Η Κίνα
Παρά το ότι η χώρα έχει αναπτυχθεί ραγδαία, παραμένει πολύ φτωχή – με ένα ελάχιστο κατά κεφαλή εισόδημα (4.000 $), συγκριτικά με τις Η.Π.Α. (46.500 $), όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί. Σε όρους αγοραστικής αξίας βέβαια το κινεζικό εισόδημα είναι πολύ μεγαλύτερο, στο 25% περίπου του αμερικανικού – ενώ, λόγω του τεράστιου πληθυσμού της Κίνας, το ΑΕΠ της σε όρους αγοραστικής αξίας είναι ίσο με το αμερικανικό.
.
.
Αυτό ακριβώς το συνολικό ΑΕΠ αποτελεί τη βάση, όσον αφορά την ικανότητα μίας χώρας να έχει τις απαιτούμενες στρατιωτικές δαπάνες – έτσι ώστε να αποτελεί μία στρατηγικά σημαντική αγορά εξαγωγής πολεμικού εξοπλισμού, για τα υπόλοιπα κράτη. Επίσης για να μπορεί να επεκτείνεται σε άλλες περιοχές του πλανήτη – όπου η Κίνα έχει επιλέξει κυρίως την Αφρική, λόγω των ενεργειακών της αποθεμάτων, καθώς επίσης των δυνατοτήτων ανάπτυξης των διαφόρων κρατών της.
Παρά τα οικονομικά της προβλήματα λοιπόν (φούσκα ακινήτων, υπερχρέωση σκιώδους τραπεζικού τομέα, φούσκα χρηματιστηρίων κλπ.), η Κίνα αναπτύσσεται με ταχύτερο ρυθμό από τις Η.Π.Α., οπότε πολύ γρήγορα θα καταλάβει την πρώτη θέση – ενώ διευρύνει συνεχώς τη στρατηγική της επιρροή στον πλανήτη.
Περαιτέρω, διεκδικεί θαλάσσιες περιοχές με ενεργειακό πλούτο, στην ανατολική και νότια κινεζική θάλασσα, ερχόμενη σε σύγκρουση με τα γειτονικά κράτη – μεταξύ των οποίων με την Ιαπωνία, με τις Φιλιππίνες και με το Βιετνάμ. Στα πλαίσια αυτά, οι Η.Π.Α. ενισχύουν τους συμμάχους τους στην περιοχή – γεγονός που σημαίνει ότι, οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι αυξάνονται συνεχώς.
Εκτός αυτού, η Κίνα διευρύνει τη γεωπολιτική της επιρροή μέσω της ίδρυσης της Ασιατικής Τράπεζας Επενδύσεων, των προγραμμάτων βοηθείας προς την Αφρική, της κατασκευής ενός δρόμου που θα τη συνδέει με τη Ρωσία και την Ευρώπη κοκ. – οπότε έρχεται σε αντίθεση με τις Η.Π.Α. σε πολλαπλά επίπεδα.
.
Η Μέση Ανατολή
Παρά το ότι εδώ οι περισσότεροι επικεντρώνονται στη σύγκρουση με την ISIS, λόγω των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρώπη, καθώς επίσης στην υπόγεια αναμέτρηση δυνάμεων μεταξύ της Ρωσίας και των Η.Π.Α., το πραγματικό πρόβλημα στην περιοχή είναι η αντιπαράθεση μεταξύ των δύο μεγάλων θρησκευτικών οργανώσεων – των Σιιτών (ακραίο Ισλάμ με ηγέτη το Ιράν) και των Σουνιτών (κοσμικό Ισλάμ με βασικότερη τη Σαουδική Αραβία).
Πρόκειται για μία αντιπαράθεση που υπάρχει για πάνω από 1.000 χρόνια – όπου τις περισσότερες φορές και στις περισσότερες περιοχές οι Σιίτες ήταν αυτοί που υπέφεραν από τους Σουνίτες, αποτελώντας αντικείμενο βίαιων εγκλημάτων.
Ειδικά η Σαουδική Αραβία φοβάται την εκδικητικότητα του Ιράν – καθώς επίσης την πρόθεση του να κατακτήσει τις ιερές πόλεις του Ισλάμ, τη Μέκκα και τη Μεδίνα. Η μαζική εκτέλεση πάντως των 47 ατόμων από τη Σαουδική Αραβία είναι πολύ κακός οιωνός για την περιοχή – ειδικά σήμερα.
Η σύγκρουση βέβαια του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας χαρακτηρίζει επίσης έναν πόλεμο, με στόχο τον έλεγχο των τεραστίων αποθεμάτων πετρελαίου της αραβικής χερσονήσου – καθώς επίσης την κυριαρχία επί των πάμπλουτων Σουνιτικών κρατών, όπως το Κουβέιτ και το Κατάρ. Ίσως δε να μην ήταν τυχαία η πυρκαγιά στο ξενοδοχείο του Ντουμπάι την παραμονή της πρωτοχρονιάς – παρά το ότι δηλώθηκε ως ατύχημα.
.
Ο κυβερνοχώρος
Το τέταρτο γεωπολιτικό ρίσκο είναι ο κυβερνοχώρος – ενώ ίσως αναδειχθεί στο σημαντικότερο, επειδή δεν έχει σύνορα, ενώ δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί από κανέναν στρατό. Στις απειλές αυτού του είδους συγκαταλέγονται οι επιθέσεις εναντίον των τραπεζών ή άλλων Θεσμών, η μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση σε προσωπικά στοιχεία που διατηρούνται από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, οι ασφαλιστικές εταιρείες, οι δημόσιοι οργανισμοί, καθώς επίσης η βιομηχανική κατασκοπεία.
Οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι βέβαια είναι οι ενδεχόμενες επιθέσεις σε σημαντικά έργα υποδομής, μέσω προγραμμάτων λογισμικού – σε ηλεκτρικά δίκτυα, σε συστήματα αεροπορικών πτήσεων, σε αγωγούς πετρελαίου ή φυσικού αερίου, σε εγκαταστάσεις υδροδότησης, σε πυρηνικά εργοστάσια, σε χρηματοπιστωτικές πλατφόρμες κοκ.
Τέλος, τα όπλα που απαιτεί ο πόλεμος στον κυβερνοχώρο (ιοί κλπ.), είναι σχετικά φθηνά και εύκολα διαθέσιμα – ενώ έχουν τη δυνατότητα να απειλήσουν οποιαδήποτε χώρα στον πλανήτη. Μπορούν δε να χρησιμοποιηθούν για τον εκβιασμό του εκάστοτε αντιπάλου – ενώ δεν είναι καθόλου εύκολο να αντιμετωπισθούν.
.
Επίλογος
Τα τέσσερα παραπάνω βασικά γεωπολιτικά ρίσκα, ειδικά το τελευταίο, θα μπορούσαν να προκαλέσουν μεγάλα προβλήματα στον πλανήτη, με μακροπρόθεσμες συνέπειες – ενώ τα οικονομικά, τα οποία φυσικά δεν υποτιμούμε καθόλου, έχουν μικρότερους κινδύνους.
Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η ενδεχόμενη ολοκληρωτική, θορυβώδης κατάρρευση του «χάρτινου» χρηματοπιστωτικού μας συστήματος – ως αποτέλεσμα των διαστρεβλωτικών επεμβάσεων των κεντρικών τραπεζών, κρίνοντας μεταξύ άλλων από την αποτυχία του ιαπωνικού πειράματος (είδηση).
Εκτός αυτού, δεν έχει αποφευχθεί ο κίνδυνος ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου, ειδικά λόγω της επιμονής του ΝΑΤΟ στην περικύκλωση της Ρωσίας – η οποία θεωρούμε πως δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εάν χρειαστεί, αφού δεν πρόκειται να αποδεχτεί την ηγεμονία των Η.Π.Α.
Κλείνοντας, όσον αφορά την Ελλάδα πολύ φοβόμαστε πως θα επιδιωχθεί ο διαμελισμός της, εάν το απαιτήσουν οι συνθήκες στη γύρω της περιοχή – μία απειλή που αντιμετωπίζει ήδη η Τουρκία, μεταξύ άλλων μετά τις αναφορές περί ανεξαρτητοποίησης του κουρδικού κράτους.
