Η παγκόσμια ηγεμονία των Η.Π.Α. συρρικνώνεται, αφού όλο και περισσότερες χώρες απομακρύνονται από τη σφαίρα επιρροής τους – κυρίως επειδή η επίθεση στη Ρωσία, με τα «οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής», δεν απέδωσε τα αναμενόμενα
(To άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες)
Αρχείο – συλλογή διαχρονικών και εκπαιδευτικών αναλύσεων
.
Σημείωση: Η πρόσφατη ανάπτυξη νέων δυνάμεων του ΝΑΤΟ στις βαλτικές χώρες, στην Ουγγαρία, στην Πολωνία και στη Ρουμανία, είναι μία πολύ σοβαρή εξέλιξη (πηγή) – αφού σκληραίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό το παιχνίδι ισχύος στην περιοχή, επί πλέον σε αυτά που διαδραματίζονται στη Συρία ή/και σχεδιάζονται για το Αιγαίο. Ίσως λοιπόν το παλαιότερο άρθρο μας να είναι αρκετά επίκαιρο.
.
“Όποιος θέλει να κυριαρχήσει στον πλανήτη, θα πρέπει να κυριαρχήσει στην Ευρασία. Όποιος θέλει να κυριαρχήσει στην Ευρασία, θα πρέπει να κυριαρχήσει στην καρδιά της – στη Ρωσία.
Όποιος θέλει να κυριαρχήσει στη Ρωσία, θα πρέπει προηγουμένως να αποσπάσει την Ουκρανία από τη ρωσική σφαίρα επιρροής. Χωρίς την Ουκρανία, η Ρωσία δεν μπορεί να θεωρηθεί ως η αυτοκρατορία της Ευρασίας” (Brzezinski).
.
Ανάλυση
Οι απώλειες των Η.Π.Α., όσον αφορά τους συμμάχους, καθώς επίσης τα «μέσα» που τους εξασφαλίζουν την παγκόσμια ηγεμονία, πολλαπλασιάζονται. Οι χώρες των BRICS ιδρύουν το δικό τους ΔΝΤ, η Μ. Βρετανία συμμετέχει στην κινεζική ουσιαστικά παραλλαγή της Παγκόσμιας Τράπεζας (AIIB), η Ρωσία και η Κίνα εγκαθιστούν τα δικά τους Swift, το δυτικό Swift με έδρα τις Βρυξέλλες όχι μόνο δεν διώχνει τη Ρωσία, όπως ήθελε η υπερδύναμη αλλά, αντίθετα, της προσφέρει μία έδρα στη διοίκηση του, το πετροδολάριο κινδυνεύει από το πετρογουάν, η ΕΕ αρνείται να κλιμακώσει τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας κοκ.
Πρόσφατα δε, παρά τις συγκρούσεις τους για τα νησιά της περιοχής, η Κίνα, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, έκαναν ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της τριμερούς συνεργασίας τους – με τη συνάντηση των υπουργών εξωτερικών στη Σεούλ, με σκοπό την προετοιμασία μίας σύσκεψης κορυφής των ηγετών τους.
Σχεδιάζουν επί πλέον τη δημιουργία μίας ζώνης ελευθέρου εμπορίου, καθώς επίσης μία κοινή πολιτική απέναντι στο πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας – γεγονός που σημαίνει πως οι Η.Π.Α. απομονώνονται σταδιακά από την ευρύτερη περιοχή.
Επομένως, η ισχύς των Η.Π.Α. βαίνει συνεχώς μειούμενη, αφού όλο και περισσότερες χώρες απομακρύνονται σταδιακά από τη σφαίρα επιρροής τους – κυρίως επειδή η βίαιη επίθεση στη Ρωσία, με τα «οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής», δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Δηλαδή, είτε την ανατροπή του προέδρου Putin και τη συμβιβαστική συνθηκολόγηση της χώρας, είτε το «διαμελισμό» της – με αποτέλεσμα να ενθαρρυνθούν όλοι οι υπόλοιποι «υποτελείς» της υπερδύναμης, διαπιστώνοντας τις αδυναμίες της.
.
Η Ρωσία
Ο ηγέτης τώρα που έχει πρώτος αμφισβητήσει το μονοπολικό πλανήτη της δεκαετίας του 1980, την απόλυτη ηγεμονία δηλαδή των Η.Π.Α., ο πρόεδρος Putin, πρότεινε πρόσφατα τη δημιουργία μίας νομισματικής ένωσης στην Ευρασία, κατά το παράδειγμα της Ευρωζώνης, με πρώτα μέλη τη Λευκορωσία και το Καζακστάν – τις χώρες που ήδη συμμετέχουν στην τελωνειακή ένωση που έχει ιδρυθεί στην περιοχή.
Ουσιαστικά σχεδιάζει μία ευρύτερη οικονομική και πολιτική ένωση, η οποία θα αποτελείται κυρίως από τα κράτη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, έτσι ώστε να καταπολεμηθούν τα προβλήματα από την υποχώρηση της ισοτιμίας του ρουβλίου, καθώς επίσης των τιμών του πετρελαίου – ενώ η πρόταση του για τη συναλλαγματική ένωση δεν αντιμετωπίσθηκε αρνητικά, αφού τόσο η Λευκορωσία, όσο και το Καζακστάν, έχουν ανάλογα προβλήματα με τις ισοτιμίες των δικών τους νομισμάτων.
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, το οποίο θα μπορούσε να προσελκύσει επίσης χώρες της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν προβλήματα όπως, για παράδειγμα, την Ελλάδα, θα προκαλούσε εύλογα την οργή της υπερδύναμης – η οποία θεωρεί τόσο την Ευρώπη, όσο και την Ιαπωνία, αποκλειστικά δικά της «προτεκτοράτα».
.
Ο στρατηγικός σχεδιασμός των Η.Π.Α. από τον Brzezinski
Στα πλαίσια αυτά οι αναφορές του Brzezinski στο βιβλίο του «Δεύτερη ευκαιρία», όπου επικρίνει τους τρεις αμερικανούς προέδρους (Bush I, Clinton und Bush II), λέγοντας πως δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν σωστά το δώρο της μοναδικής ηγεμονικής δύναμης στον πλανήτη, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και πριν την άνοδο της Κίνας, αποκτούν ιδιαίτερη σημασία.
Όπως ισχυρίζεται ο Brzezinski, ειδικά ο πρόεδρος Bush II έπαιξε και έχασε στα χαρτιά με εγκληματικό τρόπο τις αμερικανικές δυνατότητες, αφού δεν κατάφερε να διατηρήσει την ηγεμονία των Η.Π.Α. στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, καθώς επίσης στην Τουρκία, μέσω της διεύρυνσης της βορειοατλαντικής συμμαχίας (ΝΑΤΟ).
Στο στρατηγικό του σχεδιασμό, η Ευρώπη και η Ιαπωνία έχουν το ρόλο των υποτελών (προτεκτοράτα), οι οποίοι θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν ως «προγεφυρώματα», με στόχο τον αποκλεισμό της ρωσικής ενδοχώρας τόσο από τα δυτικά, όσο και από τα ανατολικά – χωρίς να τους επιτρέπεται μία δική τους αυτόνομη πολιτική. Όπως επεξηγεί δε αναλυτικά και χωρίς κανέναν ενδοιασμό,
“Εάν χρησιμοποιήσει κανείς την ορολογία που θυμίζει την πιο βάρβαρη εποχή των αρχαίων αυτοκρατοριών, τότε οι τρεις βασικές επιταγές της ιμπεριαλιστικής γεωστρατηγικής είναι οι εξής: Η αποτροπή των αθέμιτων συμπράξεων μεταξύ των υποτελών, η διατήρηση της εξάρτησης τους σε θέματα ασφαλείας, παράλληλα με την υπακοή και την προστασία τους, καθώς επίσης η φροντίδα να αποκλείονται οι συμμαχίες των βάρβαρων λαών“.
Περαιτέρω, η απόσπαση της Ουκρανίας από τη ρωσική σφαίρα επιρροής, έτσι ώστε να μπορέσει να εξουδετερωθεί η Ρωσία, ευρίσκεται στο επίκεντρο του στρατηγικού οράματος του Brzezinski, με μία αξιοσημείωτη παραλλαγή.
