Οι πολιτικοί της Δύσης έχουν επικεντρωθεί στη «δημαγωγική μέθοδο παραπλάνησης» των Πολιτών, έτσι ώστε να μην διακρίνουν το παγόβουνο – να μην δίνουν σημασία δηλαδή στο τεράστιο ρήγμα, στην κύτη του βαποριού
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
Η παγκόσμια οικονομία είναι αναμφίβολα εξαιρετικά προβληματική, με το χρηματοπιστωτικό σύστημα, το μεγάλο ασθενή, να παρομοιάζεται εύλογα από πολλούς με τον Τιτανικό – τον οποίο οι μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη προσπαθούν να ανασύρουν από το βυθό της θάλασσας.
Δυστυχώς κάθε ένας από τους ισχυρούς έχει το δικό του σκοπό, μέθοδο και ρόλο: οι Η.Π.Α. ενδιαφέρονται μόνο για το χρυσό που βρίσκεται στο χρηματοκιβώτιο του Τιτανικού, η Ρωσία για τον τρόπο κατασκευής του και η, υπό Γερμανική κατοχή, Ευρώπη, για την ορχήστρα – η οποία έπαιζε ευχάριστα τραγούδια, όταν το υπερωκεάνιο προσέκρουε στο παγόβουνο και βυθιζόταν.
Ουσιαστικά δηλαδή οι Φαρισαίοι της ΕΕ ενδιαφέρονται μόνο για τον τρόπο, με τον οποίο μπορεί να συνεχισθεί η ουτοπία – σύμφωνα με την οποία η Ευρώπη έχει ξεπεράσει την κρίση που προκάλεσε η πολιτική της λιτότητας, χωρίς κανένα αναπτυξιακό μέτρο.
Οι πολιτικοί της καταρρέουσας Δύσης λοιπόν έχουν επικεντρωθεί στη «δημαγωγική μέθοδο παραπλάνησης» των Πολιτών, έτσι ώστε να μην διακρίνουν το παγόβουνο – να μην δίνουν σημασία στο τεράστιο ρήγμα, στην κύτη του βαποριού.
Έτσι στην Ελλάδα, για παράδειγμα, η οποία βιώνει μία τρομακτική ύφεση, με την ανεργία εκτός ελέγχου, το ενδιαφέρον εστιάζεται στην επιτυχημένη αύξηση κεφαλαίου των τραπεζών και όχι στις ανεξέλεγκτες επισφάλειες, στα τεράστια ποσά, καθώς επίσης στις εγγυήσεις που έλαβαν από το υπερχρεωμένο κράτος για να μην χρεοκοπήσουν (όπως οι δύο μεθυσμένοι που ο ένας στηρίζει τον άλλο).
Την ίδια στιγμή, η πολιτική αναφέρεται στην «ανάσταση του Λαζάρου» (recovery, Grecovery), στην «αναβίωση» δηλαδή της οικονομίας της χώρας μας, στις μεγάλες επενδύσεις από το εξωτερικό (γράφημα), στο πρωτογενές πλεόνασμα που θα μοιρασθεί γενναιόδωρα στο λαό, αν και δεν καλύπτει καν τους τόκους των δημοσίων χρεών, παρά τα «χαριστικά» χαμηλά επιτόκια κοκ.
.
Τα σχέδια επενδύσεων για αναβίωση της οικονομίας
.
Το γράφημα βέβαια λέει κάτι εντελώς διαφορετικό από την κυβέρνηση, όσον αφορά τα σχέδια επενδύσεων των επιχειρήσεων στη χώρα μας – όπως και πολλά άλλα στοιχεία, τα οποία όμως δεν βλέπουν καν το φως της δημοσιότητας.
Σε κάθε περίπτωση, η δημιουργική λογιστική έχει αποκτήσει φανατικούς μιμητές στις υπόλοιπες επιστήμες – όπως στις δημιουργικές στατιστικές, στις δημιουργικές δημοσκοπήσεις και στα διάφορα άλλα τεχνάσματα.
Ως συνήθως δε, τα διαγράμματα είναι αυτά που κάνουν λάθος με τις καταγραφές ή με τις προβλέψεις τους και όχι οι πολιτικοί – όπως, για παράδειγμα, το κατωτέρω για την ανεργία, όπου η χώρα μας κατέχει τα σκήπτρα, χωρίς όμως να αντιμετωπίζει πρόβλημα στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από τους φορολογουμένους, με πάνω από 30 δις € ή στις αυξήσεις κεφαλαίου τους.
.
Εξέλιξη της ανεργίας – με διακεκομμένη γραμμή οι αρχικές προβλέψεις-σχέδια, ενώ η κανονική γραμμή φανερώνει τα πραγματικά αποτελέσματα
.
Συνεχίζοντας οι Φαρισαίοι, οι οποίοι διασπείρουν ψεύτικες ελπίδες και καλλιεργούν τη συλλογική ουτοπία (άρθρο), δεν συναντώνται μόνο στην Ελλάδα και στην ΕΕ, αλλά και στις Η.Π.Α. – η οικονομική ελίτ της οποίας, οι διεθνείς τοκογλύφοι ειδικότερα, ενδιαφέρονται μόνο για το χρυσό και τα διαμάντια που βρίσκονται στο χρηματοκιβώτιο του Τιτανικού, αδιαφορώντας εντελώς για το πλοίο, τους επιβάτες, την ορχήστρα και το πλήρωμα του.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
