντρικές τράπεζες της Κίνας, των Η.Π.Α. της Ευρωζώνης, της Ιαπωνίας κοκ., οι οποίες αργά ή γρήγορα θα προκαλέσουν πληθωρισμό στις τιμές των εμπορευμάτων (ο πληθωρισμός στις πάγιες αξίες όπως οι μετοχές και τα ακίνητα έχει ήδη κορυφωθεί), όλο και περισσότερες χώρες αυξάνουν ή/και επαναπατρίζουν τα αποθέματα χρυσού τους – πόσο μάλλον μετά την άρνηση της Μ. Βρετανίας να επιστρέψει τα αποθέματα της Βενεζουέλας με την αιτιολογία των πολιτικών διαφορών, ασκώντας πίεση στην κυβέρνηση της.
Στα πλαίσια αυτά, λίγες ημέρες μετά την ολοκλήρωση του επαναπατρισμού 100 τόνων χρυσού εκ μέρους της Πολωνίας, καθώς επίσης την αύξηση των αποθεμάτων χρυσού από την Ουγγαρία με στόχο την ασφάλεια των Πολιτών της κατά τον πρωθυπουργό της, όλο και πιο πολλοί ηγέτες των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης απαιτούν την επιστροφή του χρυσού τους – όπως ο πρώην Σλοβάκος πρωθυπουργός, οι πιθανότητες του οποίου να επιστρέψει στην εξουσία είναι μεγάλες που ζήτησε την επιστροφή του χρυσού από τη Μ. Βρετανία (γράφημα, αποθέματα χρυσού των κρατών της Ανατολικής Ευρώπης).
Εν προκειμένω, αναφερόμενος σε μία συμφωνία του 1938 που υπεγράφη από τη Γαλλία, τη Μ. Βρετανία, την Ιταλία και τη Γερμανία, η οποία επέτρεπε στο Χίτλερ να προσαρτήσει ένα μέρος της τότε Τσεχοσλοβακίας, είπε σε ελεύθερη μετάφραση τα εξής κατηγορούμενος ως εθνικιστής (πηγή): «Μετά τη συμφωνία του Μονάχου δεν μπορεί κανείς να εμπιστευθεί ούτε τους στενότερους συμμάχους του. Σας εγγυώμαι πως εάν συμβεί κάτι, δεν θα δούμε ούτε ένα γραμμάριο του χρυσού μας. Επομένως ας φροντίσουμε να μας επιστραφεί το δυνατόν γρηγορότερα».
Παράλληλα, ο ηγέτης της Σερβίας πιέζει την κεντρική τράπεζα να αγοράζει χρυσό για να ενισχύει τα συναλλαγματικά της αποθέματα – με αποτέλεσμα να αγοράσει εννέα τόνους τον Οκτώβρη. Δήλωσε δε πως πρέπει να αγοραστούν περισσότερα, επειδή όλοι βλέπουν πού θα οδηγήσει η κρίση – σημειώνοντας πως η χρηματοπιστωτική περιπέτεια του 2008 δεν καταπολεμήθηκε ποτέ, αλλά απλά καθυστέρησε διογκούμενη, με κίνδυνο όταν ξεσπάσει η επόμενη να καταρρεύσει ολόκληρο το σύστημα (γράφημα, οι χώρες με τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού).
Σε κάθε περίπτωση, η Κίνα και η Ρωσία, με αποθέματα της τάξης των 3 τρις $, αγοράζουν από αρκετό καιρό τώρα χρυσό, στα πλαίσια των επιθέσεων τους εναντίον του δολαρίου και της προσπάθειας τους να ανεξαρτητοποιηθούν από το δυτικό σύστημα του χρέους – όπου έχουν μεταξύ άλλων δημιουργήσει το δικό τους διατραπεζικό σύστημα πληρωμών, για να αποφύγουν τυχόν απομόνωση τους από το αμερικανικό/ευρωπαϊκό Swift (γνωστό ως θανατηφόρο όπλο του μέλλοντος)
Όσο αυξάνουν βέβαια τα αποθέματα τους σε χρυσό, τόσο μειώνονται τα αντίστοιχα σε ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου (γράφημα) – οπότε τόσο μεγαλύτεροι οι κίνδυνοι για την αμερικανική οικονομία, για το χρέος των Η.Π.Α. και για το δολάριο, το τέλος της ηγεμονίας του οποίου ως κορυφαίο παγκόσμιο αποθεματικό πλησιάζει επικίνδυνα. Θα είναι αλήθεια ειρηνικό ένα τέτοιο τέλος, με τις Η.Π.Α. να αποδέχονται το βύθισμα τους σε μία τεράστια οικονομική κρίση; Το θεωρούμε απίθανο, αν και μέλει να αποδειχθεί στο εγγύς μέλλον. Σε κάθε περίπτωση τα σύννεφα αυξάνονται στον ήδη σκοτεινό ουρανό του πλανήτη – με την καταιγίδα των καταιγίδων προ των πυλών.
