.
Το βασικό συμπέρασμα των αμερικανικών εκλογών είναι το ότι, δεν διαδραματίζει πλέον κανένα ρόλο το «δεξιά» ή «αριστερά» – αλλά το ποιος μπορεί να κερδίσει τους ηττημένους της παγκοσμιοποίησης που αυξάνονται συνεχώς, προσφέροντας τους από την πλευρά της Οικονομίας μία καλύτερη προοπτική για το μέλλον. Εν προκειμένω ο Biden μπορεί να κέρδισε, αλλά θα αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα εάν δεν ικανοποιηθούν από το κυβερνητικό του πρόγραμμα οι ηττημένοι – οι οποίοι έχασαν τη μάχη απλά και μόνο επειδή ο Trump έκανε πάρα πολλά λάθη, δέχθηκε ισχυρές επιθέσεις, ενώ δεν μπόρεσε να τους κινητοποιήσει όπως έπρεπε. Με δεδομένο τώρα το ότι, οι Η.Π.Α. προηγούνται των εξελίξεων στη Δύση, κάτι ανάλογο θα διαπιστωθεί και στην Ευρώπη – στην οποία αυξάνονται γεωμετρικά οι ηττημένοι της παγκοσμιοποίησης, με την ΕΕ/Ευρωζώνη να αποτελούν τη μικρογραφία της, ενώ έχει κλιμακωθεί επί πλέον η ισλαμική απειλή, από τις τρομοκρατικές επιθέσεις των φανατικών μουσουλμάνων. Αυτοί λοιπόν που θα καταφέρουν να κερδίσουν τους ηττημένους της ΕΕ, της παγκοσμιοποίησης και της παράνομης μετανάστευσης, θα είναι οι νικητές των μελλοντικών εκλογών – χωρίς να διαδραματίζει κανένα ρόλο εάν είναι αριστεροί, δεξιοί ή ότι άλλο.
.
Ανάλυση
Συνήθως οι άνθρωποι που ευημερούν, ανήκοντας στην ανώτερη ή ανώτατη εισοδηματική τάξη και ψηφίζοντας συνειδητά, τείνουν να επιλέγουν «συντηρητικά κόμματα» – στην περίπτωση των Η.Π.Α. τους Ρεπουμπλικάνους, τη δεξιά λοιπόν, ανεξάρτητα από την ηγεσία της. Η αιτία είναι πως δεν βλέπουν το λόγο να αλλάξει κάτι, αφού είναι ικανοποιημένοι με τη ζωή τους – αλλά, αντίθετα, επιθυμούν να διατηρηθεί, να συντηρηθεί δηλαδή η υφιστάμενη κατάσταση, εξ’ ου και το όνομα «συντηρητικοί». Μία επόμενη αιτία είναι πως έχουν συνήθως αντίστοιχες ιδέες – όπως το ότι πρέπει να μειώνονται οι φόροι για τους πλουσίους, να περιορίζεται το κράτος προνοίας για να μην υπάρχει ανάγκη αύξησης των φόρων, να αγοράζονται οι δημόσιες επιχειρήσεις από ιδιώτες κλπ.
Από την άλλη πλευρά, αυτοί που δεν ευημερούν, ανήκοντας στις χαμηλότερες εισοδηματικά τάξεις, τείνουν να επιλέγουν «προοδευτικά κόμματα» – δηλαδή αυτά που δεν θέλουν να διατηρηθούν οι συνθήκες ως έχουν, αφού δεν τους ικανοποιούν, αλλά να αλλάξουν. Στην περίπτωση των Η.Π.Α. τους Δημοκρατικούς, την αριστερά ευρύτερα – όλα αυτά σε γενικές γραμμές και σε μεγάλο βαθμό απλουστευμένα.
Με τα παραπάνω δεδομένα, ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακά τα αποτελέσματα των λεπτομερών αξιολογήσεων των αμερικανικών εκλογών – αφού το βασικό μοτίβο ναι μεν δεν εξαφανίσθηκε ξαφνικά, αλλά κατά έναν εξαιρετικά παράδοξο τρόπο αντιστράφηκε.
Ειδικότερα, σύμφωνα με υπολογισμούς των ερευνητών του ιδρύματος Brooking, ο J. Biden κέρδισε κυρίως σε εκείνες τις περιοχές (κομητείες) που ζουν οι οικονομικά ισχυρότεροι – με το εξής εκπληκτικό αποτέλεσμα: στις περιοχές που βρέθηκε μπροστά ο δημοκρατικός Biden, μεταξύ των οποίων στις πλούσιες πόλεις του Los Angeles και της Νέας Υόρκης, παράγεται σε όλες μαζί το 70% του ΑΕΠ των Η.Π.Α.! Αντίθετα, στις περιοχές που πήρε τις περισσότερες ψήφους ο Ρεπουμπλικάνος Trump παράγεται μόλις το 30% του ΑΕΠ – παρά το ότι το μερίδιο των ψήφων πλησιάζει το 50%.
Εν προκειμένω, το πόσο το εκλογικό σώμα έχει διασπαστεί με πολιτικά λανθασμένο τρόπο, φαίνεται από τους υπολογισμούς του επικεφαλής οικονομολόγου της Indeed.com που δημοσιεύθηκαν στους New York Times. Όπως ανακάλυψε, όλο και λιγότερες κομητείες, με τάση προς ένα μεγαλύτερο ποσοστό ατόμων με υψηλότερη εξειδίκευση, ψήφισαν Trump – ενώ μεταξύ των ψηφοφόρων του από το παρελθόν που τον εγκατέλειψαν επιλέγοντας πλέον τον Biden, οι περισσότεροι ήταν απόφοιτοι ανωτάτων σχολών!
Αντίθετα πολλοί από τις περιοχές, στις οποίες το μερίδιο αυτών που ασχολούνται με εργασίες ρουτίνας είναι υψηλό, οι απλοί εργαζόμενοι δηλαδή, εγκατέλειψαν τους Δημοκρατικούς και τον Biden – όπως επίσης εκείνοι που ζουν σε περιοχές, όπου η ανεργία ήταν μεγαλύτερη από το μέσον όρο πριν από την πανδημία ή που αυξήθηκε μετά το Φεβρουάριο. Το γεγονός αυτό φαίνεται επί πλέον περίεργο, επειδή ο Trump κυβερνούσε τη συγκεκριμένη εποχή – χωρίς όπως φαίνεται να θεωρηθεί υπεύθυνος για την ανεργία ή για τις συνέπειες της πανδημίας από τις φτωχότερες ομάδες του πληθυσμού που υπέφεραν περισσότερο.
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο, «άλλαξαν ψηφίζοντας τους Δημοκρατικούς αντί τους Ρεπουμπλικάνους, οι άνθρωποι που σήμερα έχουν καλύτερες οικονομικές προοπτικές σε σχέση με την εκπαίδευση τους – ή που ζουν σε περιοχές που η οικονομία είχε ισχυρό ρυθμό ανάπτυξης τα τελευταία τέσσερα χρόνια». Συνέβη δηλαδή ακριβώς το αντίθετο, από ότι θα περίμενε κανείς – το μη φυσιολογικό, αφού οι απλοί εργαζόμενοι ψήφισαν ένα δεξιό συντηρητικό κόμμα και οι εισοδηματικά ισχυροί ένα αριστερό προοδευτικό!
Συνεχίζοντας, οι εκλογές ενίσχυσαν προφανώς εκείνη την τάση που είχε συμβάλει στη νίκη του Trump το 2016 – θυμίζοντας πως οι ερευνητές τότε διαπίστωσαν πως οι Ρεπουμπλικάνοι κέρδισαν στις παλιές βιομηχανικές περιοχές που κάποτε ήταν προπύργιο των Δημοκρατικών. Τα συμπεράσματα δε είναι τα εξής:
(α) Οι Η.Π.Α. είναι μεν διχασμένες, αλλά πολύ λιγότερο λόγω των διαφόρων πολιτιστικών αποκλίσεων. Η βασική αιτία φαίνεται ακόμη πιο ξεκάθαρα από πριν να είναι η διαίρεση του πληθυσμού τους – μεταξύ νικητών και ηττημένων της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογίας.
(β) Οι προοδευτικοί αριστεροί Δημοκρατικοί που κάποτε εκπροσωπούσαν τους εργαζομένους και αυτούς που μειονεκτούσαν, εκφράζουν σήμερα τους νικητές, οπαδούς της παγκοσμιοποίησης – ενώ οι ηττημένοι έχουν στραφεί προς τους δεξιούς Ρεπουμπλικάνους. Παρά το ότι είναι δε οι περισσότεροι, δεν τα κατάφεραν – επειδή οι Δημοκρατικοί κινήθηκαν πιο έντονα, έχοντας εξασφαλίσει τη στήριξη των ΜΜΕ.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, το βασικό συμπέρασμα είναι το ότι, δεν διαδραματίζει πλέον κανένα ρόλο στις αμερικανικές εκλογές το «δεξιά» ή «αριστερά» – αλλά το ποιος μπορεί να κερδίσει τους ηττημένους της παγκοσμιοποίησης, προσφέροντας τους από την πλευρά της Οικονομίας μία καλύτερη προοπτική για το μέλλον.
Εν προκειμένω ο Biden μπορεί να κέρδισε, αλλά θα αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα εάν δεν ικανοποιηθούν από το κυβερνητικό του πρόγραμμα οι ηττημένοι – οι οποίοι έχασαν τη μάχη απλά και μόνο επειδή ο Trump έκανε πάρα πολλά λάθη, δέχθηκε ισχυρές επιθέσεις, ενώ δεν μπόρεσε να τους κινητοποιήσει όπως έπρεπε.
Με δεδομένο τώρα το ότι, οι Η.Π.Α. προηγούνται των εξελίξεων στη Δύση, κάτι ανάλογο θα διαπιστωθεί και στην Ευρώπη – στην οποία αυξάνονται γεωμετρικά οι ηττημένοι της παγκοσμιοποίησης, με την ΕΕ/Ευρωζώνη να αποτελούν τη μικρογραφία της, ενώ έχει κλιμακωθεί επί πλέον η ισλαμική απειλή, από τις τρομοκρατικές επιθέσεις των φανατικών μουσουλμάνων.
Αυτοί λοιπόν που θα καταφέρουν να κερδίσουν τους ηττημένους της ΕΕ, της παγκοσμιοποίησης και της παράνομης μετανάστευσης, θα είναι οι νικητές των μελλοντικών εκλογών – χωρίς να διαδραματίζει κανένα ρόλο εάν είναι αριστεροί, δεξιοί ή ότι άλλο.
