Οι δημοκρατικές δομές στην Πολωνία καταργούνται ραγδαία, ο εθνικισμός προωθείται με έναν πρωτόγνωρο ρυθμό, οι απόπειρες λογοκρισίας των ΜΜΕ δεν συγκαλύπτονται καν, ενώ επικρατεί φόβος απέναντι στο Ισλάμ και στους ξένους.
“Η Δημοκρατία είναι ένα σύστημα που μας εγγυάται ότι, δεν θα κυβερνόμαστε καλύτερα, από αυτό που αξίζουμε” (J. Kuron, συνιδρυτής του κόμματος της «Αλληλεγγύης»)
.
Η ακροδεξιά κυβέρνηση της Πολωνίας «Νόμος και Δικαιοσύνη» (PiS), μόλις ένα μήνα στην εξουσία αλλά με απόλυτη πλειοψηφία, επανασχεδιάζει την κοινωνία με μία απίστευτα μεγάλη ταχύτητα. Καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι και διανοητές δέχονται μαζικές επιθέσεις, ενώ οι συντονισμένες απόπειρες λογοκρισίας στα θέατρα, στους κινηματογράφους και στα ΜΜΕ δεν συγκαλύπτονται καν.
Οι δημοκρατικές δομές καταργούνται, ο εθνικιστικός πατριωτισμός προωθείται με έναν πρωτόγνωρο ρυθμό, ενώ η Τέχνη πιέζεται να προβάλλει ιστορίες με ηρωικές μορφές, για να μπορέσει η Πολωνία να σταθεί γερά στα πόδια της.
Έτσι έχουν ήδη δρομολογηθεί οι πρώτες διαμαρτυρίες των Πολωνών, όπως η πρόσφατη 50.000 ατόμων μπροστά στο συνταγματικό δικαστήριο, με το σύνθημα «Εδώ είναι η Βαρσοβία, όχι η Βουδαπέστη». Εννοούσαν βέβαια πως δεν θέλουν να ακολουθήσει η Πολωνία τα βήματα της ακροδεξιάς κυβέρνησης της Ουγγαρίας, η οποία συμπεριφέρεται με ανάλογο τρόπο.
Εν τούτοις, ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος έχει διαφορετική άποψη, εντείνοντας τις προσπάθειες «αναδόμησης». Η άνοδος του στην εξουσία πάντως δεν οφείλεται στα οικονομικά προβλήματα, όπως στο παράδειγμα της Γαλλίας, αφού η Πολωνία, μετά την είσοδο της στην ΕΕ το 2004, έχει διπλασιάσει το ΑΕΠ της, μειώνοντας την ανεργία κάτω από το 10%.
Σύμφωνα τώρα με τον ίδιο, “Τα θεμέλια του πολωνικού οικοδομήματος είναι η Εκκλησία και η διδασκαλία της. Δεν υπάρχει καμία Πολωνία χωρίς την Εκκλησία. Όποιος σηκώνει το χέρι του εναντίον της Εκκλησίας, θα πρέπει να του μαραθεί“.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία λοιπόν πως στην κατά 90% καθολική Πολωνία δρομολογείται μία πολιτισμική επανάσταση, με γρήγορο ρυθμό, η οποία αλλάζει τα πάντα. Η κυβέρνηση δεν σέβεται κανέναν νόμο, προωθεί την ιδεολογία της με κάθε τρόπο, ενώ ακολουθεί ένα συγκεκριμένο σχέδιο χωρίς καμία καθυστέρηση.
Ελέγχει δε τα πάντα στη χώρα, δεν επιτρέπει καμία ελευθερία στον Τύπο και στην Τέχνη, επιτίθεται εναντίον του Ισλάμ καίγοντας κούκλες με μαύρα μαλλιά και φερετζέ, ενώ απομακρύνεται από την ΕΕ με γρήγορα βήματα.
Εάν τώρα θυμηθεί κανείς πως κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του ο νέος πρόεδρος είχε προειδοποιήσει πως στην Ευρώπη δημιουργούνται «Ζώνες Σαρίας», ενώ οι μουσουλμάνοι μετανάστες κακοποιούν τις χριστιανικές εκκλησίες, μεταφέροντας αρρώστιες από τις χώρες καταγωγής τους, θα καταλάβει που ακριβώς οδηγείται η Πολωνία.
“Χολέρα στα ελληνικά νησιά, δυσεντερία στη Βιέννη, παράσιτα και όλα τα είδη των βακτηρίων, τα οποία δεν ενοχλούν τους οργανισμούς αυτών των ανθρώπων, θα μπορούσαν να είναι πολύ επικίνδυνα για εμάς. Αυτό δεν σημαίνει πως είμαι ρατσιστής“, είχε αναφέρει μεταξύ άλλων ο πρόεδρος (πηγή).
Συνεχίζοντας, στην πραγματικότητα δεν έχει δει σχεδόν κανένας Πολωνός κάποιο μετανάστη στη χώρα του. Μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου άλλωστε η Πολωνία είναι ένα 100% ομογενές κράτος, με το μερίδιο των ξένων να μην υπερβαίνει το 0,27% του συνολικού πληθυσμού.
Παρά το ότι λοιπόν η Πολωνία έχει το μικρότερο ποσοστό μεταναστών στην Ευρώπη, οι εικόνες που οι κάτοικοι της βλέπουν από τις τηλεοράσεις, τους δημιουργούν μεγάλο φόβο απέναντι στο Ισλάμ.
Εν τούτοις, δεν είναι αυτοί οι μεγαλύτεροι επικριτές του, αλλά οι Ιταλοί (αριστερά στη φωτογραφία), ακολουθούμενοι από τους Έλληνες. Οι δεξιές παρατάξεις (δεξιά στην εικόνα) είναι οι πιο εχθρικές, με τη διαφορά τους απέναντι στις αριστερές να φαίνεται στην τελευταία στήλη.
.
.
Κλείνοντας, αυτά που ακούν οι Πολωνοί για τις σκανδιναβικές χώρες και τη Σουηδία, καθώς επίσης η εντελώς εχθρική συμπεριφορά των Δανών απέναντι στους ξένους, τους κάνει ακόμη περισσότερο επιφυλακτικούς. Δυστυχώς ο εθνικισμός στην Ευρώπη αυξάνεται, η ξενοφοβία επίσης, τα σύνορα κλείνουν και η συνοχή της κινδυνεύει όλο και περισσότερο. Καμία καλή εξέλιξη για τον πλανήτη.
.
