.
Σύμφωνα με μελέτη της Endeavor, το ΑΕΠ που παράγουν οι Έλληνες μετανάστες εκτιμάται στα 12,9 δις € ετησίως – ένας αριθμός που όμως δεν είναι σωστός κατά την άποψη μας, αφού με μόλις 50.000 € παραγωγικότητα ανά άτομο ετήσια, για 500.000 μετανάστες, ανέρχεται στα 25 δις €. Με δεδομένη δε την ποιότητα εκπαίδευσης των Ελλήνων μεταναστών, κόστους περί τα 100 δις € για την Ελλάδα, καθώς επίσης τη μεγαλύτερη παραγωγικότητα ανά άτομο των χωρών υποδοχής τους, θα πρέπει να είναι πολύ υψηλότερος. Ακόμη όμως και αν ήταν 25 δις €, με μία μέση φορολογία της τάξης του 30%, τα χαμένα δημόσια έσοδα της Ελλάδας είναι 7,5 δις € συν τις ασφαλιστικές εισφορές – ένα τεράστιο ποσόν που οφείλεται προφανώς στα μνημόνια.
.
Επικαιρότητα
Η μαζική εγκατάλειψη της Ελλάδας στα χρόνια της κρίσης που φυσικά συνεχίζονται, αφού η χώρα μας ασφαλώς δεν έχει ξεφύγει παραμένοντας στην πολιτική των μνημονίων, είναι ένα πρόβλημα που έχει λάβει διαστάσεις εθνικής τραγωδίας – ενώ η Ελλάδα, θύμα των εθνοκτόνων κυβερνήσεων της, μετά την παράδοση του ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟΥ και της ΑΑΔΕ στους δανειστές το 2016, έχει μετατραπεί σε απροστάτευτο έρμαιο τους. Μεγάλο μέρος των Ελλήνων οικονομικών μεταναστών είναι νέοι πτυχιούχοι – ενώ σύμφωνα με μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδας το 51% αυτών που έφυγαν το 2013 ήταν νέοι μεταξύ 25 και 39 ετών (γράφημα).
Μία άλλη μελέτη του Πανεπιστημίου της Μακεδονίας (γράφημα) για τα έτη 2010 έως 2015, τεκμηριώνει πως το 70% του συνόλου ήταν πτυχιούχοι – οι οποίοι δεν εγκατέλειψαν την Ελλάδα μόνο για οικονομικούς λόγους αλλά, επί πλέον, επειδή είχαν αηδιάσει με το διεφθαρμένο κομματικό σύστημα, το οποίο είναι το μοναδικό που δεν επηρεάσθηκε από την κρίση.
Η τραγική εικόνα συμπληρώνεται από την ICAP (γράφημα), σύμφωνα με την οποία πρόκειται κυρίως για αποφοίτους οικονομικών σπουδών, πληροφορικής, μηχανικούς, κοινωνικούς επιστήμονες και λοιπούς του κλάδου υγείας – οι οποίοι αναζήτησαν σε άλλες χώρες, ιδίως στη Γερμανία, ένα καλύτερο μέλλον.
Τέλος, κατά το Υπουργείο Παιδείας, το κόστος της μετανάστευσης των επιστημόνων, όσον αφορά μόνο τα κεφάλαια που επενδύθηκαν για την πανεπιστημιακή τους εκπαίδευση, ήταν της τάξης των 15,3 δις € για αυτούς που έφυγαν από το 2008 έως το 2016 – με το μέσο κόστος εκπαίδευσης/διαβίωσης ενός επιστήμονα να εκτιμάται στα 34.019 € (γράφημα). Εν τούτοις, εάν υπολογισθεί ολόκληρο το κόστος τους από τη στιγμή που γεννήθηκαν, με ελάχιστο τα 200.000 €, θα διαπιστώσει κανείς πως η αιμορραγία των περίπου 500.000 Ελλήνων κόστισε στη χρεοκοπημένη Ελλάδα περί τα 100 δις € – μία ληστεία έμψυχου δυναμικού από τους εταίρους της, επί πλέον στη ληστεία του 1 τρις € υλικών περιουσιακών στοιχείων που έχουμε αναλύσει στο παρελθόν.
Περαιτέρω, σύμφωνα με μελέτη της Endeavor, το ΑΕΠ που παράγουν οι Έλληνες μετανάστες εκτιμάται στα 12,9 δις € ετησίως – ένας αριθμός που όμως δεν είναι σωστός κατά την άποψη μας, αφού με μόλις 50.000 € παραγωγικότητα ανά άτομο ετήσια, για 500.000 μετανάστες, ανέρχεται στα 25 δις €. Με δεδομένη δε την ποιότητα εκπαίδευσης των Ελλήνων μεταναστών, καθώς επίσης τη μεγαλύτερη παραγωγικότητα ανά άτομο των χωρών υποδοχής τους, θα πρέπει να είναι πολύ υψηλότερος. Ακόμη όμως και αν ήταν 25 δις €, με μία μέση φορολογία της τάξης του 30%, τα χαμένα δημόσια έσοδα της Ελλάδας είναι 7,5 δις € συν τις ασφαλιστικές εισφορές – ένα τεράστιο ποσόν που οφείλεται προφανώς στα μνημόνια.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα μας τώρα είναι η μετανάστευση των γιατρών και των εργαζομένων στο χώρο υγείας, η οποία έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας τα τελευταία χρόνια (γράφημα) – με αποτέλεσμα να έχουν δημιουργηθεί μεγάλες ελλείψεις στην Ελλάδα που θα φανούν περισσότερο στο μέλλον. Περίπου 18.000 γιατροί έχουν φύγει από το ξεκίνημα της κρίσης, ωφελώντας τα συστήματα υγείας άλλων χωρών.
Υπενθυμίζουμε εδώ πως ειδικά στη Βρετανία, στην οποία μεταναστεύει ανέκαθεν ιατρικό δυναμικό από τις αναπτυσσόμενες χώρες της Αφρικής, έχει δημιουργηθεί θέμα (πηγή) – με την έννοια πως ζητούνται ήδη από το 2010 από τις χώρες «αιμορραγίας», αντισταθμιστικές ενισχύεις ή αποζημιώσεις (πηγή). Φυσικά κάτι τέτοιο δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί στην Ελλάδα, οι κυβερνήσεις της οποίας φοβούνται ακόμη και να διεκδικήσουν τις γερμανικές αποζημιώσεις της τάξης τουλάχιστον των 290 δις €, ενδεχομένως επειδή η Γερμανία τις εκβιάζει με τους φακέλους της διαφθοράς που έχουν οι μεγάλες επιχειρήσεις της και όχι μόνο.
