Οι Η.Π.Α. επιμένουν στη στρατηγική της εξόντωσης του Ρώσου προέδρου, θυσιάζοντας εν ανάγκη τις δικές τους εταιρείες εξόρυξης από σχιστόλιθο – θέτοντας όμως ταυτόχρονα πολλές άλλες χώρες σε κίνδυνο, με απρόβλεπτες συνέπειες
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
.
“Εάν μελετήσει κανείς σωστά τις πληροφορίες, θα διαπιστώσει πως το πιθανότερο όλων είναι η σκόπιμη μείωση της τιμής του πετρελαίου εκ μέρους των Η.Π.Α., με τη βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας – παράλληλα με την επίσης σκόπιμη αύξηση της ισοτιμίας του δολαρίου, έτσι ώστε να μην περιοριστούν δραματικά τα έσοδα των χωρών παραγωγής πετρελαίου, οι οποίες πουλούν το μαύρο χρυσό σε δολάρια (συμφωνία πετροδολαρίων).
Ειδικά η Σαουδική Αραβία έχει πάρει ως αντάλλαγμα αφενός μεν τη στρατιωτική ενίσχυση των Η.Π.Α, στις ανακατατάξεις που σημειώνονται στην περιοχή (άρθρο), αφετέρου εμποδίζει την ενδυνάμωση της ISIS – η οποία χρηματοδοτεί τις δραστηριότητες της πουλώντας στη μαύρη αγορά κλεμμένο ουσιαστικά πετρέλαιο από το Ιράκ, με τη βοήθεια της Τουρκίας.
Την ίδια στιγμή οι Η.Π.Α. εμποδίζουν τη δημιουργία των «πετρογουάν» – τις προσπάθειας δηλαδή της Κίνας, με τη βοήθεια της Ρωσίας, να διενεργούνται οι παγκόσμιες συναλλαγές πετρελαίου με το δικό της νόμισμα. Το λογαριασμό εδώ τον πληρώνει η Ρωσία, η οποία έχει συμφωνήσει να πουλάει φυσικό αέριο και πετρέλαιο στην Κίνα, σε ρούβλια ή σε γουάν, αντί σε δολάρια – με αποτέλεσμα να χάνει και στις δύο περιπτώσεις, επειδή και τα δύο νομίσματα έχουν υποτιμηθεί σε σχέση με το δολάριο (το γουάν πρόσφατα, μετά τη μείωση των βασικών επιτοκίων εκ μέρους της Κίνας).
Φυσικά η Κίνα είναι ο μεγάλος κερδισμένος – αφού διαθέτει σημαντικά συναλλαγματικά αποθέματα σε δολάρια, τα οποία δαπανά για την αγορά ενέργειας – ενώ θέλει να τα μειώσει, επειδή πολύ σωστά δεν εμπιστεύεται το αμερικανικό νόμισμα (ανάλυση).
Η Ρωσία πληρώνει επίσης τις προσπάθειες εξυγίανσης της Ιαπωνίας – μέσω της υποτίμησης του νομίσματος της, με τη βοήθεια της αύξησης της ρευστότητας εκ μέρους της κεντρικής της τράπεζας. Ειδικότερα, μέχρι πρόσφατα η Ιαπωνία αποτύγχανε να ξεφύγει από την κρίση, κυρίως επειδή το υποτιμημένο γεν αύξανε μεν τις εξαγωγές της, αυξάνοντας όμως παράλληλα και τις εισαγωγές της, λόγω της ενεργειακής της εξάρτησης. Με τη ραγδαία όμως πτώση της τιμής του πετρελαίου (πάνω από 30%), το κόστος των εισαγωγών ενέργειας εκ μέρους της Ιαπωνίας θα μειωθεί σημαντικά – οπότε θα μπορέσει ίσως να εξυγιανθεί.
Συνεχίζοντας, η Ρωσία πληρώνει επίσης τις προσπάθειες της Ευρωζώνης να ξεφύγει από την κρίση, μέσω της μείωσης της ισοτιμίας του ευρώ – η οποία βοηθάει στην αύξηση των εξαγωγών. Εάν το πετρέλαιο ήταν στα προηγούμενα επίπεδα, η μειωμένη ισοτιμία του ευρώ θα αύξανε το κόστος των εισαγωγών ενέργειας των χωρών της Ευρωζώνης και ειδικά της Γερμανίας, μειώνοντας τη διεθνή ανταγωνιστικότητα τους – κάτι που σήμερα έχει αποφευχθεί.
Διευκολύνει δε και τις ενέργειες του διοικητή της ΕΚΤ, αφού περιορίζει τους κινδύνους υψηλού πληθωρισμού, εάν αυξήσει σημαντικά την ποσότητα χρήματος – προσφέροντας επίσης την ευκαιρία στην ΕΚΤ να υιοθετήσει τη λύση της κρίσης χρέους που έχει περιγραφεί σε ανάλυση της σελίδας μας (η εξαφάνιση του χρέους). Βέβαια, η πτώση των τιμών της ενέργειας εντείνει τις αποπληθωριστικές πιέσεις στην Ευρώπη – οι οποίες όμως μπορούν να αντιμετωπισθούν, με τη μεγαλύτερη αύξηση της ρευστότητας.
Τέλος, οι Η.Π.Α. δεν εξάγουν ουσιαστικά πετρέλαιο και δεν επηρεάζονται από την πτώση της τιμής του ως κράτος, ενώ το ανατιμημένο δολάριο κάνει ακόμη πιο φθηνές τις εισαγωγές τους – οπότε δεν υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης πληθωρισμού λόγω της αθρόας εκτύπωσης δολαρίων τα τελευταία χρόνια. Επειδή δε τα χρέη τους είναι σε δολάρια, τα εξοφλούν απλά και μόνο τυπώνοντας – κάτι που δεν είναι αρνητικό, παρά τις σημαντικές παρενέργειες που φυσικά υπάρχουν (αύξηση του εμπορικού ελλείμματος κλπ.).
Ολοκληρώνοντας, οι προσπάθειες της Ρωσίας να επιτεθεί στο δολάριο, πουλώντας τα προϊόντα που παράγει σε ρούβλια, ειδικά την ενέργεια, θα την οδηγήσουν στα όρια της απόγνωσης – με δεδομένη την τεράστια πτώση της ισοτιμίας του ρουβλίου (40%), την οποία βέβαια δεν μπορεί να εκμεταλλευθεί όπως η Ευρωζώνη, η Ιαπωνία και η Κίνα, αυξάνοντας τις εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων (αφού δεν παράγει ούτε αρκετές ποσότητες, ούτε ποιοτικά, ούτε ανταγωνιστικά).
Κάτι ανάλογο θα συμβεί και στον έτερο εχθρό της υπερδύναμης – στη Βραζιλία, η οποία στηρίζεται επίσης στις εξαγωγές ενέργειας, υποφέρει από πληθωρισμό και υποτιμάται ραγδαία το νόμισμα της.
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για έναν «αγώνα δρόμου» μεταξύ των Η.Π.Α. και της Ρωσίας, όπου ηττημένος θα είναι αυτός που θα κουραστεί γρηγορότερα – από οικονομικής πλευράς βέβαια, επειδή και οι Η.Π.Α. εγγράφουν απώλειες (εμπορικά ελλείμματα από την ανατίμηση του δολαρίου, κίνδυνοι χρηματιστηριακού κραχ κλπ.)” (πηγή).
.
Άρθρο
Η συνάντηση των χωρών του ΟΠΕΚ δεν απέφερε τα αναμενόμενα – τη μείωση δηλαδή της ποσότητας του πετρελαίου, έτσι ώστε να αυξηθεί η τιμή του. Ήταν εύλογη επομένως η κατάρρευση που ακολούθησε μετά, όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί.
.
Πετρέλαιο – η εξέλιξη της τιμής του αργού πετρελαίου, μετά την ανακοίνωση του OPEC πως δεν θα μειώσει στη παραγωγή (προσφορά), με σκοπό την αύξηση της τιμής του εμπορεύματος.
.
To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες (…)
Διαπιστώνεται λοιπόν πως οι Η.Π.Α. επιμένουν στη στρατηγική τους, στην εξόντωση της Ρωσίας, θυσιάζοντας εν ανάγκη τις δικές τους εταιρείες εξόρυξης από σχιστόλιθο – οι οποίες θα αντιμετωπίσουν τεράστια προβλήματα χρηματοδότησης και επιβίωσης. Το αποτέλεσμα πάντως της απόφασης, την οποία ουσιαστικά επέβαλλε η Σαουδική Αραβία, ήταν, μεταξύ άλλων, η κατάρρευση της ισοτιμίας του ρουβλίου – ενώ θα δημιουργηθούν προβλήματα και σε πολλές άλλες χώρες.
Αυτό θα προκαλέσει αναμφίβολα αλυσιδωτές αντιδράσεις στην παγκόσμια οικονομία – ένα σοκ καλύτερα, αφού οι ήδη χρεοκοπημένες χώρες, όπως η Βενεζουέλα, θα αντιμετωπίσουν τεράστια προβλήματα επιβίωσης.
Το γεγονός αυτό φέρνει ακόμη ένα βήμα πιο κοντά την πιθανότητα σύρραξης με τη Ρωσία, την οποία προσπαθούν να προκαλέσουν οι Η.Π.Α. – αν και έχουμε την άποψη πως ο κ. Putin διαθέτει την υπομονή που απαιτείται και δεν θα πέσει στην παγίδα. Το θέμα είναι όμως το πώς θα αντιδράσουν οι Ρώσοι Πολίτες, οι οποίοι θα δουν το βιοτικό τους επίπεδο να περιορίζεται σημαντικά και απότομα – μεταξύ άλλων, λόγω της συνεχιζόμενης πτώσης της αγοραστικής αξίας του ρουβλίου.
Με απλά λόγια, εάν θα δείξουν και αυτοί υπομονή ή εάν θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις αλλαγής της πολιτικής ηγεσίας τους – με την ανατροπή του κ. Putin να μην είναι πλέον τόσο απίθανη, όσο ακούγεται.
Ειδικά μετά την κατάρρευση της τιμής του ρουβλίου (γράφημα), ένα από τα αποτελέσματα της οποίας θα είναι η άνοδος του πληθωρισμού που προκαλεί την απότομη μείωση του βιοτικού επιπέδου των Πολιτών.
.
.
Όπως φαίνεται από το γράφημα, η πτώση της ισοτιμίας του νομίσματος απέναντι στο δολάριο ήταν αντίστοιχη της μείωσης της τιμής του πετρελαίου – γεγονός που θα εντείνει την απόγνωση των Ρώσων, πυροδοτώντας πιθανότατα εσωτερικές εξεγέρσεις.
.
Η Ουκρανία
Η χώρα, σύμφωνα με τον πρόεδρο της, ευρίσκεται στα πρόθυρα του τρίτου παγκοσμίου πολέμου. Οι Πολίτες της βέβαια φαίνονται εξοικειωμένοι με την ιδέα, αφού αντιμετωπίζουν ήδη συνθήκες πολέμου, όσον αφορά το βιοτικό τους επίπεδο.
Ειδικότερα, με το νόμισμα της να καταρρέει, έχοντας υποτιμηθεί κατά 48% στο τρέχον έτος, ο πληθωρισμός εκτοξεύθηκε στο 19,8% τον προηγούμενο μήνα – ενώ το κόστος για εισαγόμενα είδη, από τη βενζίνη έως τα φρούτα και τα φάρμακα, έχει φτάσει στα ύψη. Στα πλαίσια αυτά, ο πληθυσμός της Ουκρανίας είναι σε κατάσταση πανικού, ενώ η κεντρική τράπεζα προειδοποιεί για την περαιτέρω πτώση της αγοραστικής αξίας του νομίσματος.
Οι Πολίτες, αδυνατώντας να αγοράσουν φάρμακα, προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν βότανα, με τις μνήμες του παρελθόντος να επανέρχονται – κυρίως αυτές του 1993, όπου η σοβιετική οικονομία διαλύθηκε, αφού προηγουμένως ο πληθωρισμός έφτασε στο 10.256%.
Ο ενεργειακός πόλεμος λοιπόν, μεταξύ της Ρωσίας και των Η.Π.Α., έχει πολλά παράπλευρα θύματα, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους συμβατικούς πολέμους. Το μεγαλύτερο όλων είναι αναμφίβολα η Ουκρανία, για την κατάσταση της οποίας ο κυριότερος ένοχος είναι η Γερμανία – αφού αυτή προκάλεσε το εκλογικό πραξικόπημα του Κιέβου (άρθρο), το οποίο ανάγκασε τους Ρώσους να εισβάλλουν στην Κριμαία, ενώ διχοτόμησε ουσιαστικά τον πληθυσμό της, πυροδοτώντας τις αναταραχές στην ανατολική πλευρά της.
Η χώρα λοιπόν που κυριολεκτικά λυμαίνεται την Ευρωζώνη, τρεφόμενη από την κρίση και απομυζώντας τα θύματα της (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία κλπ.), λειτουργεί απέναντι στη Ρωσία όπως ακριβώς πριν από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο – αδιαφορώντας ακόμη μία φορά για την ειρήνη στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο πλανήτη.