Κυπριακό: Αυτοκτονία ή αυτοσυντήρηση; – The Analyst
ΑΠΟΨΕΙΣ & ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΜΑΤΑ

Κυπριακό: Αυτοκτονία ή αυτοσυντήρηση;

Βουλή κύπρου

Το ζητούμενο στην Κύπρο όπως και την Ελλάδα είναι μια ειρηνική μετάβαση όπου την διακυβέρνηση, με κύριο σκοπό την εθνική επιβίωση, θα την ασκήσουν άξιοι Έλληνες

Ημερίδα: Η Κύπρος μπροστά σε ένα σχέδιο διλήμματα και προοπτικές»
Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)

Εάν οι Κύπριοι αποδεχθούν να καταργήσουν το κράτος τους στις διακρατικές σχέσεις θα είναι η πρώτη φορά μετά το 1945 που ένα κράτος καταλύεται λόγω εξωτερικής επίθεσης.

Ως προς τούτο ισχύουν τα εξής: Το κράτος κάθε κοινωνίας είναι ο θεσμός συλλογικής ελευθερίας. Η εθνική ανεξαρτησία είναι θέσφατο και προϋπόθεση εσωτερικής αυτοδιάθεσης, δημοκρατίας, πολιτικής ελευθερίας, ανάπτυξης της κρατικής ισχύος για να καταστεί το κράτος ανταγωνιστικό στην οικονομία, την άμυνα και την ασφάλεια.

Η επιβολή μιας μη βιώσιμης λύσης δεν θα αποτελέσει απλά πολιτικό θάνατο για τους κύπριους. Θα είναι κάτι χειρότερο: Θα είναι αργός και βασανιστικός θάνατος.

Ως εκ τούτου, η αποδοχή μιας μη βιώσιμης λύσης συνιστά πολιτική αυτοκτονία, οριστική κατάργηση της ελευθερίας μιας κοινωνίας και οριστική κατάργηση της δημοκρατίας.

Συνεπαγόμενα, οι κύπριοι δεν πρέπει να βιάζονται για μια μη βιώσιμη λύση. Μόνο βιώσιμη λύση είναι αποδεκτή.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε μερικούς πολιτικούς παράγοντες οι οποίοι σχετίζονται με την επιδίωξη μιας βιώσιμης λύσης εδώ και τώρα. Η επιδίωξη μιας βιώσιμης λύσης δεν είναι πλέον εύκολη υπόθεση ενώ κάθε ολιγωρία ή σπασμωδική ενέργεια εύκολα οδηγεί στην άβυσσο.

Την περίοδο 2001-4 άνοιξε ένα παράθυρο ευκαιρίας αλλά αντί να σπεύσουμε να υποβάλουμε ένα σχέδιο συμβατό με την διεθνή και ευρωπαϊκή νομιμότητα πολλοί Έλληνες συνεργάστηκαν με τον λόρδο Χάνεϋ για την τερατογένεση του φασιστικού, ανελεύθερου και γενοκτονικού σχεδίου Αναν.

Δέκα χρόνια μετά η αποκατάσταση της εθνικής ανεξαρτησίας συναρτάται με ένα πλήθος νέων παραγόντων στο στρατηγικό επίπεδο και περιφερειακό πεδίο οι οποίοι είναι ρευστοί, αστάθμητοι και απρόβλεπτοι.

Την περίοδο που διανύουμε μια σωστή τακτική αποσυμφόρησης της πίεσης όσων πιέζουν επειδή βιάζονται να εφαρμόσουν κάποια στρατηγικά σχέδια, απαιτείται να είναι ενταγμένη μέσα σε μια στρατηγική βιώσιμης λύσης μόνο εάν και όταν υπάρξουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις.

Εύλογα ερωτάται τι κάνουμε εν τω μεταξύ; Εάν ήταν να απαντήσω μονολεκτικά θα έλεγα αυξάνουμε την κρατική μας ισχύ μέχρι εξισορρόπησης της τουρκικής απειλής και παλεύουμε διπλωματικά για μια βιώσιμη λύση χωρίς χρονικούς περιορισμούς. Πέραν της πάγιας ανάγκης για άμυνα, ασφάλεια και συμμαχίες, μια ασφαλής στάση είναι η ανένδοτη εμμονή και προσκόλληση στα θέσφατα της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας.

Λέγοντας ευρωπαϊκή νομιμότητα λέω αυτό που πάντα έλεγα ήδη από το 1983, ότι δηλαδή δεν αναμένουμε κάποιο ευρωπαϊκό στρατό να τερματίσει τα τετελεσμένα της βίας και να εφαρμόσει τις αποφάσεις του ΣΑ αλλά μια προσκόλληση στα νομικά κεκτημένα της ευρωπαϊκής κοινότητας

Εξαρχής εξηγούσαμε ότι η ένταξη στην ΕΕ εντασσόταν στην εξής λογική. Η ΕΕ είναι ένας πολιτικοστρατηγικός νάνος αλλά ένας διόλου αμελητέος νομικός γίγαντας.

Το γεγονός ότι ήταν πολιιτικοστρατηγικός νάνος ευνοούσε την ένταξη ανεξαρτήτως λύσης, γεγονός που επαληθεύτηκε Ο νομικός γίγαντας αφορούσε τις νομικοπολιτικές προϋποθέσεις που ως πλήρες μέλος πλέον θα αξιώναμε αταλάντευτα και από ισχυρή πλέον θεσμική και νομική θέση

Παράλληλα, όπως είναι γνωστό, προτάθηκαν συμμαχικές κινήσεις και σφυρηλάτηση μιας σιδερένιας αποτρεπτικής στρατηγικής στην Ελλάδα και στην Κύπρου. Προσκρούσαμε βέβαια πάνω στα κατευναστικά μυαλά, πάνω στις ασθενείς ψυχές και πάνω στους πνευματικούς δοσίλογους.

Η ανένδοτη πρόταξη μιας βιώσιμης λύσης επιτάσσεται και από το γεγονός ότι εν μέσω οικονομικής κρίσης, αστάθειας στην περιοχή και συνεπαγόμενης ρευστότητας των στρατηγικών των περιφερειακών δυνάμεων και των μεγάλων δυνάμεων, εάν η Κύπρος σπεύσει να εισέλθει σε μια ρευστή και αβέβαιη τροχιά θα απολέσει τον έλεγχο της κατάστασης και θα οδηγήσει σε απώλεια κάθε ευκαιρίας μελλοντικής βιώσιμης λύσης.

Για να το πούμε διαφορετικά, κάθε σπασμωδική κίνηση, κάθε ολιγωρία και κάθε κατευνασμός ή χειρότερα αποδοχή έμμεσης ή άμεσης κατάλυσης της ΚΔ θα θέσει την Κύπρο πάνω στο τραπέζι του Προκρούστη των στρατηγικών παιγνίων (βασικά, ήδη είναι ξαπλωμένη πάνω στο τραπέζι, ιδιαίτερα μετά το αποτέλεσμα των τελευταίων προεδρικών εκλογών) και θα κατακερματιστεί και εξανεμιστεί εις τα εξ ων συνετέθει.

Οικονομικά, γεωπολιτικά και ανθρωπολογικά κανένα κράτος δεν μπορεί να αυτοσυντηρηθεί και κανένα αδύναμο κράτος δεν μπορεί να επιβιώσει, στο τέλος, εάν δεν λάβει υπόψη τον ανελέητο διεθνή ανταγωνισμό και το γεγονός ότι η ισχύς στην διεθνή πολιτική είναι αθέσμιστη η δε επιβίωση επισφαλής.

Στο σημείο αυτό χρήζει να θυμηθούμε τον Κονδύλη και το γεγονός ότι η διεθνής πολιτική δεν έχει έλεος: «Δεν υπάρχει καμμιά τελειωτική λύση και καμμιά ευτυχία που να μη διατρέχει κινδύνους. Όποιος πιστεύει στην ύπαρξη τελειωτικών λύσεων φοβάται απλώς ότι θα χάσει τη βεβαιότητα μιας ευτυχίας χωρίς κινδύνους».

Ασφάλεια, επιβίωση και ευτυχία χωρίς κινδύνους στην Οδύσσεια των ανθρώπων, όμως, ποτέ δεν υπήρξε, ποτέ δεν θα υπάρξει είτε μιλούμε για μεμονωμένους ανθρώπους, είτε για κράτη είτε για συμμαχίες. Αυτό ξέχασαν οι Έλληνες τις τελευταίες δεκαετίες αλληθωρίζοντας διεθνιστικά και κοσμοπολίτικα ως και να υπάρχει κατιτί άλλο πέραν του κράτους που δίνει ασφάλεια, ευημερία και ευτυχία.

Για να θυμηθούμε ξανά τον Κονδύλη, «η έσχατη πραγματικότητα από υπάρξεις, άτομα ή ομάδες, που αγωνίζονται για την αυτοσυντήρησή τους και μαζί, αναγκαστικά, για τη διεύρυνση της ισχύος τους. Γι’ αυτό συναντώνται ως φίλοι ή ως εχθροί και αλλάζουν φίλους και εχθρούς ανάλογα με τις ανάγκες του αγώνα για την αυτοσυντήρησή τους και τη διεύρυνση της ισχύος τους».

Γι’ αυτό αποτελούν αυτοκτονικές κινήσεις όλα αυτά τα φλερτ με τον Οθωμανισμό των οπαδών του φασιστικού σχεδίου Αναν, και τις αγορές, δήθεν της Τουρκίας που περιμένει με ανοικτές αγκάλες του κύπριους εμπόρους φτάνει μόνο να δεχθούμε την νέο-Οθωμανική υποτέλεια.

To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)


Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς τους. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.