Ο συμπαθής βουλευτής της κυβέρνησης, ο οποίος προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων εκ μέρους όλων των πολιτικών κομμάτων, έγραψε και είπε τα εξής:
“Η κυβέρνηση διεξάγει έναν ακήρυκτο ταξικό πόλεμο υπέρ των χαμηλότερων στρωμάτων και εις βάρος των ευπορότερων. Για αυτό ακριβώς ψηφίστηκε το Σεπτέμβρη – για να μετακυλήσει όσο μπορεί τα βάρη στους μένουμε-ευρωπαίους, και αυτό ακριβώς κάνει…. Εννοώ τα ευπορότερα στρώματα, τις κατά τεκμήριο εύπορες κοινωνικές ομάδες, που έδωσαν τα μεγαλύτερα ποσοστά στις δυνάμεις του «Ναι» στο δημοψήφισμα – καθώς επίσης τα χαμηλότερα ποσοστά στο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτέμβρη… Οι λαϊκές δυνάμεις που ψήφισαν «Όχι» στο δημοψήφισμα, δεν τάχθηκαν υπέρ του Μνημονίου, αλλά ψήφισαν το Σεπτέμβρη την κυβέρνηση για να διαχειριστεί καλύτερα το Μνημόνιο” (πηγή).
Λόγω του άρθρου και της παραπάνω δήλωσης του, θεωρήθηκε από αρκετά ΜΜΕ πως ο διχάζει την ελληνική κοινωνία, προκαλώντας ένα κλίμα εμφυλίου πολέμου – ιδίως επειδή τόνισε πως η κυβέρνηση επέλεξε συνειδητά να επιβαρύνει όσους ψήφισαν «Ναι στην Ευρώπη», στο δημοψήφισμα του 2015. Είναι όμως έτσι; Για να μπορέσουμε να το κρίνουμε, οφείλουμε να αναφέρουμε τα εξής γεγονότα:
(α) Το 62% των Ελλήνων τοποθετήθηκε στο δημοψήφισμα εναντίον της πολιτικής των μνημονίων, άρα υπέρ της ρήξης με τους δανειστές – παρά το ότι οι τράπεζες ήταν κλειστές, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί τους απειλούσαν, ενώ μία σειρά μεγάλων ΜΜΕ προσπαθούσαν να τους πείσουν (χειραγωγήσουν) για το αντίθετο.
(β) Από όλες τις δημοσκοπήσεις εκείνης της εποχής, όσον αφορά την παραμονή ή μη της Ελλάδας στο ευρώ, τα συμπεράσματα ήταν ξεκάθαρα: η συντριπτική πλειοψηφία ήταν υπέρ της Ευρωζώνης. Επομένως, αυτό που ζητούσαν οι Έλληνες του «ΟΧΙ» ήταν μία ριζική λύση των προβλημάτων της οικονομίας τους μετά την παταγώδη αποτυχία των μνημονίων, αποδεκτή ακόμη και από το ΔΝΤ – με εναλλακτική τη στάση πληρωμών εντός της Ευρωζώνης (ανάλυση), η οποία είναι ασφαλώς εφικτή, μεταξύ άλλων επειδή είχε ήδη συμβεί το 2012 με το PSI (άρθρο).
(γ) Το γεγονός αυτό τεκμηριώθηκε αργότερα, όταν οι Έλληνες δεν στήριξαν την αριστερή πλατφόρμα της τότε κυβέρνησης, παρά το ότι τήρησε μία ηθική, αξιόπιστη στάση – προφανώς επειδή τάχθηκε ανοιχτά υπέρ της εξόδου από την Ευρωζώνη, την οποία η πλειοψηφία δεν ήθελε.
(δ) Η συγκυβέρνηση, παρά το ότι στήριξε καθαρά το «ΟΧΙ», άρα τάχθηκε υπέρ της στάσης πληρωμών εντός της Ευρωζώνης, με όλες όσες δυσκολίες θα αντιμετώπιζε, ενώ είχε προετοιμάσει ως όφειλε εναλλακτικές λύσεις που δεν διακινδύνευαν το ευρώ (παράλληλο ηλεκτρονικό νόμισμα κοκ.), συμβιβάσθηκε τον Ιούλιο με τους δανειστές. Ως εκ τούτου, πρόδωσε όλους τους ψηφοφόρους του ΟΧΙ – γεγονός που σημαίνει ότι, προέβη σε ένα θηριώδες «εθνικό αδίκημα».
(ε) Το «αδίκημα» αυτό προσπάθησε και πέτυχε να συγκαλύψει/ξεπλύνει στη συνέχεια, με τη διεξαγωγή των πρόωρων εκλογών του Σεπτέμβρη. Εν τούτοις, οι εκλογές δεν την αθωώνουν σε σχέση με το μη σεβασμό της λαϊκής βούλησης εκ μέρους της, ως όφειλε – αφού στις εκλογές στηρίχθηκε μόλις από το 18% του πληθυσμού της χώρας (36% των εκλογέων).
(στ) Η επόμενη μεγάλη συνθηκολόγηση της με τους δανειστές, το νομοσχέδιο των 7.500 σελίδων που επισφράγισε την υπαγωγή της Ελλάδας σε ένα νέο καθεστώς διεθνούς οικονομικού ελέγχου (άρθρο), ολοκλήρωσε το «έγκλημα» – το οποίο σπάνια δεν τιμωρείται.
Στα πλαίσια αυτά, φαίνεται πως η κυβέρνηση προσπαθεί έκτοτε να καλύψει όλα τα «αδικήματα» της με διάφορους τρόπους: εκτός από την κήρυξη του πολέμου στη διαπλοκή και στη διαφθορά, πρόσφατα με τη δήθεν υποστήριξη των χαμηλότερων στρωμάτων, όπως ακριβώς την ανέλυσε ο βουλευτής της.
Αν και ακούγεται λοιπόν απολύτως λογική η επιβάρυνση των υψηλότερων εισοδηματικών στρωμάτων, ειδικά αυτών που τάθηκαν υπέρ του ΝΑΙ, με την έννοια πως αυτό είναι το αντίτιμο που απαιτεί η συνέχιση της παραμονής στην Ευρωζώνη, ο στόχος της είναι εντελώς διαφορετικός – κυρίως η αγωνία να κρύψει τα σοβαρότατα αδικήματα της πίσω από ένα «προπέτασμα καπνού», έτσι ώστε να μην γίνουν αντιληπτά από την πλειοψηφία των Ελλήνων. Μπορεί φυσικά να κάνουμε λάθος, αλλά αυτή την εντύπωση μας δίνει το τελευταίο χρονικό διάστημα – αν και τα φαινόμενα απατούν κάποιες φορές (a.t. 27.05.16).
