Αυτός που τελικά θα κερδίσει το συναλλαγματικό πόλεμο, θα είναι όποιος επιλέξει τη σωστή χρονική στιγμή για τις επιθέσεις του, έχοντας την ικανότητα να δράσει ταχύτερα – οι κυριότερες απειλές της ανθρωπότητας, στο ταραχώδες επόμενο έτος
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
“Αγαπητοί μου κύριοι γραφειοκράτες, υπηρέτες της παγκόσμιας ελίτ: Όταν ο λαός κάποια στιγμή πλημμυρίσει μαζικά τους δρόμους, όπως συνέβη πρόσφατα στη Βουλγαρία, τότε δεν θα μπορείτε να ισχυρισθείτε ότι δεν σας προειδοποίησα” (S. Belkowoski με παρεμβάσεις).
.
Άρθρο
Οι αλλαγές που διαπιστώνονται στο διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα είναι απότομες, ξαφνικές, ραγδαίες και εξαιρετικά επικίνδυνες – κρίνοντας από την πρόσφατη κρίση στη Ρωσία, η οποία είναι ενδεχομένως μόνο η αρχή της χιονοστιβάδας, τουλάχιστον για τις χώρες παραγωγής πετρελαίου (στην ΕΕ συμπεριλαμβάνεται εκτός της Νορβηγίας και η Βρετανία, στην οποία ελλοχεύει παράλληλα μία τεράστια φούσκα ακινήτων που, εάν εκραγεί, θα συμπαρασύρει πολλές άλλες χώρες – άρθρο).
Εάν δε υποθέσει κανείς πως τα γεγονότα στη Ρωσία είναι ο «μαύρος κύκνος», το πέταγμα της πεταλούδας καλύτερα που θα προκαλούσε την κατάρρευση του συστήματος, με οδηγό τις αναπτυσσόμενες οικονομίες (ήδη φαίνεται η «μόλυνση» της Τουρκίας), τότε οι αλλαγές θα είναι καταιγιστικές – χωρίς να εξαιρείται η Ευρώπη, καθώς επίσης οι Η.Π.Α., στις οποίες φαίνεται πως το τέλος της ηγεμονίας του δολαρίου είναι νομοτελειακό (ανάλυση).
Κατά την άποψη μας λοιπόν, οι κίνδυνοι και «τάσεις» που θα καθορίσουν το 2015, οι οποίες περιγράφονται ήδη σε βιβλία που κυκλοφορούν, θα είναι οι εξής:
.
Η Ρωσία και ο Putin
Έχοντας αναφερθεί πολλές φορές στη σύγκρουση της Ρωσίας με τη Δύση, καθώς επίσης στον ίδιο τον πρόεδρο της χώρας, θα σημειώσουμε απλά πως χαρακτηρίζεται λιγότερο ως ένας άνθρωπος των μυστικών υπηρεσιών – περισσότερο δε, σαν ένας έξυπνος άνθρωπος των επιχειρήσεων, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των, πιστών στον ίδιο, ολιγαρχών.
Εάν λοιπόν ισχύει αυτός ο χαρακτηρισμός ενός πρόσφατου βιογράφου του τότε, παρά τις προσπάθειες των κυβερνήσεων τόσο των Η.Π.Α., όσο και της Γερμανίας να δημιουργήσουν μία κακή, σχεδόν εγκληματική εικόνα του, παραμένει ένας σημαντικός παίχτης – ο οποίος θα ήταν ίσως υπέρ των συμφερόντων της ελίτ, να παραμείνει στην εξουσία. Από την άλλη πλευρά όμως αναφέρονται τα παρακάτω:
“Η παγκοσμιοποίηση του πολέμου είναι ένα «ηγεμονικό εγχείρημα». Διεξάγονται ταυτόχρονα στη Μέση Ανατολή, στην Ανατολική Ευρώπη, στην Αφρική και στην Κεντρική Ασία, μεγάλες στρατιωτικές και κατασκοπευτικές επιχειρήσεις. Η μιλιταριστική ατζέντα των Η.Π.Α. συμπεριλαμβάνει τόσο στρατιωτικές επιχειρήσεις, όσο και καλυμμένες επεμβάσεις – οι οποίες έχουν ως στόχο την αποσταθεροποίηση εθνικών κρατών.
Η δυτική στρατιωτική συμμαχία (Η.Π.Α., ΝΑΤΟ, Ισραήλ), η οποία επιχειρεί στο Πακιστάν, στο Αφγανιστάν, στην Παλαιστίνη, στην Ουκρανία, στη Συρία και στο Ιράκ, κατευθύνεται και ελέγχεται από μία υψηλότατη στρατιωτική ηγεσία – αφού όλες οι επεμβάσεις απαιτούν πολύ μεγάλο συντονισμό.
Περαιτέρω, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις συνδέονται στενά με τις διαδικασίες που απαιτούνται για τη διεξαγωγή οικονομικών πολέμων – όπου δεν επιβάλλονται μόνο κυρώσεις σε εθνικά κράτη, αλλά επιχειρείται παράλληλα η αποσταθεροποίηση των χρηματοπιστωτικών και συναλλαγματικών αγορών τους, «με στόχο να αδυνατίσει η Οικονομία του αντιπάλου».
Οι Η.Π.Α. και οι σύμμαχοι τους έχουν φέρει στη ζωή, έχουν γεννήσει δηλαδή μία μιλιταριστική περιπέτεια, η οποία απειλεί το μέλλον της ανθρωπότητας. Προ των συνόρων της Ρωσίας διενεργούνται στρατιωτικά γυμνάσια, τα οποία θα μπορούσαν να κλιμακώσουν την κατάσταση.
Το Σεπτέμβρη του 2014 οι Η.Π.Α. ξεκίνησαν αεροπορικές επιθέσεις στο Ιράκ και στη Συρία, δήθεν για να εξοντώσουν το «Ισλαμικό κράτος» – οι οποίες όμως είναι περισσότερο ένα σενάριο, στα πλαίσια του οποίου η σύγκρουση οφείλει να κλιμακωθεί, από τη Βόρεια Αφρική έως την Ανατολική Μεσόγειο, καθώς επίσης την κεντρική και νότια Ασία.
Η δυτική στρατιωτική συμμαχία ευρίσκεται σε μία πολύ προχωρημένη κατάσταση ετοιμότητας διεξαγωγής πολέμου – κάτι που ισχύει και για τη Ρωσία. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κατάρρευση και ο πυρηνικός Αρμαγεδδώνας δεν είναι πολύ μακριά” (M. Chossudovsky).
Γνωρίζοντας πως τα παραπάνω ισχύουν σε μεγάλο βαθμό, έχουμε την άποψη πως η Ευρώπη οφείλει να πάψει να συγκρούεται με τη Ρωσία και με τον πρόεδρο της – αφού ο οποιοσδήποτε επόμενος θα ήταν ίσως κατά πολύ πιο εθνικιστής και επικίνδυνος, ενώ δεν πρέπει να γίνει η ήπειρος μας το πεδίο της μάχης των Η.Π.Α. με τη Ρωσία.
.
Ο συναλλαγματικός πόλεμος
Βρισκόμαστε ήδη στη μέση ενός νομισματικού πολέμου τεραστίων διαστάσεων, ο οποίος έχει τα πρώτα μεγάλα θύματα – το Ρούβλι και το Ρέαλ. Ο στόχος ενός τέτοιου πολέμου είναι να καταστρέψει τη θέληση και τις οικονομικές δυνατότητες του αντιπάλου – ενώ είναι εμφανές ότι, η πλήρης καταστροφή του βιοτικού επιπέδου μίας χώρας με τη βοήθεια μία χρηματιστηριακής επίθεσης, με τα γνωστά όπλα μαζικής καταστροφής (εταιρείες αξιολόγησης, κερδοσκοπικά κεφάλαια, ΔΝΤ, φήμες κοκ.), είναι πιο αποτελεσματική από τις αεροπορικές επιθέσεις.
Οι Η.Π.Α. έχουν ήδη προετοιμαστεί κατάλληλα για τη διεξαγωγή τέτοιων πολέμων – αφού λαμβάνουν όσο καλύτερα μπορούν τα μέτρα τους, για να κερδίσουν τη μάχη των μαχών: η οποία αφορά την παραμονή στην ηγεμονία του πλανήτη του δολαρίου, ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, καθώς επίσης της Fed.
Ουσιαστικά θα πολεμήσουν με κάθε μέσον για τη διατήρηση της κυριαρχίας στον πλανήτη του χρηματοπιστωτικού, τοκογλυφικού συστήματος – το οποίο υπηρετεί την διεθνή ελίτ. Είναι δε γνωστό ότι, οι συναλλαγματικοί πόλεμοι προηγούνται ανέκαθεν των συμβατικών – οι οποίοι ακολουθούν νομοτελειακά.
.
Η κυριαρχία των κερδοσκοπικών κεφαλαίων
Προφανώς δεν είναι οι κυβερνήσεις οι μοναδικοί παίχτες στην παγκόσμια σύγκρουση που εξελίσσεται, αφού οι τύχες των λαών προσδιορίζονται όλο και περισσότερο από τους διεθνείς κερδοσκόπους, από τις «αγορές» – με την έννοια του καθορισμού των τιμών των παγίων περιουσιακών στοιχείων (μετοχές, ομόλογα, ακίνητα κλπ.), καθώς επίσης των νομισμάτων.
Διαθέτοντας περισσότερα κεφάλαια και από το Θεό, όπως λέγεται χαρακτηριστικά, αφού διαχειρίζονται τεράστια ποσά, μη εξαιρουμένων των συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών ταμείων, στοιχηματίζουν με τα δικά τους, πραγματικά χρήματα – οπότε είναι εξαιρετικά προσεκτικοί.
Ο βασιλιάς βέβαια των κερδοσκόπων είναι τα Hedge Funds – ενώ πολλοί θεωρούν πως οι κλασσικές επενδυτικές τραπεζικές εργασίες φτάνουν στο τέλος τους, με το μέλλον να ανήκει στους εξειδικευμένους κερδοσκόπους.
Εάν βέβαια τα Hedge Fund παραμείνουν μικρά και απομονωμένα, στοιχηματίζοντας με δίκαια μέσα, καθώς επίσης χρεοκοπώντας όταν αποτυγχάνουν, δεν θα υπάρξει πρόβλημα – αν και η τάση φαίνεται διαφορετική (συγκέντρωση).
