Site icon The Analyst

«Αντικειμενικές» ή ρεαλιστικές αξίες ακινήτων;

Πρωτο-παρουσιάζω ένα υποστηρικτικό σύστημα, αυτόματο και αυτορρυθμιζόμενο, που εξασφαλίζει συνεχώς μία εύλογη προσέγγιση της εμπορικής αξίας του ακινήτου. Βάσει αυτής της κατά τεκμήριο ρεαλιστικής αποτίμησης της αξίας ακινήτου, επιδιώκεται η δίκαιη και αποτελεσματική φορολόγηση των ακινήτων.

(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες).

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Με το από 7/9/14 άρθρο «Ο κανόνας της περιουσίας και η Έξοδος», έχω προτείνει «μία νέα αντίληψη στη θεμελιώδη ρύθμιση της Οικονομίας ενός Κράτους». Η πρωτότυπη αυτή ιδέα περιλαμβάνει συνολικό σχεδιασμό φορολογικού συστήματος, νέου μακροοικονομικού δείκτη και εθνικού νομίσματος..

Πυλώνας αυτού του συστήματος είναι το «Ρεαλιστικό σύστημα» αξιών περιουσιακών στοιχείων. Πρόκειται για σύστημα που «διασφαλίζει κατά τεκμήριο εύλογο διοικητικό καθορισμό της αξίας ακινήτων, μεταφορικών μέσων και επιχειρήσεων».

Υπό τις παρούσες κρίσιμες συνθήκες, εδώ αναπτύσσεται επί μέρους πρόταση για την άμεση προώθηση αυτού του πυλώνα, όσον αφορά τα ακίνητα. Εδώ, μάλιστα, πρωτο-παρουσιάζω και σημαντική βελτίωση. Αφορά υποστηρικτικό σύστημα, αυτόματο και αυτορρυθμιζόμενο, που εξασφαλίζει συνεχώς μία εύλογη προσέγγιση της εμπορικής αξίας του ακινήτου.

Το σύστημα θα μπορούσε κάλλιστα να προωθηθεί άμεσα, αντί του ήδη προγραμματιζόμενου επανακαθορισμού «αντικειμενικών» αξιών ακινήτων σε όλη τη χώρα.

Ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης, καλείται να συγκρίνει και να κρίνει. Εάν – εάν ! – βρει σωστό και σκόπιμο το σύστημα, ο,τιδήποτε πράξει – ή δεν πράξει – παρακάτω, εναπόκειται στην αποκλειστική του ευθύνη.

 .

«ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ» ‘Η ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ;

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ

Πλέγμα διατάξεων οδηγεί αβίαστα τον ιδιοκτήτη να έχει συμφέρον να δηλώνει ειλικρινά την αξία του ακινήτου του, βασιζόμενος και σε αυτόματη προσεγγιστική εκτίμηση της τρέχουσας εμπορικής αξίας, που του παρέχει ειδικό αυτορρυθμιζόμενο σύστημα.

Αυτό το συμφέρον προκύπτει απλά, καθώς προβλέπεται ώστε αυτή η αξία να τον δεσμεύει παντού. Δεν θα μπορεί δηλαδή να δηλώνει άλλη αξία στην τράπεζα, στην ασφάλεια, στα δικαστήρια κ.λ.π. Τέρμα τα ψέματα.

Βάσει αυτής της κατά τεκμήριο ρεαλιστικής αποτίμησης της αξίας ακινήτου, επιδιώκεται η δίκαιη και αποτελεσματική φορολόγηση των ακινήτων (φόρος περιουσίας, δημοτικά τέλη κ.λ.π.). Ταυτόχρονα προκύπτει και αποτελεσματική ρύθμιση θεμάτων συναφών με την αξία τους, όπως μεταβιβάσεις, απαλλοτριώσεις, δανειοδοτήσεις, ασφαλίσεις κ.λ.π.

Το προτεινόμενο σύστημα προδιαγράφεται ώστε να προσεγγίζει αξιόπιστα, συστηματικά και διαρκώς την εμπορική αξία κάθε ακινήτου, σε  όλη τη χώρα. Συνεπώς, όπως θα αναλυθεί παρακάτω, αναρρυθμίζει και αναβαθμίζει την κτηματαγορά. Εν τέλει προσδοκάται βασίμως να οδηγήσει σύντομα σε επανεκκίνηση της οικοδομής, καθώς και σε άνοδο των αξιών ακινήτων της χώρας,

Η πρόταση είναι στοχευμένη σε καίριο σημείο του πλέγματος σχέσεων (εμπορικών, οικονομικών, πολιτικών, κοινωνικών) της χώρα μας, σκοπεύοντας στην δημιουργική αποσταθεροποίησή τους. «Πετραδάκι στο τέλμα».

Πρόκειται για το αντίστροφο του γνωστού «φαινόμενου της πεταλούδας». Δεν εξηγούμε – μεταφορικά μιλώντας – την «πλημμύρα στην Κένυα» από ένα τυχαίο «πέταγμα πεταλούδας στην Μογγολία». Αντιθέτως, βάζουμε την πεταλουδίτσα μας να πετάξει, στο σωστό σημείο και χρόνο, αφήνοντας την Φύση να κάνει την δουλειά της.

Κάπως έτσι, ίσως δεν είναι εύκολο να εκτιμηθούν οι αλυσιδωτές επιπτώσεις στο πελατειακό σύστημα, στην γραφειοκρατία, στα δημόσια έργα, στα «κόκκινα δάνεια» κ.λ.π. Στην πολυπόθητη επανεκκίνηση της Οικονομίας μας. Στην Ηθική Αναγέννησή μας, εν τέλει.

 .

ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Τηρείται ειδικό Μητρώο Ακινήτων, σε ηλεκτρονική μορφή, στο οποίο διαδοχικά :

  1. Ο ιδιοκτήτης δηλώνει αντικειμενικά στοιχεία του ακινήτου (εμβαδόν, όροφοι, έτος κατασκευής, χρήση, ενοίκιο κ.λ.π.), αλλά και υποκειμενικά (συντελεστής θέας, θέσης, ποιότητας κ.λ.π.)
  2. Το αυτορρυθμιζόμενο σύστημα, με ειδικό μαθηματικό μοντέλο, βάσει των ως άνω στοιχείων και ειδικά υπολογιζόμενων συντελεστών, υπολογίζει και υποδεικνύει αυτόματα την τυπική αξία του ακινήτου.
  3. Ο ιδιοκτήτης δηλώνει την κατά την κρίση του αξία του ακινήτου του, και ιδιαίτερα την αξία του δικαιώματός του επ’ αυτού (ψιλή κυριότητα, συνιδιοκτησία κ.λ.π.). Δήλωση γίνεται κατά την απόκτηση του ακινήτου, όπως και σε κάθε περίπτωση σημαντικής μεταβολής της μορφής του (π.χ. ανοικοδόμηση) ή/και της αξίας του.
  4. Η δήλωση είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί από την αρμόδια Δ.Ο.Υ., σε σφικτή προθεσμία και με αιτιολογημένη υπόδειξη. Τυχόν εμμένουσα διαφορά κρίνεται στα φορολογικά δικαστήρια και μόνον.
  5. Η ρεαλιστική αξία, όπως προκύπτει, δεσμεύει τον ιδιοκτήτη παντού (δικαστήρια, τράπεζες, ασφάλειες, απαλλοτριώσεις κ.λ.π.).

Το σύστημα βοηθά τον ιδιοκτήτη να βρει κατά προσέγγιση την εμπορική αξία του ακινήτου του.

Φυσικά, καθώς οι τεχνικές λεπτομέρειες του προτεινομένου συστήματος εκφεύγουν του αντικειμένου του παρόντος άρθρου, εδώ θα δοθούν τα βασικά στοιχεία του «διαγράμματος ροής».

  1. Με ειδικό μοντέλο, το σύστημα συγκρίνει τις τυπικές αξίες ως προς τις αντίστοιχες δηλούμενες, και ιδιαίτερα τις τιμές μεταβιβάσεων, σε ολόκληρη τη χώρα
  2. Βασιζόμενο σε ειδική στατιστική μέθοδο (Μέθοδος Ελαχίστων Τετραγώνων), υπολογίζει την μεταβολή στους ειδικούς συντελεστές :
  1. Με βάση και τους ως άνω νέους συντελεστές, υπολογίζει και υποδεικνύει τις νέες τρέχουσες τυπικές τιμές, προκειμένου να τις λάβει υπ’ όψιν του ο ιδιοκτήτης στην επόμενη δήλωσή του.
  2. Αντίστοιχα, εντοπίζει τυχόν σημαντικές αποκλίσεις τυπικών αξιών και δηλώσεων, ώστε να προχωρήσει σχετικός διοικητικός έλεγχος.

Υπογραμμίζεται ότι ο ιδιοκτήτης, εφ’ όσον το επιθυμεί, θα μπορεί να επιλέξει ώστε η δήλωσή του να προσαρμόζεται αυτόματα κατά μήνα στην τυπική αξία.

Όλες οι επιβαρύνσεις στα ακίνητα βεβαιώνονται κατά μήνα, στη βάση της τελευταίας αποτίμησης. Κατ’ αυτό τον τρόπο, παρακολουθούνται καλύτερα τόσο οι αλλαγές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του ακινήτου όσο και οι μεταβολές της αξίας του.

Η εξόφληση από τον φορολογούμενο του αναλογούντος φόρου κλείνει οριστικά κάθε φορολογική διαφορά, εφ’ όσον η δήλωσή του δεν έχει αμφισβητηθεί ήδη από την αρμόδια Δ.Ο.Υ.

Κατά πρώτον, όπως ήδη αναφέρθηκε, από την υπ’ όψιν ρεαλιστική αποτίμηση προκύπτουν ο φόρος ακινήτων και τα δημοτικά τέλη.

Περαιτέρω, κατά τη δήλωση ο ιδιοκτήτης λαμβάνει υπ’ όψιν και τα εξής:

  1. Ότι η δηλούμενη αποτίμηση τον δεσμεύει σε κάθε περίπτωση δικαστικής διαμάχης, όπως :

Η δηλωμένη αξία γίνεται δεκτή ως έχει στα δικαστήρια, εκτός αν στοιχειοθετείται ποινικά δόλος.

  1. Ότι η δηλούμενη αποτίμηση τον ακολουθεί σε κάθε περίπτωση σύμβασης όπου υπεισέρχεται η αξία του περιουσιακού στοιχείου του, όπως :
  1. Ότι σε περίπτωση μεταβίβασης θα πρέπει να είναι σε θέση να αιτιολογήσει επαρκώς την τυχόν σημαντική διαφορά της δηλωμένης αξίας με την τιμή μεταβίβασης.
  1. Ότι η δηλούμενη αποτίμηση τον ακολουθεί ως στοιχείο γοήτρου, αλλά και αξιοπρέπειας.

Η  δηλούμενη αποτίμηση μπορεί να αμφισβητηθεί αιτιολογημένα από την αρμόδια Δ.Ο.Υ., ήτοι :

Αν δεν επιλυθεί συναινετικά η διαφορά, η υπόθεση παραπέμπεται στα αρμόδια δικαστήρια.

Το αποκαλούμενο «αντικειμενικό» σύστημα για τις αξίες ακινήτων, πρώτα από όλα, κακώς αποκαλείται αντικειμενικό. Έχει – σαφώς – αντικειμενικά στοιχεία στον τρόπο υπολογισμού της αξίας, άλλα τόσο οι συντελεστές ζώνης όσο και – κυρίως – ο μαθηματικός τύπος υπολογισμού της αξίας είναι σαφώς υποκειμενικοί.  Συνεπώς, η προκύπτουσα τιμή είναι υποκειμενική.

Με κριτήρια ακριβολογίας, θα έπρεπε να ονομάζεται τυπικό σύστημα. Προφανώς, ονομάζεται αντικειμενικό, ώστε να καλύπτονται επιτηδείως οι εξυπηρετήσεις «ημετέρων» «κατόπιν ενεργειών μας». Γνωστά πράγματα.

Εν ολίγοις, το ισχύον σύστημα:

Το ρεαλιστικό σύστημα – αντιθέτως – προσαρμόζεται εκ κατασκευής στην αγορά, και μάλιστα συνεχώς, αποτιμώντας συνολικά το πράγματι υφιστάμενο ακίνητο. Η διαφορά είναι «μέρα-νύχτα».

Το προτεινόμενο σύστημα παρέχει κατά τεκμήριο ρεαλιστική διοικητική αποτίμηση, και διαρκώς επίκαιρη, όλων των ακινήτων της επικράτειας. Και υπερέχει σαφώς του ισχύοντος.

Μάλιστα, ως σύστημα, έχει δημοσίως χαρακτηρισθεί «Αξιοπρεπέστατο !». Δεν είναι ;

Συνεχίστε στη 2η σελίδα (…)

ΑΜΕΣΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Ας υποθέσουμε ότι η χώρας μας υιοθετεί άμεσα το προτεινόμενο σύστημα και προχωρεί στην αντίστοιχη αλλαγή στο θεσμικό πλαίσιο. Καταργείται δηλαδή το αντικειμενικό σύστημα, και θεσμοθετείται το ρεαλιστικό.

Ας φαντασθούμε – γιατί όχι ; – τι θα προέκυπτε.

Παράδεισος του ειλικρινούς φορολογούμενου. Τέρμα στις πελατειακές εξυπηρετήσεις ημετέρων.

Η κύρια πηγή φοροδιαφυγής σήμερα δεν είναι στις τιμές ζώνης αλλά στο δηλούμενο ακίνητο. Σήμερα φορολογείται το τυπικά υφιστάμενο ακίνητο. Πολλές φορές, ούτε καν αυτό. Είναι γνωστό π.χ. ότι βίλλες σε κοσμοπολίτικα νησιά «είναι» εξωκκλήσια, ότι «υπόγεια» δεν είναι υπόγεια, ότι τα αυθαίρετα έχουν μόνον δικαιώματα, ότι προσθήκες με άδεια παραμένουν φορολογικώς στο απυρόβλητο.

Όλα αυτά εξαλείφονται τελείως αβίαστα με το προτεινόμενο σύστημα.

Το ρεαλιστικό σύστημα, υπό τύπον «συντονιστή της αγοράς» (market maker), συγκεντρώνει στοιχεία χρήσιμα για τις αντίστοιχες συναλλαγές. Τα στοιχεία αξίας είναι πρωτοφανούς εγκυρότητας και αξιοπιστίας.

Συνεπώς, ο απαραίτητος αντιπραγματισμός των συναλλασσόμενων έχει εδραία αφετηρία. Ταυτόχρονα, τα αμέσως διαθέσιμα στοιχεία δικαιούχου (ενδεχομένως και συνδικαιούχων) διευκολύνουν σημαντικά τις συναλλαγές.

Γνώστες της κτηματαγοράς, και ιδιαίτερα των σημερινών συνθηκών, διαβεβαιώνουν χωρίς δισταγμό ότι η σχετική αβεβαιότητα (ιδιοκτησιακό, αξία) είναι κατά πολύ σημαντικότερη στην αγορά από το γνωστό «ρίσκο χώρας» – τουλάχιστον ως προς την εμπορευσιμότητα των ακινήτων μας.

Τα άμεσα οφέλη μεσιτών, συμβολαιογράφων, μηχανικών, δικηγόρων είναι περιττό να αναλυθούν – τουλάχιστον για όσους πείθονται από τις εκτιμήσεις που προαναφέρθηκαν. Είναι απλώς προφανή.

Το προτεινόμενο σύστημα διευθετεί κατά άριστο τρόπο το κατά τον Αριστοτέλη πρώτιστο ζητούμενο από ένα πολίτευμα: την ρύθμιση των ιδιοκτησιακών θεμάτων [βλ. «Πολιτικά», καθώς και άρθρο Προμελέτη σύγχρονης Αριστοτελικής Πολιτείας (α)].

Καθώς το ζήτημα της οριοθέτησης και εξασφάλισης των ιδιοκτησιών έχει πιά ρυθμισθεί – τουλάχιστον από θεσμική πλευρά – εδώ ρυθμίζεται αποτελεσματικά και το ζήτημα της διοικητικής αποτίμησης αξιών των ακινήτων. Και, βάσει αυτής, κλείνει το κεφαλαιώδες ζήτημα της φορολογίας ακινήτων, καθώς και εν γένει της διοικητικής αντιμετώπισης, της εγγείου ιδιοκτησίας.

.

ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ

Υποθετικά μιλώντας πάντα, αναμένονται δευτερογενείς ευεργετικές αλλαγές στο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον. Ας δούμε επιγραμματικά τις κυριότερες.

Οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν την γάγγραινα των απαλλοτριώσεων, ως ένα βασικό ανασταλτικό παράγοντα στην εκτέλεση των δημοσίων έργων – ιδίως συγκοινωνιακών και υδραυλικών. Οι απαλλοτριώσεις χρονίζουν στα δικαστήρια, κυκλώματα επιτηδείων φουσκώνουν με απίστευτη απληστία («κατσάβραχα Καρπενησίου σε τιμές Κολωνακίου») τις δικαστικώς καθοριζόμενες αποζημιώσεις κ.α.

Το πρόβλημα, τουλάχιστον για τις από εδώ και πέρα κηρυσσόμενες απαλλοτριώσεις, λύνεται δραστικά. Στη ρίζα του.

Από θετική πλευρά, το ρεαλιστικό σύστημα, δίνει την δυνατότητα σχεδιασμού των αναπτυξιακών δημοσίων έργων, και ιδιαίτερα των δημοτικών, με γνώμονα σχεδιασμούς συναρτημένους με τις αξίες ακινήτων της περιοχής. Τα τοπικά αναπτυξιακά προγράμματα αποκτούν άλλη διάσταση.

Το συντριπτικό κτύπημα στο πελατειακό πολιτικό σύστημα, και μάλιστα στον νευραλγικό χώρο της ακίνητης περιουσίας, μπορεί κάλλιστα να είναι απλώς η αρχή …

Αν πράγματι είναι εύλογες οι ως άνω προσδοκίες ανάπτυξης των ακινήτων, προκύπτει η εξής χρήσιμη παρομοίωση:

Ένας τσοπάνης έχει μαντρί καταχρεωμένο. Εισόδημα 10.000 ευρώ ετησίως, θαλασσοδανειακές υποχρεώσεις 100.000 ευρώ. Δεν «βγαίνει» – με τίποτα.

Αν – αν ! – το μαντρί γίνει prive club, λόγω εξαιρετικών φυσικών προσόντων, και προσδοκάται βασίμως ετήσιο εισόδημα άλλου επιπέδου, για πόσο θα είναι ακόμη μη εξυπηρετούμενο το δάνειο;

Απάντηση: για όσο καιρό, εγκλωβισμένοι στην διαχείριση της μιζέριας, θα βλέπουμε μόνο το «μαντρί» και τα αδιέξοδά του. Τόσο απλό, τόσο ωμό.

No more comments.

Όλες οι προαναφερθείσες οικονομικής φύσεως προσδοκίες, που κάλλιστα θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν και ως «όνειρα θερινής νυκτός», ωχριούν μπροστά στην ποιοτική αλλαγή στις σχέσεις κράτους-πολίτη.

Ο σημερινός υπήκοος ενός δυτικού κράτους, καθαρά Ρωμαϊκού ρυθμού, δεν συλλαμβάνει πώς είναι δυνατόν να αποδώσει ένα σύστημα που δεν επιβάλλει στον πολίτη υποχρεώσεις. Και μάλιστα κατά γράμμα.

Κατά βάθος, πρόκειται για επιστροφή στις ελληνικές αντιλήψεις περί κράτους. Σήμερα είναι αυτονόητη η εξάσκηση εξαναγκασμού από πλευράς του κράτους. Τα κατά καιρούς «μέτρα» επιβάλλονται, δεν διανοούνται καν να πείσουν. Το προτεινόμενο ρεαλιστικό σύστημα αφ’ ενός φιλοδοξεί να πείσει και αφ’ ετέρου θέτει τον φορολογούμενο προ αναπόδραστων συνεπειών τυχόν ανειλικρίνειάς του.

Ο προτεινόμενος νέος θεσμός, αντί του εξαναγκασμού, προδιαγράφεται και προσδοκά να επαναφέρει στη μόδα το φιλότιμο. Την κατά συνείδηση κοινωνική συμμόρφωση. Το παγκοσμίως μοναδικό χαρακτηριστικό αυτού του υπέροχου λαού.

.

ΣΥΓΚΥΡΙΑ

Εκτιμάται ότι η πρόταση προσαρμόζεται άριστα στις διαθέσεις των σημερινών κυβερνητικών εταίρων.

Αφ’ ενός είναι σαφείς οι κυβερνητικές διαθέσεις κάθαρσης και δυναμικών λύσεων. Κατ’ αυτή την έννοια, προτάσεις εξυγίανσης θεσμών, και μάλιστα άμεσα αποδοτικές, είναι δύσκολο να αγνοηθούν.

Ταυτόχρονα, ίσως αξίζει προσοχής ότι στο συγγενές θέμα των τελών κυκλοφορίας προωθείται ρύθμιση στην ίδια λογική. Θα λαμβάνεται υπ’ όψιν η αξία και όχι ο κυβισμός, όπως μέχρι τώρα.

Ιδιαίτερα, μάλιστα, οι ΑΝΕΛ καλούνται να επιβεβαιώσουν την εκ των βασικών τους διακηρύξεων περί υποστήριξης της «Υγιούς επιχειρηματικότητας».

Η πρόταση δίνει την δυνατότητα θεαματικής «ρελάνς» στις απαιτήσεις τον δανειστών, καθώς και των «εταίρων» μας, για «μεταρρυθμίσεις» εξ αντιγραφής. Μεταρρυθμίσεις κατ’ όνομα και μόνον, όλως ακατάλληλες για την Ελλάδα. Και σίγουρα καταδικασμένες σε αποτυχία, όσο προωθούνται καταναγκαστικώ τω τρόπω.

Πρόκειται για επιδερμικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες – ιδίως σε αντιπαράθεση με προτάσεις σαν την παρούσα – ουδόλως υποκρύπτουν την βαρβαρότητά των καλοθελητών που τις προωθούν.

Σε αυτό το κλίμα, ίσως αξίζει προσοχής η ανάλυση του υπογράφοντος – πάντα στο φιλόξενο www.analyst.gr, με τίτλο «Ο γόρδιος δεσμός της διαπραγμάτευσης και τα warrants». Ημερομηνία 3.5.15 …

Αντιγράφω: «Έχω την άποψη – εν ολίγοις – ότι την ισχυρή λύση στον σύγχρονο γόρδιο δεσμό, στο απελπιστικό πρόβλημα ρευστότητας του δημοσίου, θα δώσει η ευρεία εξάσκηση των τραπεζικών warrants τον προσεχή Ιούνιο. Και αυτή η προοπτική αλλάζει πολλά – ιδίως όσο θα προβάλλει σε όλο και περισσότερους ως εφικτή. Προφανώς δεν μπορεί να την αγνοήσει κανείς από τους διαπραγματευόμενους, αν θέλει να κάνει καλά τη δουλειά του.»

Και, ο χρόνος μετρά αντίστροφα για το πρώτο crash test, με την κρίσιμη ημερομηνία στις 10/6/15 για την εξάσκηση warrants της ALPHABANK. Δυνητικά δημόσια έσοδα ύψους 4,08 δις.

Η «επιχείρηση ΑΣΤΡΑΠΗ» εξελίσσεται σταθερά. Ήδη οι τραπεζικές μετοχές, και ιδιαίτερα τα warrants ALPHABANK και ΠΕΙΡΑΙΩΣ, υπεραποδίδουν εμφανώς. Σύμπτωση;

Αλλά, υπάρχει και plan B. Καθώς οι λεγόμενοι «βολεμένοι» είναι για την ώρα απαθείς, η προοπτική λαϊκού καπιταλισμού νέου τύπου, υπό «Αριστοδημοκρατικό μοντέλο διοίκησης», είναι υπό εξέτασιν.

Υπό προϋποθέσεις, και στον κατάλληλο χρόνο – φυσικά.

Η «Δημόσια πρόταση στο Δ.Σ. της ALPHABANK» απευθύνεται όχι μόνο στο σημερινό Δ.Σ. αλλά και σε οποιοδήποτε προκύψει στην ετήσια τακτική Γ.Σ., που είναι ήδη προγραμματισμένη για αμέσως μετά την προσεχή περίοδο εξάσκησης warrants.

 .

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ

Είδαμε μία ρηξικέλευθη πρόταση για το ζήτημα του διοικητικού καθορισμού της αξίας ακινήτων. Ένα σύστημα, που προδιαγράφεται ρεαλιστικό και αποτελεσματικό. Και αξιοπρεπές. Και δίκαιο.

Επιτρέπει στον ιδιοκτήτη να δηλώνει κατά την κρίση του την αξία του ακινήτου του, αλλά τον θέτει προ των συνεπειών αυτής της δήλωσης – αν είναι ανειλικρινής. Ταυτόχρονα, ουσιαστικά του δίνει και την δυνατότητα να είναι ειλικρινής. Το αυτορρυθμιζόμενο σύστημα, αφού ο φορολογούμενος δώσει τα κατάλληλα στοιχεία, του δίνει μία αρκετά αξιόπιστη εκτίμηση της αξίας. Παρ’ όλα αυτά δεν τον δεσμεύει.

Η ανάλυση που παρατέθηκε έκανε μία φιλότιμη προσπάθεια να αναδείξει τις ευρύτερες ευεργετικές συνέπειες που θα είχε η τυχόν υιοθέτηση αυτού του πρωτότυπου θεσμού.

Στο οικονομικό πεδίο, θα ρυθμιζόταν κατά μοναδικό τρόπο η κτηματαγορά. Αποτελεσματική κτηματαγορά, με market maker ένα καλοσχεδιασμένο [όχι ;] κρατικό σύστημα. Στο κοινωνικό πεδίο, δεν μπορεί να αγνοηθούν τα επιχειρήματα υπέρ της φορολογικής δικαιοσύνης και της δραστικής περιστολής της φοροδιαφυγής.

Το ίδιο, και για τις εκτιμήσεις όσον αφορά τα «κόκκινα δάνεια».

Η γνωστή στάση “too good to be true”, έχει «επιχειρήματα» και παρακάτω. Δύσκολα βρίσκει λόγους κανείς για να αποφύγει να το κάνει η κυβέρνηση συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ακόμη και όταν φαίνεται λογικό ότι με ένα τέτοιο μέτρο θα «άδειαζε» τους αγριεμένους δανειστές. Θα έφερνε μία κοινωνικώς καλοδεχούμενη μεταρρύθμιση, καθαρά ελληνικού ρυθμού, πολύ πιο αποτελεσματική από τις μεταρρυθμισούλες που προωθούν αγρίω τω τρόπω οι βάρβαροι δανειστές.

.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Καθώς δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν θα φθάσει καν το μήνυμα στους αρμόδιους, δεν έχω παρά να επιμείνω να απευθύνομαι εκεί που είναι σίγουρο ότι βρίσκω ευήκοα ώτα : στις χρηματαγορές.

Υπό αυτές τις συνθήκες, θα είναι ίσως άξια προσοχής η αντίδραση του ΧΑΑ στο μείγμα προτάσεων που συμπληρώνεται με το παρόν άρθρο. Και, απευθυνόμενος στους υποστηρικτές θεωριών περί Δονκιχωτισμού μου, δεν έχω παρά να τους δώσω ένα ακόμη επιχείρημα:

.

«Ό,τι είναι καλό για την κυψέλη
Είναι καλό και για τη μέλισσα.»
Κινέζικη σοφία, εκδόσεις Οδυσσέας

.

Exit mobile version