Από την άλλη πλευρά, εάν επιλεγόταν η χρεοκοπία της τράπεζας, οπότε η επιβάρυνση των μετόχων, των πιστωτών, ενδεχομένως δε και των καταθετών της, ο χρηματοπιστωτικός σεισμός που θα ακολουθούσε θα μπορούσε να δημιουργήσει τεράστιες ρωγμές στην οικονομία της χώρας – με ανυπολόγιστα επακόλουθα για το μέλλον της.
Η πρόσφατα επανεκλεγείσα λοιπόν κυβέρνηση έχει οδηγηθεί σε μία αδιέξοδη κατάσταση, χωρίς να έχει το θάρρος να πάρει σκληρές και γρήγορες αποφάσεις – ενώ, όπως συνηθίζεται στη χώρα, τα πάντα αναβάλλονται ξανά και ξανά για το μέλλον, παρά το ότι δεν φαίνεται να υπάρχει καμία ελπίδα μίας σχετικά ανώδυνης επίλυσης τους.
Οι ειδικοί, υπό την ηγεσία της κεντρικής τράπεζας, οι οποίοι όφειλαν να ετοιμάσουν μία πρόταση για την κυβέρνηση, δεν το έχουν κάνει ακόμη – με αποτέλεσμα όλοι όσοι γνωρίζουν το πρόβλημα να κουνούν επιτιμητικά το κεφάλι τους.
Όσον αφορά τις εταιρείες αξιολόγησης, φαίνεται πως προσπαθούν να συγκαλύψουν την κατάσταση – αφού η Fitch παραμένει στο τριπλό Α, ενώ η Moody’s ανακοινώνει πως τα ρίσκα της χρεοκοπημένης τράπεζας δεν είναι τόσο μεγάλα. Πρόκειται για ένα πραγματικά τεράστιο σκάνδαλο, εάν συγκρίνει κανείς τη συμπεριφορά αυτών των εταιρειών απέναντι στην Ελλάδα το 2010 – όπου στην κυριολεξία δολοφόνησαν την πατρίδα μας εν ψυχρώ.
Από την άλλη πλευρά, η κρατικοποιημένη «Hypo Alpe Adria» χρειάζεται το αργότερο τον Απρίλιο ξανά χρήματα, εκ μέρους των φορολογουμένων – αφού διαφορετικά είναι αδύνατον να συνεχιστεί η εκκαθάριση της. Πολλοί δε παρομοιάζουν την κατάσταση της με το χάος που επικρατεί στα οικονομικά του κρατικού θεάτρου – όπου υπάρχουν υποψίες για πλαστογραφία ισολογισμών, επίσημων εγγράφων, αποδεικτικών στοιχείων και ξεπλύματος μαύρων χρημάτων, εναντίον της πρώην υποδιευθύντριας του.
Χωρίς να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες, τα σκάνδαλα και η διαφθορά στην Αυστρία είναι άνευ προηγουμένου – ενώ οι ένοχοι παραμένουν στις θέσεις τους και πληρώνονται από το δημόσιο, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Η παντελής έλλειψη υπευθυνότητας, καθώς επίσης το ότι κανένας δεν παραιτείται, όσα λάθη ή κλοπές και αν έχει κάνει, μεγεθύνουν συνεχώς τα προβλήματα της χώρας. Όπως λέγεται δε,
“Εάν ένα πρόσωπο, το οποίο ευρίσκεται πολύ υψηλά στην ιεραρχία του κράτους, θέτει το σύστημα εκτός λειτουργίας, τότε δεν υπάρχει καμία δυνατότητα εξυγίανσης – έως εκείνη τη στιγμή, όπου τα πάντα καταρρέουν με εκκωφαντικό θόρυβο. Πόσο μάλλον όταν δεν πρόκειται για ένα και μόνο πρόσωπο, αλλά για μία ολόκληρη κλίκα“.
Δυστυχώς οι Αυστριακοί Πολίτες, όπως επίσης παρατηρείται σε πολλές άλλες χώρες, αδιαφορούν για όλα όσα συμβαίνουν στην πολιτική – έχοντας την πεποίθηση ότι, όποια «πολιτική συμμορία» και αν κυβερνήσει, δεν θα αλλάξει τίποτα στη ζωή τους. Ένα από τα επακόλουθα δε της όλης «βρωμιάς» που επικρατεί στην πολιτική και οικονομική σκηνή της χώρας, είναι η ραγδαία άνοδος της ακροδεξιάς – η οποία έχει μάλλον ναζιστικές ρίζες και προεκτάσεις.
Συνεχίζοντας, η περίπτωση της «Hypo Alpe Adria» αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι ακριβώς συμβαίνει στην Αυστρία. Ειδικότερα, με μία απόφαση του δικαστηρίου καταδικάσθηκαν σε φυλάκιση δύο διευθυντικά μέλη της τράπεζας, λόγω του ότι κερδοσκοπούσαν με «βρώμικες» μεθόδους – αποδεχόμενοι τις κατηγορίες, όπως και άλλοι managers της τράπεζας στο παρελθόν. Η τράπεζα είναι σε κάθε περίπτωση «ένα βαρέλι δίχως πάτο» – με τις ζημίες του περασμένου έτους να ανέρχονται στο 1,3 δις €.
Ολοκληρώνοντας, οι αυστριακοί δεν είναι θερμοί υποστηρικτές της Ευρώπης – παρά το ότι έχουν επωφεληθεί πολλαπλά από τη συμμετοχή της χώρας, έχοντας λάβει τεράστια ποσά από τα κοινοτικά ταμεία. Η αιτία είναι κυρίως το ότι, οι πολιτικοί της Αυστρίας ενοχοποιούσαν ανέκαθεν την ΕΕ, για όλες τις λανθασμένες επιλογές τους – με αποτέλεσμα να έχουν επωφεληθεί τα αντιευρωπαϊκά κόμματα και ιδίως η ακροδεξιά.
Όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα της Οικονομίας, τα ελλείμματα του εμπορικού ισοζυγίου της (γράφημα που ακολουθεί), μιλούν από μόνα τους – αφού είναι σταθερά αρκετά υψηλά.
.
Εμπορικό Ισοζύγιο της Αυστρίας
.
Επιστρέφοντας στα τεράστια προβλήματα των τραπεζών της, δεν πρέπει κανείς να υποτιμήσει το γεγονός ότι, η Βιέννη κατηγορείται για ξέπλυμα χρημάτων, εκ μέρους των ολιγαρχών της Ανατολικής Ευρώπης. Στα πλαίσια αυτά, η κυβέρνηση της Ουκρανίας απαίτησε το πάγωμα των λογαριασμών 18 Πολιτών της – μεταξύ των οποίων του πρώην πρωθυπουργού της κυβέρνησης, καθώς επίσης του γιού του.
Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι ο τελευταίος χορός της Αυστρίας θα μπορούσε να είναι το επίσης τελευταίο ταγκό της Ευρωζώνης – οδηγώντας στην ανεξέλεγκτη διάλυση της είτε μέσω της εκλογής του ακροδεξιού κόμματος της χώρας, το οποίο ξεπερνάει πλέον το 26% των ψηφοφόρων, είτε μέσω της ξαφνικής έκρηξης του τραπεζικού της συστήματος.
Όσο και αν κρύβονται κάτω από το χαλί τα τραπεζικά προβλήματα της, καθώς επίσης η τεράστια διαφθορά που χαρακτηρίζει τόσο την οικονομική, όσο και την πολιτική ελίτ της χώρας, κάποια στιγμή θα «βγουν στην επιφάνεια» – ενδεχομένως δε, με αφορμή τη γεωπολιτική κρίση στην Ουκρανία.
