Όλοι προσπαθούν διαρκώς να μου κλέψουν την επιτυχία μου, καθώς επίσης τα χρήματα που κέρδισα με σκληρή δουλειά – ο κόσμος είναι γεμάτος από ζηλόφθονους ανθρώπους, οι οποίοι δεν καταφέρνουν τίποτα στη ζωή τους.
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
“Ενώ όταν υποφέρουμε από κάποιο βιολογικό πρόβλημα, από μία σωματική ασθένεια δηλαδή, από ένα κάταγμα ή από κάτι άλλο ανάλογο, καταφεύγουμε στον κατάλληλο γιατρό, στην περίπτωση των ψυχικών διαταραχών ή άλλου είδους «σφαλμάτων» της προσωπικότητας μας, η διόρθωση των οποίων είναι απαραίτητη για τη θεραπεία ή, έστω, για την καλυτέρευση της ποιότητας της ζωής μας, διστάζουμε ή ακόμη και αρνούμαστε να το κάνουμε.
Η παραπάνω συμπεριφορά μας, είναι πολύ πιο επώδυνη σε εποχές κρίσης, όπως η σημερινή – αφού υφιστάμεθα στην κυριολεξία πλήθος «ψυχικές επιθέσεις», λόγω της κατάρρευσης του επαγγελματικού και λοιπού μας βιοτικού επίπεδου. Ειδικά βέβαια οι νέοι άνθρωποι, οι οποίοι καταδικάζονται στην ανεργία, με μηδενικές προοπτικές για το μέλλον τους – σε «ψυχικές επιθέσεις» λοιπόν άνευ προηγουμένου
Στα πλαίσια αυτά θεωρήσαμε σκόπιμη την αναφορά μας σε θέματα που αφορούν τον ψυχικό κόσμο των ανθρώπων – κυρίως, όσον αφορά τον επαγγελματικό τομέα. Φιλοδοξούμε δε να συνεχίσουμε την προσπάθεια και στο μέλλον – με άλλου είδους «ψυχικές ασθένειες», οι οποίες δυστυχώς θα επηρεάζουν όλο και πιο πολύ την καθημερινότητα μας”.
.
Άρθρο
Οι ναρκισσιστικές προσωπικότητες συναντώνται ως επί το πλείστον σε άνδρες- ηγετικά στελέχη επιχειρήσεων. Ακόμη και αν αυτό το είδος της προσωπικότητας είναι συνδεδεμένο με μεγάλα πλεονεκτήματα για τον κόσμο της εργασίας, έχει κατά κύριο λόγο αναγνωρίσιμα δυσμενή «επιχρίσματα», αρνητικές εξωτερικές πινελιές κατά κάποιον τρόπο, στην ιδιωτική ζωή.
Ο Δημήτρης, την περίπτωση του οποίου παρουσιάζουμε, παντρεύτηκε πριν από τρία χρόνια την Κατερίνα, τη σύζυγό του. Μόλις δύο μήνες μετά το γάμο, ξεκίνησαν οι κρίσεις στη συζυγική τους ζωή. Η Κατερίνα ήταν σίγουρη πως ο άνδρας της είχε πρόβλημα αλκοολισμού.
Υπέθετε πως έπινε πάρα πολύ, οπότε μετά δεν ήταν ο εαυτός του. Περαιτέρω, πως έγινε ξαφνικά πολύ υπερόπτης, επιθετικός και αλαζόνας, πως θεωρούσε τον εαυτό του σαν κάτι καλύτερο από τους άλλους, πως την αντιμετώπιζε υποτιμητικά, επειδή θεωρούσε ως αυτονόητες τις δουλειές του νοικοκυριού εκ μέρους της, καθώς επίσης επειδή της υπενθύμιζε με σαφήνεια τα καθήκοντα της απέναντι του. Δεν αναγνώριζε λοιπόν και δεν σεβόταν τις δικές της ανάγκες.
Στη συνέχεια, θεωρούσε πως ήταν απασχολημένος μόνο με την εργασία του, καθώς επίσης πως ακόμη και στο σπίτι σκεφτόταν μόνο την αποδοτικότητα και την επαγγελματική του επιτυχία – ενώ δεν έδινε καμία σημασία στην Κατερίνα. Πριν από το γάμο δεν θα έπινε πολύ, όπως συνέχιζε να υποθέτει οπότε, κατ’ επέκταση, δεν συμπεριφερόταν τόσο πολύ «αρνητικά», μη «ορθολογικά».
Έφτασε λοιπόν εκείνη η ημέρα, όπου ο Δημήτρης δεν ήταν πρόθυμος πλέον να ανεχθεί τις κατηγορίες της γυναίκας του – οπότε προσπάθησε να βρει τρόπο για να της αποδείξει πως δεν ήταν αλκοολικός. Μέσω του οικογενειακού γιατρού του κανόνισε ένα ραντεβού σε μία κλινική, στην οποία έκανε εξετάσεις. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων επιβεβαίωσαν τη δική του θέση και όχι αυτήν της συζύγου του.
Όταν λοιπόν, γυρίζοντας στο σπίτι του και μετά το βραδινό φαγητό, τοποθέτησε στο τραπέζι τη γραπτή ιατρική διάγνωση, η γυναίκα του ξέσπασε σε λυγμούς και κλειδώθηκε στο υπνοδωμάτιο.
Παρά το ότι τώρα η Κατερίνα τον εγκατέλειψε δύο εβδομάδες αργότερα, δεν το έβαλε κάτω – δεν σταμάτησε δηλαδή τις προσπάθειες του και αναζήτησε έναν ψυχολόγο, ο οποίος θα μπορούσε να τον βοηθήσει. Από τον ψυχολόγο πήρε τελικά τη διάγνωση, σύμφωνα με την οποία υπέφερε από μία «ναρκισσιστική διαταραχή» της προσωπικότητας του.
Μεταξύ άλλων διαπιστώθηκε πως όταν ένοιωθε πολύ μεγάλη ντροπή, αντιδρούσε εξωτερικεύοντας τα συναισθήματα του προς τα έξω (θυμός). Συνειδητοποίησε πως αυτό, για παράδειγμα, ήταν ένα από τα χαρακτηριστικά, λόγω των οποίων η γυναίκα του τον αξιολογούσε ως επιθετικό (αν και δεν επρόκειτο για επιθετικότητα) – με αποτέλεσμα να αναζητάει την ερμηνεία της συμπεριφοράς του στην κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών, στον αλκοολισμό.
Στη συνέχεια αποκαλύφθηκε ότι, ενώ προς τα έξω φρόντιζε πάντα να φαίνεται γενναίος, θαρραλέος, καθώς επίσης σαν ένα πρόσωπο που ενεργεί με μεγάλη σιγουριά στο άτομο του, πίσω από τις «κουρτίνες», στο παρασκήνιο, ένοιωθε πολύ συχνά μία εξαιρετικά μειωμένη αυτοπεποίθηση – ενώ δεν εκτιμούσε πάντοτε τον εαυτό του.
Από την άλλη πλευρά ένοιωθε πως είχε αρκετές, πολύ ιδιαίτερες ικανότητες, τις οποίες δεν γνώριζαν να εκτιμούν οι άλλοι – ενώ θύμωνε που έπρεπε να δείχνει στους ανθρώπους ξανά και ξανά αυτές του τις ικανότητες, έως ότου παραδειγματιστούν επιτέλους από τον ίδιο!
Περιέγραφε τον εαυτό του σαν επιτυχημένο, επίμονο όσον αφορά τους στόχους του και αποτελεσματικό. Σε ερώτηση που του απευθύνθηκε, σχετικά με το πως θα τον χαρακτήριζαν οι άλλοι άνθρωποι, απάντησε λέγοντας: “Με προσβλητικές λέξεις“. Του είχαν πει επίσης αρκετές φορές, σχετικά συχνά ότι, είχε πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
