Οι συγκρούσεις των χωρών μεταξύ τους
Η κατάρρευση του δυτικού συστήματος θα μπορούσε να προέλθει επίσης από φυγόκεντρες δυνάμεις στο εσωτερικό του, όπως συμπεραίνεται από τα αντιευρωπαϊκά πολιτικά κινήματα που αυξάνουν συνεχώς την εκλογική τους βάση. Επίσης από αναταραχές και εξεγέρσεις, λόγω των εισοδηματικών ανισοτήτων (Η.Π.Α.), καθώς επίσης της υπερβολικής φτωχοποίησης μεγάλων μερίδων του πληθυσμού εξ αιτίας της κρίσης (Νότια Ευρώπη).
Μία επόμενη απειλή για το δυτικό σύστημα είναι οι συγκρούσεις των διαφόρων χωρών μεταξύ τους – ο εμφύλιος πόλεμος, κατά κάποιον τρόπο. Στο παράδειγμα της Ελλάδας, η Γερμανία την απειλεί με εκδίωξη, εάν δεν υποταχθεί στις εντολές της – παρά το ότι θα μπορούσε να αποτελέσει τη σπίθα που θα προκαλούσε μία τεράστια πυρκαγιά.
Είτε όμως παραμείνει μέλος της Ευρωζώνης η χώρα, είτε όχι, η αποπληρωμή των δανείων της είναι αδύνατη – αν και δεν απαιτείται η εξόφληση τους, αλλά η πληρωμή των τόκων, καθώς επίσης η ανακύκλωση των χρεολυσίων, όπως συμβαίνει με όλες τις άλλες χώρες. Η Γερμανία δεν πρόκειται να εξοφλήσει επίσης ποτέ τα χρέη της, τα οποία ξεπερνούν τα 2 τρις €, αλλά θα συνεχίσει να παίρνει νέα δάνεια, για να πληρώνει τα παλιά.
Το γεγονός αυτό δεν ενοχλεί ουσιαστικά κανέναν, όσο μία χώρα εξυπηρετεί τις υποχρεώσεις της – κάτι που για την Ελλάδα δεν είναι ανέφικτο, όταν οι τόκοι του χρέους της δεν ξεπερνούν τα 6 δις € (μέσο επιτόκιο 2,4%) ή το 3% του ΑΕΠ της. Καμία χώρα στον πλανήτη δεν χρεοκόπησε ποτέ με τέτοιο ποσοστό τόκων στο ΑΕΠ της – πόσο μάλλον στο δικό της νόμισμα, το οποίο είναι το δεύτερο παγκόσμιο αποθεματικό.
Φυσικά δεν θα έπρεπε να ενοχλεί καθόλου τη Γερμανία, τα εμπορικά πλεονάσματα της οποίας είναι τεράστια (γράφημα), της τάξης των 200 δις € – ειδικά όταν γνωρίζει πως για να υπάρχουν αυτά τα πλεονάσματα, κάποιες άλλες χώρες θα πρέπει να έχουν ανάλογα ελλείμματα.
.
.
Είναι δε αυτονόητο το ότι, σε εκείνες οι χώρες που παράγουν υποχρεωτικά ελλείμματα, τα δημόσια χρέη κάποτε ξεφεύγουν – οπότε οι πλεονασματικές υποχρεώνονται να διαγράψουν ένα μέρος τους. Άλλωστε οι Γερμανοί επενδυτές, μεταξύ των ετών 2006 και 2012, έχασαν συνολικά 600 δις € στο εξωτερικό, σύμφωνα με το οικονομικό ινστιτούτο DIW – το οποίο σήμερα συνηγορεί υπέρ μίας διαγραφής χρέους της Ελλάδας.
Δυστυχώς όμως, η κυβέρνηση της Γερμανίας δεν θέλει να παραδεχθεί το αυτονόητο – ούτε να αναλάβει τις ευθύνες της, λόγω των ευρωπαϊκών ασυμμετριών που η ίδια προκαλεί. Επιμένει λοιπόν να τρομοκρατεί την Ελλάδα, παρά τον κίνδυνο να προκληθούν αναταραχές στο εσωτερικό της, οι οποίες θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν μία μεγαλύτερη έκρηξη στην Ευρώπη που θα επεκτεινόταν σε χρόνο μηδέν στην υπόλοιπη Δύση.
.
Συμπέρασμα
Όπως πολύ σωστά λέγεται, τα οικονομικά προβλήματα είναι αυτά που τελικά καταστρέφουν ακόμη και τις καλύτερες οικογένειες. Αυτά ακριβώς απειλούν σήμερα να καταστρέψουν τη Δύση – ενώ έτσι μόνο αιτιολογείται το ενδιαφέρον της παγκόσμιας κοινής γνώμης, για όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα.
Απαιτείται λοιπόν επειγόντως η ριζική λύση τους – αφού μόνο η ανάκτηση της οικονομικής ευρωστίας της Δύσης θα την προφυλάξει από την κατάρρευση. Ακριβώς για το λόγο αυτό θεωρούμε πως θα έπρεπε να αποφασισθεί μία νέα σύσκεψη του τύπου του Bretton Woods, η οποία θα έθετε οριστικό τέλος στο πρόβλημα της υπερχρέωσης, καθώς επίσης των εμφυλίων συγκρούσεων των δυτικών χωρών μεταξύ τους.
Απαιτούνται βέβαια διάφοροι συμβιβασμοί και παραχωρήσεις από όλους, εάν θέλουμε να διατηρήσουμε την ειρήνη στον πλανήτη, την ασφάλεια στις χώρες μας, καθώς επίσης το σημερινό βιοτικό μας επίπεδο. Όλες οι δυτικές χώρες δε θα πρέπει να αποδεχθούν αυτούς τους συμβιβασμούς, όσο ακόμη υπάρχει καιρός – αφού διαφορετικά η κατάσταση θα επιδεινωθεί για όλους, είτε προηγηθεί το ένα κράτος, είτε το άλλο.
