ΔΙΕΘΝΗ
- Ρωσία, ξαφνική στροφή στρατηγικής
Φινλανδία και Σουηδία συμφώνησαν εχθές να συνεργαστούν στενά, όσον αφορά την αύξηση των δαπανών σε πολεμικό εξοπλισμό. Η συμφωνία αυτή έχει οριστεί να περάσει στην πρακτική της εφαρμογή το διάστημα 2015-2016.
Τα δύο αυτά έθνη δεν ανήκουν στην ένωση του ΝΑΤΟ, παρά το ότι είναι μέλη της Ε.Ε. από το 1995.
Η Φινλανδία συνορεύει με τη Ρωσία σε μήκος 1.340 χιλιομέτρων – περισσότερο από το αντίστοιχο μήκος όλων των υπολοίπων 27 μελών μαζί. Επιπλέον έχει στο παρελθόν εμπλακεί σε δύο πολέμους εναντίων της Σοβιετικής Ένωσης, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.
.
.
Μέχρι τώρα, η ισχυρή αντιπολίτευση της Φιλανδίας, έχει καταφέρει να απομακρύνει τη χώρα από την ένταξή της στο ΝΑΤΟ. Το σκεπτικό πίσω από αυτή τη προσπάθεια υπήρξε το γεγονός, πως η Ρωσία εμφάνιζε σημάδια εκδημοκρατισμού.
Λαμβάνοντας όμως υπόψιν τα νέα δεδομένα, η Φινλανδία και η Σουηδία έχουν αρχίσει να ανησυχούν (μαζί τους και η Πολωνία, η Εσθονία και άλλα κρατίδια) και γι’αυτό το λόγο αποφάσισαν να αυξήσουν από κοινού τις δαπάνες σε πολεμικό εξοπλισμό.
Όσο το κλίμα αυτό διήρκεσε, ο κ. Β. Πούτιν αποφάσισε να «σπρώξει» διάφορα νομοσχέδια (>περισσότερα εδώ) που περιορίζουν σημαντικά – ανάμεσα σε άλλα – τις διαδηλώσεις στο εσωτερικό της Ρωσίας.
Και ξαφνικά ανακοινώνει πως στηρίζει τις Ουκρανικές εκλογές της 25ης Μαΐου και πως διέταξε να απομακρυνθούν τα Ρωσικά στρατεύματα από τα σύνορα (οι ΗΠΑ αναφέρουν πως δεν έχουν δει κάποια κίνηση αποχώρησης ακόμη).
Παράλληλα, εκφράζει «έκκληση» προς τους οπαδούς της Ρωσίας στις περιοχές του Donetsk και Luhansk, να αναβάλλουν τα αποσχιστικά δημοψηφίσματα τους.
.
.
Αμέσως μετά τις ανακοινώσεις, το Ρούβλι εκτινάχθηκε πάνω από 1% και οι δείκτες μετοχών της Ρωσίας αλλά και της Ουκρανίας φανέρωσαν ανοδική πορεία. Επιπλέον, το spread των Ουκρανικών ομολόγων μειώθηκε σημαντικά.
.
Στο σημείο αυτό κανείς προβληματίζεται με μια τόσο απότομη αλλαγή στάσης. Πιθανά σενάρια θα μπορούσαν να είναι τα εξής:
(α) Οι μεγάλοι «ολιγάρχες» (όπως αρέσκονται να αποκαλούν οι ΗΠΑ τους πλούσιους της Ρωσίας) μπορεί να αποφάσισαν (με την ευλογία του κράτους τους), να αποζημιωθούν για τις ζημίες που τους προκλήθηκαν από τον πρόσφατο οικονομικό πόλεμο που τους επιβλήθηκε.
(β) Ο σκοπός των συνεχιζόμενων πιέσεων στην Ουκρανία (μετά την προσάρτηση της Κριμαίας) και η δημιουργία αρνητικού και εμπόλεμου κλίματος, μπορεί να ήταν εξ’ αρχής η ψήφιση των τελευταίων νομοσχεδίων περί ελέγχου των bloggers και επιβολής βαριών τιμωριών σε διαδηλωτές.
Έχοντας αντιληφθεί πως ο οικονομικός και ψυχολογικός πόλεμος θα συνεχιστεί για μεγάλο διάστημα ακόμη (μέχρι την τελική πτώση των ΗΠΑ, που είναι σχεδόν αναπόφευκτη και το θέμα είναι πλέον, ποιόν θα επιλέξει να πάρει μαζί της), η Ρωσία ενδέχεται να αποφάσισε την αύξηση της συνοχής στο εσωτερικό της, επιλέγοντας την σχεδόν απόλυτη απομόνωση της από τον υπόλοιπό κόσμο (είναι άλλωστε υγιέστατη και γι αυτόν τον λόγω και επιθυμητή).
Επιπλέον, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, έπρεπε να σιγουρευτεί πως δεν θα «πιαστεί» κανείς από το παρόν συμβάν, για να οργανώσει μια επίθεση (οικονομική και μη) εναντίων της. Κατ’επέκταση έπρεπε να κάνει μια ακόμη επιθετική κίνηση, ώστε να μπορεί αργότερα να επικαλεστεί πως υποχώρησε τελικά και πως δεν επιθυμεί πόλεμο.
(γ) Τελικώς, ένα ακόμη πιθανό σενάριο, είναι η συνειδητοποίηση πως μια φιλική προσέγγιση με άτομα τα οποία ουσιαστικά δεν διαφέρουν και τόσο πολύ, ίσως να είναι η πιο σωστή και εύκολη λύση (μια προσέγγιση που ενδεχομένως θα έπρεπε να είχε επιλεχθεί εξ’αρχής. Δεν είναι άλλωστε λίγοι οι Ουκρανοί, που ξαφνιάστηκαν από την επιθετική αυτή πράξη, μην πιστεύοντας πως κάτι τέτοιο ήταν ποτέ δυνατόν να συμβεί. Κρίνοντας μάλιστα από τα σχόλια στα Ρωσικά Media, κανείς αντιλαμβάνεται πως και οι Ρώσοι είναι βαθιά μπερδεμένοι).
.
