Όλα θα μπορούσαν να συμβούν, από μία κυβέρνηση που ίσως επιλέξει την αυτοκτονία ολόκληρης της χώρας, όπως ο ψυχικά ασθενής πιλότος της German Wings – για να μην αποδεχθεί την πλήρη αποτυχία της να εφαρμόσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις
.
Φαίνεται πως τα ταμεία της χώρας έχουν αδειάσει, με αποτέλεσμα το δημόσιο να μην είναι σε θέση ή να μην θέλει να εξοφλήσει την επόμενη δόση του ΔΝΤ – ενώ το πιθανότερο «σχέδιο Β» της κυβέρνησης είναι η εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, σε συνδυασμό με την έκδοση ενός παράλληλου νομίσματος (I owe you – IOU’s), για την πληρωμή των υποχρεώσεων του κράτους στο εσωτερικό, όπως συμβαίνει συνήθως στα πρώτα στάδια μίας χρεοκοπίας.
Παράλληλα, η αναζήτηση δανείων από άλλες χώρες, όπως η Ρωσία και η Κίνα – όπου φυσικά θα τεθεί σε κίνδυνο η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, ενώ δεν είναι καθόλου σίγουρη η βιώσιμη δανειοδότηση της.
Εάν τώρα η πρώτη αθέτηση πληρωμής αφορά το ΔΝΤ, θα είναι μοναδική στην ιστορία, όσον αφορά τις ανεπτυγμένες χώρες – αν και θα υπάρξει μία περίοδος χάριτος έξι εβδομάδων, πριν η Ελλάδα τεθεί σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας. Φυσικά η κατάσταση σε μία τέτοια περίπτωση θα μπορούσε να ξεφύγει εντελώς από τον έλεγχο, με απρόβλεπτα επακόλουθα – ενώ οι επόμενες οφειλές της χώρας φαίνονται στο γράφημα που ακολουθεί.
.
Ελλάδα, δανειακές υποχρεώσεις – οι επόμενες οφειλές της χώρας (Απρίλιος – Σεπτέμβριος 2015). IMF = ΔΝΤ, T-Bill = γραμμάτια, Government Bond = Κρατικά ομόλογα. Οι αξίες (τέρμα δεξιά στήλη), είναι σε εκ. Ευρώ.
.
Περαιτέρω η Ελλάδα, απομονωμένη εντελώς από τις διεθνείς χρηματαγορές, καθώς επίσης από την ΕΕ, δεν θα ήταν σε θέση να εκδώσει ένα παγκόσμια αποδεκτό νόμισμα – όσο και αν ορισμένοι θεωρούν ως λύση τη δραχμή. Σε μία τέτοια περίπτωση, οι επιπτώσεις για τον ιδιωτικό τομέα θα ήταν τρομακτικές – κάτι που ήδη συμβαίνει σε κάποιο βαθμό, όσον αφορά τους εισαγωγείς, οι οποίοι υποχρεούνται πλέον να πληρώνουν προκαταβολικά τα προϊόντα που αγοράζουν, ενώ δεν γίνονται αποδεκτές οι τραπεζικές εγγυητικές.
Ειδικότερα, το εμπόριο θα κατέρρεε, μέρος της βιομηχανίας επίσης (η παραγωγή που εξαρτάται από τις εισαγωγές πρώτων υλών), θα υπήρχαν σημαντικές ελλείψεις αγαθών (τρόφιμα, φάρμακα, ανταλλακτικά κλπ.), οι οποίες σταδιακά θα αυξάνονταν κοκ. Το παράλληλο νόμισμα ή η δραχμή θα είχαν πολύ περιορισμένη δυνατότητα μετατροπής τους σε ευρώ ή σε δολάρια εκτός Ελλάδας, οπότε θα ήταν ουσιαστικά ένα μέσον εσωτερικών συναλλαγών.
Φυσικά το παράλληλο νόμισμα, με το οποίο θα πληρώνονταν εν πρώτοις οι δημόσιοι υπάλληλοι, θα υποτιμούταν ραγδαία – ενώ δύσκολα θα γινόταν αποδεκτό από εκείνους που δεν θα ήταν υποχρεωμένοι να το κάνουν, οπότε θα το απέφευγαν. Η υποτίμηση αυτή θα επιβάρυνε κυρίως τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα – αποτελώντας ένα είδος φόρου, ανάλογου με το ύψος της.
Σε περίπτωση τώρα υιοθέτησης της δραχμής, εάν κάτι τέτοιο αποτελεί τη μυστική ατζέντα της κυβέρνησης (άρθρο), τότε τα 10-12 δις € που έχουν οι Έλληνες στα σπίτια τους ή στις τραπεζικές θυρίδες (οι οποίες θα ανοιχθούν υποχρεωτικά), θα έπρεπε να επιστραφούν στο κράτος (στις τράπεζες) για να μετατραπούν στο νέο νόμισμα – ενώ η παρακράτηση ή η προσπάθεια διαφυγής τους στο εξωτερικό θα ήταν παράνομη.
Θα μετατρέπονταν επίσης αυτόματα σε δραχμές οι καταθέσεις, καθώς επίσης οι οφειλές των Ελλήνων, εντός ενός μικρού χρονικού διαστήματος που θα έκλειναν οι τράπεζες – έτσι ώστε να διενεργούνταν όλες οι απαιτούμενες κινήσεις, χωρίς τον κίνδυνο τραπεζικών επιθέσεων.
Προφανώς δεν θα μπορούσαν να αποκλεισθούν οι εσωτερικές αναταραχές και οι εξεγέρσεις, αφού οι Έλληνες δεν έχουν δώσει την εκλογική εντολή στην κυβέρνηση να τους οδηγήσει στην έξοδο από το ευρώ – πόσο μάλλον αφού δεν είναι αριστεροί στο ποσοστό του 36% που πήρε το κυβερνών κόμμα, οπότε μάλλον δεν επιθυμούν ένα απομονωμένο κομμουνιστικό καθεστώς.
Όσον αφορά τώρα τα εξωτερικά χρέη της χώρας, δημόσια και ιδιωτικά, τα οποία είναι σε ευρώ, μη μετατρέψιμα σε δραχμές μετά το PSI, όλα εξαρτώνται από το είδος των συμβάσεων (ρήτρες κλπ.) που έχουν υπογραφεί το 2011, στα πλαίσια του PSI – οι οποίες είναι μάλλον δρακόντειες, οπότε δεν είναι καθόλου εύκολη η εξαγωγή συμπερασμάτων.
Όλοι ελπίζουμε βέβαια πως δεν θα συμβούν τα παραπάνω, τα οποία έχω μόνο εν μέρει περιγράψει – αποτελώντας ένα σχέδιο της κυβέρνησης για να πιέσει την Ευρωζώνη, όσον αφορά το δάνειο των 7,2 δις € που δεν έχει ακόμη εκταμιευθεί. Εν τούτοις, κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει την ενδεχόμενη κρυφή πρόθεση του κυβερνώντος κόμματος – ενώ η καταστροφή θα μπορούσε να προκύψει ακόμη και από κάποιο λάθος.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα συνεχίζει να χάνει τη διεθνή αξιοπιστία της, οπότε όλα θα μπορούσαν να συμβούν – εάν όχι άμεσα, πολύ πιθανόν εντός ενός βραχυπρόθεσμου χρονικού διαστήματος από μία κυβέρνηση που ίσως επιλέξει την αυτοκτονία ολόκληρης της χώρας, όπως ο ψυχικά ασθενής πιλότος της German Wings, αντί την αποτυχία της να εφαρμόσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Ειδικά μετά το τεράστιο, ασυγχώρητο λάθος της να αναιρέσει την απαίτηση διαγραφής χρέους – με την οποία συμφωνεί ακόμη και το ΔΝΤ.
